ผมก็เป็นคนรักสัตว์คนนึง ตอนรณรงค์ก็เดินรอบสวนลุมไปร่วมด้วย
แต่ในอีกมุมนึงผมปั่นจักรยานก็เจอปัญหาสารพัดจากหมาที่เจ้าของ
เลี้ยงแบบปล่อยปละละเลยไม่ดูแล เปิดประตูบ้านอ้าซ่า หมาตัวเองวิ่งไล่
นักปั่นก็ไม่ห้าม บางรายมีหัวเราะชอบใจ จนเคยมีเรื่องต่อยกับเจ้าของหมามาแล้วหนนึง

ซึ่งปัญหาหมาวิ่งไล่หรือโผล่มากระทันหันสำหรับชาวจักรยานนี่ไม่ใช่เรื่องเล็กครับ
ถ้าทางโล่งๆเรายังสปรินท์ทิ้งห่างแบบชิลๆได้

แต่สำหรับมือใหม่เพิ่งเริ่มขี่ ทั้งผู้หญิงคนแก่ รวมถึงการสัญจรในที่ๆมีรถราคับคั่ง
อาจจะเกิดอุบัติเหตุจากการหักหลบกระทันหันโดนรถที่ตามมาชนบาดเจ็บได้ครับ

ซึ่งผมมองว่าการบังคับใช้กฏหมายควรยุติธรรมกับผู้ได้รับผลกระทบจากสัตว์เลี้ยง
เป็นฝ่ายเริ่มก่อนด้วย เช่นลุงที่ไก่โดนหมากัดจนเกิดอารมณ์ขว้างมีดใส่จนหมาได้รับบาดเจ็บสาหัส

มุมมองผมมองว่าลุงแกทำเกินกว่าเหตุนะ แต่อาจจะเป้นมุมมองแค่ในขณะนั้น
ถ้ามองให้กว้างและลึกขึ้น เราไม่เคยรู้เลยว่าไก่ที่โดนกัดไปแลขายไม่ได้เนี่ย
สำคัญกับลุงแค่ไหน มันอาจจะเป็นเงินต่อชีวิตให้กับคนทั้งครอบครัว
ลุงแกอาจจะกำลังจำเป็นต้องใช้เงินรึเปล่า เจอไก่โดนกัดขายไม่ได้แล้ว
อารมณ์คนเวลามันโมโหขึ้นมา คำว่าวู่วามขาดสติเกิดขึ้นได้ง่ายมากครับ
อย่าว่าแต่ลุงเลย ขนาดผมเองผมก็รักหมาแต่ก็ยอมรับว่าเคยทั้งเตะหมา
และเตะเจ้าของหมาเพราะบันดาลโทสะมาก่อนเหมือนกัน

อยากรู้ครับว่าใน พรบ คุ้มครองสัตว์นี้มันมีบทลงโทษเจ้าของสัวต์เลี้ยงที่ก่อ
ความเดือดร้อนให้ผู้อื่นไหมครับ