หลายครั้งแล้วครับ ที่แฟนขอเลิก แต่เราก็กลับมาคืนดีกันเหมือนเดิม แต่เนื่องด้วยเธอยังเรียนอยู่ แล้วผมจบมาทำงานแล้ว ทำให้เราห่างกัน แต่ผมก็ลางานไปหาเธอบ่อยๆ
       พอห่างกันซักพัก เธอก็มาอารมณ์เดิม ไม่อยากคุยโทรศัพท์ เบื่อผม ตะคอกแบบรำคาญ พูดอะไรก็ไม่เข้าหู แล้วก็บอกว่าอยากเลิก ไม่อยากเป็นแบบนี้แล้ว ไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้ .........ขอเลิกกับผม .......
   
       ผมทำดีกับเธอทุกๆอย่าง เธอบอกว่าผมดีมาก ....วันวานที่ผ่านมาเรารักกันมาก ผมไม่เคยด่าเธอเลย ตลอดเวลาที่คบกันมาสี่ปี ผมเป็นคนใจเย็น เธอเป็นคนในร้อน ......สรุปคือผมให้เธอได้ทุกอย่างเท่าที่ผมให้เธอได้ เพราะผมรักเธอหมดหัวใจจริงๆ
       เธอด่าผม ว่าผมเห็นแก่ตัว ที่ผมไม่ยอมเลิกกับเธอ    ....ผมโคตรเสียใจเลย จากวันนั้นที่เรารักกัน คือผมไม่คิดว่าสิ่งที่ผมทำให้เธอมาตลอด จะทำให้เธอหมดรักผม    .......ผมขอเธอว่า ไม่อยากคุยเรื่องนี้ ทางโทรศัพท์ ไว้กลับไปหา แล้วคุยกันใหม่  
       ยังพอมีเวลาใช่ไหม ที่ผมจะทำใจ ปล่อยให้เธอไปเจอคนที่ดีกว่าผม ....แต่ผมเชื่อ ว่าไม่มีใครรักเธอได้มากกว่าผม  ผมคงต้องปล่อยเธอไป ถ้าเธอมีความสุขเพราะไม่มีผม   ......อยากบอกไว้เสมอ ว่ารักเธอที่สุด