Horror Story Thailand ตอน อย่าเล่า 1.1

Horror Story Thailand  : อย่าเล่า 1.1
      
   วันนี้คาบ Homeroom ของห้องเรากลายเป็นคาบว่างไปโดยปริยาย ซึ่งปกติเเล้วห้อง ม.5/5 ของเราจะต้องเฮฮามาก เเต่เนื่องจากที่เราจะต้องอยู่เงียบๆกันในครั้งนี้เพราะเราเกรงว่าจะมีอาจารย์ท่านอื่นทราบว่าห้องเราไม่มีคนสอน เเล้วอาจารย์จะเข้ามาสอนเเทนหากได้ยินว่าห้องเราเล่นเสียงดัง ฉันยอมอยู่ว่างๆดีกว่า

"ฉันว่าเราอยู่กันเงียบๆดีกว่าว่ะ "

ฉันบอกกับเพื่อนๆในห้องที่กำลังส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าว"

" เเหม..สีเทียน เเกก็กล้าพูดนะ แกช่วยดูด้วยว่าห้องเราอ้ะ มันใช่ห้องคนหรอ "😒

เสียงของปูนิ่มหัวหน้าห้องของเรา พูดขัดเเย้งขึ้นมาพร้อมกับโปรยตามองเหล่าเพื่อนๆที่กำลังเล่นกันอยู่พร้อมกับเบะปากใส่คนเหล่านั้นอย่างกวนประสาทตามประสาคนกวน...เเบบปูนิ่ม

ตามมาด้วยเสียงโห่ของเหล่าเพื่อนๆตามมา
พร้อมกับปาเศษกระดาษใส่

ปูนิ่ม สาวมั่นจากครอบครัวคนจีน รูปร่างอวบนิดๆ ใบหน้ากลม น่าตาน่ารัก ผิวขาว ตัดผมสั้นเเละไว้ผมหน้าม้า ปูนิ่มมีลุคเป็นสาวเปรี้ยวซ่า มีความมั่นใจในตัวเอง กล้าคิดกล้าพูดเเละก็กล้าทำ ภายนอกปูนิ่มดูเป็นคนเเรงๆชอบพูดเสียงดัง นิสัยเฮาฮา อัธยาศัยดี จึงมักเป็นศูนย์กลางของเพื่อนๆ เเละมักจะโดนเเหย่โดนเเกล้งจากเพื่อนๆตลอด ปูนิ่มเป็นคนที่มักจะไหลตามคน เชื่อคนง่าย เพื่อนๆมักจะคอยเตือนเรื่องการพูดตรงไปตรงมากับคนอื่นที่ไม่ใช่เพื่อนสนิทของปูนิ่ม เพื่อนๆรู้ดีว่าปูนิ่มเปนคนพูดตรงเเต่ในใจไม่ได้คิดอะไร เเต่คนอื่นนี่สิไม่เข้าใจ  ปูนิ่มลึกๆเเล้วเป็นคนอ่อนโยน ชอบช่วยเหลือเพื่อนๆ จึงมักเป็นที่พึ่งของเพื่อนๆเสมอ นี่เป็นเหตุผลที่ทำให้เพื่อนๆรัก

" แหม!! อิปูนิ่ม ถึงพวกชั้นจะไม่ได้เล่นกัน เเกกูพูดเเหกปากเสียงดังอยู่ดีนั่นเเหละทำมาเป็นพูด !!" 😏

เสียงของเจนคู่ปากเสียงสุดฮาของปูนิ่ม ได้เอ่ยขึ้นเเล้วมาพร้อมกับ
เสียงฮากระหึ่มดังลั่นห้อง ซึ่งส่วนใหญ่เป็นเป็นลูกสมุนของเจนนั่นเเหละที่ดังขึ้น เนื่องจากทุกคนหมั่นไส้ในความกวน...ของปูนิ่มมากกว่า

" แกอีกเเล้วนะอิเจน ตลอดเลยนะเดี๋ยวจะโดนตบ ชอบเหลือเกินนะตอนเห็นฉันโดนอิพวกนี้รุม เริ่มตลอด😒

เจนทำท่าล้อเลียนใส่ซึ่งถูกใจเหล่าเพื่อนๆเป็นอย่างมาก

เจน สาวห้าว เป็นหัวโจกประจำห้อง เเละดูเหมือนจะเป็นหัวหน้ากลุ่มเด็กผู้ชายในห้องอีกด้วย  เจนเป็นเด็กผู้หญิงที่มีนิสัยเหมือนผู้ชาย ชอบเล่นกีฬาบาส เล่นเกม ทั้งหมดเป็นกิจกรรมของเด็กผู้ชายซะเป็นส่วนใหญ่
เห็นเเบบนี้ เจนไม่ได้มีลุคทอมบอยเเต่อย่างใดตรงกันข้าม เจนมีลุคที่ห้าวจริง เเต่หน้าหวาน ผิวขาวออกเหลือง ปากบางชมพู ไว้ผมยาวรวบมัดยาวถึงเอว โดยรวมคือเป็นคนสวย เจนมักมีผู้ชายมาจีบบ่อยๆเเต่พอนนานๆเข้าก็กลายเป็นเพื่อนหมดเพราะความห้าวของเจนเอง เเต่เจนไม่เคยรู้เลยว่าตนเองมีคนไม่ชอบเยอะมากเนื่องจากเป็นคนไม่เเคร์อะไรจุกจิก คงเป็นเพราะอิจฉา
เจนเป็นคนนิสัยดีคนนึง เป็นคนที่ดูไม่ซับซ้อนซึ่งเป็นเหตุผลที่ฉันคบเจนเป็นเพื่อนสนิทของฉันอีกคนส่วนตัวฉันน่ะหรอ

ฉันชื่อสีเทียน ผู้หญิงราบเรียบคนนึงที่ไม่มีอะไรโดดเด่น ตัวผอมๆ ไม่สวยเหมือนเจน ไม่ไม่โดดเด่นเหมือนปูนิ่ม สิ่งเดียวที่ทำให้ดูมีตัวตนกับเค้าบ้างก็คงเป็นเพราะฉันเรียนเก่งที่สุดในห้อง นอกจากนั้นไม่มีอะไร ฉันมีความรับผิดชอบสูงคนนึงถึงเเม้จะไม่ได้เป็นหัวหน้าห้องเเต่ก็คอยทำหน้าที่คอยผลักดันเเละคอยเตือนปูนิ่มในเรื่องของหน้าที่ เเต่ถามว่าฉันได้รับตำเเหน่งรองหัวหน้าหรือเปล่าตอบเลยว่าไม่ใช่
     เป็นของ กรอส เพื่อนผู้ชายที่สนิทกับเรามากที่สุด โดยมักจะเข้ากลุ่มกับเราเวลาทำงานกลุ่มหรือไม่ก็ทำรายงาน เนื่องจากในกลุ่มกรอสมี 5 คนซึ่งเกิน ส่วนกลุ่มเราขาด 1 คน ก็จะได้กรอสเข้าร่วมกลุ่มทุกงานทุกวิชา จนเพื่อนๆเเซวว่าชอบใครซักคนใน 3 คนนี้ของกลุ่มเรา กรอสเป็นคนที่นิสัยดีเเตกต่างจากเพื่อนชายคนอื่น คือไม่มีนิสัยทะลึ่งทะเล้นเเต่มีความกวน...อยู่เหมือนกัน กรอสเป็นคนหล่อประจำห้องเรา จมูกโด่ง คมเข้ม คิ้วหนา ตาคม เเละมีผิวสีเเทนที่โดดเด่นเลยทีเดียว มักจะมีสาวๆมากรี๊ดกร๊าดอยู่บ่อยๆ เเต่ก็ไม่เคยมีเเฟนกับเขาสักที ซึ่งก็ไม่พ้นโดนคำครหาว่าเป็นเกย์ เเละยิ่งเข้ากลุ่มกับเราบ่อยๆก็เลยตอกย้ำจากว่าเป็นเพื่อนสาวของพวกเรา  ไหนจะโดนเพื่อนในห้องแซวว่าจีบ1ใน3ของกลุ่มเรา ไหนจะเพื่อนต่างห้องเข้าใจผิดว่าเป็นเกย์อีก น่าสงสารเหมือนกัน เเต่กรอสไม่เคยสนใจ เเละไม่เคยโกรธกับรู้สึกฮาๆเสียอีกมองโลกในเเง่ดีตลอด

" เอ้าๆ เงียบๆ เดี๋ยวอาจารย์ฝ่ายปกครองก็มาสอนเเทนอาจารย์เราหรอก "  ฉันพูดปรามเพื่อนๆพร้อมกับชี้ไปทางโรงอาหารที่อยู่ติดกับห้องเรา ทุกคนหันไปมองทางที่ฉันชี้ เป็นภาพอาจารย์ฝ่ายปกครองกำลังเดินตรวจตราโรงเรียนเพื่อดูความเรียบร้อยของโรงเรียนเเละระเบียบการเเต่งกายนักเรียนด้วย น่ากลัวจริงๆ
ทุกคนเงียบฉี่โดยไม่ต้องสั่ง ฉันนั่งจับกลุ่มกับเพื่อนๆเตรียมนั่งคุยกันเเบบเงียบๆ มีบางกลุ่มบ้างที่เเอบโดดกลับบ้านไปเนื่องจากคาบนี้เป็นคาบสุดท้าย เเละก็ทยอยๆกันไปจนเกือบหมด

" เห้ย.. สีเทียน เจน ปูนิ่ม ไม่กลับบ้านหรอวะ " เสียงกรอสเดินเข้ามาถามเรา

" จะบ้าหรอ จะให้ไปไหนวะ มันยังไม่เลิกเรียนสักหน่อย "
เจนพูด จนทำเอากรอสมีท่าทางที่ดูเขินอาย หัวเราะเเห้งๆ เกาหัวยิกๆ

" ฉันก็ไม่ได้บอกว่าจะไปเว้ย เเค่เดินมาถามเฉยๆ ถ้าพวกเเกไม่ไปก็จะมานั่งด้วย "
กรอสกล่าว

" หรอคะ!! เมื่อกี้เห็นคุยกับพวกไอ้เเพทอยู่ว่าจะไปเดินห้างเหล่ดูสาว "
ปูนิ่มกัดขึ้นบ้างทันดี

" บ้า ฉันไม่ได้ตกลงจะไปสักหน่อย " กรอสปฏิเสธข้อกล่าวหา

" เออ ก็ลืมไป ว่าเเกชอบผู้ชาย " ปูนิ่มจัดหนัก เเละก็ไม่พ้นที่จะโดนทำร้ายร่างกายจากเพื่อนๆ เเละก็ได้รับเสียงหัวเราะจากก
รอส
" กรอส เเกนี่ไม่เคยโกรธเลยหรอวะ " ฉันเอ่ยปากถามกรอส

" คิดมากไมว่ะ ชั่งยิ้มเหอะ ฮาๆไป " กรอสตอบเเบบที่ฉันคิดไว้ไม่มีผิด ตามเเบบฉบับคนมองโลกในเเง่ดี

" เห้ย ไอ้กรอส นั่งจีบสาวอยู่นี่เอง "

เสียงของเเพท เพื่อนสนิทของกรอส เเพทในความคิดของฉันก็ผู้ชายคนนึงที่มั่นใจว่าตัวเองหล่อมาก คำพูดคำจาเลยมั่นใจไปเสียหมด เป็นคนที่พูดจาหว่านล้อมคนเก่ง ไม่ได้มีข้อเสียอะไรมากนอกจากพูดจาไม่ค่อยเข้าหูคน เเพทเป็นหนุ่มหน้าตี๋ ผิวขาวขาว ปากเเดง เเละตัวผอม มีสเน่ห์ที่รอยยิ้ม
เป็นชอบทำตัวตลกๆให้เพื่อนขำๆ เเต่ดูเหมือนว่า เจนกับปูนิ่มไม่ค่อยปลื้มเเพทเท่าไหร่ เพราะเเพทชอบทำท่าทางหว่านสเน่ห์ใส่ 😠
" ว้าว.. คิดว่าใคร ที่เเท้ก็มาจีบปูนิ่มสาวเเบ๊วน่ารัก กับเจนสาวสวยสุดเท่นี่เอง "

" ปากหมาอย่างนี้ ต้องการคำด่าหรอคะอีเเพท 😤"  ปูนิ่มเตรียมจัดหนัก

" แหม ก็เเค่เเซวน่า ก็ชมนี่นาหงุดหงิดไรวะ " เเพทรีบชี้เเจง

" เเพท กูเบื่อว่ะ เลิกทำท่าทางหว่านสเน่ห์ใส่พวกกูได้เเละ เดี๋ยวจะโดนนะ😒"
เจนกล่าวเสียงเรียบเย็นใส่ ทำเอาเเพทถึงกับหัวเราะเเหะๆ

" แหมเจ๊เจนก็ ชื่อเจนนี่ย่อมาจากคำว่าชัดเจนรึเปล่าเนี่ย มาสายโหดตลอด ได้ครับ ผมเว้นพวกเจ๊ไว้เเละกัน 😅"

" เเพท เเกจะไปไหนวะ ห้องเราคนน้อยเเล้วนะ เเกจะไปไหนอีกวะ เดี๋ยวอาจารย์จับได้ข้างนอกว่าเเกออกไป เเกโดนเเน่ "

ปูนิ่มเตือนเเพท ซึ่งเจาตัวก็ทำท่ารื่นเริงกวน...ที่สุด

" และนั่งทำอะไรกันล่ะเนี่ย " เเพทพูดพร้อมกับทำสีหน้าจริงจังขึ้นมา

เจน : มาไม้ไหนอีกล่ะ
เเพท : รู้เปล่าว่าที่นี่อ้ะเฮี้ยนนะเจ๊
ปูนิ่ม : นี่เเกจะบอกว่าที่นี่มีผีงั้นหรอแพท

กรอสทำหน้าอยากรู้ขึ้นมา พร้อมกับขยับเข้ามาใกล้เเพททันที

กรอส : ไหนเล่าดิ๊ ไหนๆก็นั่งเฉยๆไม่มีอะไรทำเเล้ว

"พวกเเกฉันว่าไม่ต้องเล่าก็ได้มั้ง " ฉันบอกตรงๆเลย ฉันกลัว 😰 ฉันบอกเพื่อนๆไปตรงๆ เเต่ถ้ามีใครฟังฉันบ้างก็คงดี

" ไหนเล่ามาสักหนึ่งเรื่องสิ กูอยากจะรู้จริงๆว่าเรื่องที่เล่าดูยิ้มเหมือนหน้าป่าว ไอ้เเพท " เจนพูดด้วยท่าทางท้าทายเเกมเย้ยหยันเเพท

เเพท : พวกจำเรื่องเล่าโรงเรียนเราได้ป่ะ  
เจน : เรื่องอะไรวะ
เเพท : ก็เรื่องพัดลมเพดานในห้องดนตรีไง พวกเธอสงสัยกันมั๊ย พัดลมมันมีสองตัว เเต่ทำไมมันมีอยู่ตัวนึงที่เขาไม่ใช้งานมัน

โปรดติดตามตอนต่อไป....

(ติดตามอ่านได้ที่เเฟนเพจที่มีชื่อเดียวกับเรื่องครับ)

[img](null)[/img]
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 2
😱😱😱😱😱
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่