ครั้งแรกที่หนีลูกเที่ยว-1
    "เฮ้ย เฮียว่า เราไปเที่ยวกันดีกว่า ไปอ่างขางกินสุกี้ยูนนาน " ตั่วเฮีย บอกกลางวงข้าว ในเดือนธันวา 2557
    บอกกันก่อนนะครับว่าในระบบพี่น้อง ของพวกผม เราถือคำพูดรุ่นพี่ เป็นใหญ่เกรงใจกันตลอด พวกผม กับน้องๆ อีกสามสี่คน ที่นั่งในโต๊ะกินข้าว ก็เลยต้องมีอัน  แบ่งงานกัน ให้พวกน้องๆ จัดการ คนหนึ่งเช็ค ตั๋วเครื่องบิน ว่าจะบินอะไร อีกคน เช็ค ว่าจะเที่ยวไหนบ้าง ประสานงาน กัน
    ผมเป็นพี่รอง ก็เลย สบายหน่อย
    "ค่าเครื่องบินเท่าไร เงินกองกลางเท่าไร บอกมาพี่โอนให้ "
    จบสำหรับพี่รอง อย่างผม
    เป้าหมายคือ บ้านดินเล่าจาง ของ อาเล่าจาง สมัยที่ จีนอพยพกัน พวก หนึ่งมาเป็น กองพล93 ที่ดอยแม่สลอง พวกหนึ่งคือ เล่าจางมาที่ดอยอ่างขาง อีกพวก คือ ขุนส่า หรือ จางซีฟู

    สองคนแรก ยอมทำตาม ที่ในหลวง  รับต้น แอปเปิ้ล ต้นแรก จากพระหัตถ์ในหลวง มาปลูก แทนฝิ่น

ลายพระหัตถ์ ในหลวง และพระราชินี ใน ร้าน บ้านดิน

จากนั้น ก็ ได้พันธุ์ไม้เมืองหนาวอีกมากมาย มา ปลูก ส่งลูกมาเรียนถึงศรีราชา ผมจึงได้ เจอเจ้าน้องสองคน ที่มาเรียน ที่นี่
    คราวนี้ปัญหา ของผม ต่างจากคนอื่น นอกจากงานแล้วยังลูกอีกครับ ตั้งแต่หย่าขาดจากเจ้เกลือทิพย์ ผมกินนอนกับลุกตลอด ไม่เคยทิ้งลูกเที่ยว ไหนคนเดียว ที่จริงตั้งแต่เกิดก็ว่าได้แต่คราวนี้ เราจะไปกันแบบพี่น้อง ร่วม สถาบัน ไม่มีใครเอาลูกไป
    ลูกจะโวยวายร้องตามไหม
    ลูกจะงอนไหม
    ลูกจะว่าไง คิดเรื่องเลวร้ายตลอด ผมนั่งเครียดตั้งแต่ เดือน ธันวา จน วันที่ 18 มกรา ก่อนวันไปหนึ่งวันไม่บอกลูกเลย
    "หมิวพ่อ จะไปเชียงใหม่ ไปฝาง" ผมบอกลูก ซึ่งตอนนั้นเข้าหอไปแล้ว
    "พ่อ ไปหาลูกค้าหรือ"
    "เปล่าพ่อไปเที่ยวกับ พวกอาเอ๋ อาเล็ก ก๊วนพ่อแหละ"
    "เฮ้ยยยยยยยยยยยยย พ่อ ทิ้งหมิวได้ไงทำไมไม่บอก หมิวโดดเรียนไปได้นะ " เจ้าหมิวโวยวายแหลก
    "งานนี้ พ่อไปกับเพื่อนๆ รุ่นพี่รุ่นน้องทั้งนั้น พ่อไม่เคยไปไหนเลยตลอด สิบกว่าปีที่เลี้ยงหมิวพ่อก็ไปกับหมิว ครั้งนี้พ่อขอ ไปสนุกกับ ลุงและ คุณอานะ "
    ผมค่อยๆ อธิบาย ลูกไป
    จนในที่สุดเจ้าหมิวยอมแล้ว เพราะ เข้าใจแล้ว
    ไฟเขียวแล้ว เย้..........................
ลูกให้ไปแล้ว ติดปีกบินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน