เราชอบแกตอนแกวิ่งเพราะแกเป็นนักวิ่ง
แต่เราเหนื่อยมากเลยกับการวิ่งตามแก

เราเหนื่อยมากเลยเวลาเราอยากคุยกับแกแต่เหมือนแกไม่อยากคุยด้วย
เราเหนื่อยมากเลยกับการที่ต้องแสดงออกว่าไม่เป็นอะไรทั้งๆที่ในใจเราไม่ไหวแล้ว
เราโคตรรู้สึกแย่เลยที่แกลืมผู้หญิงที่แกชอบไม่ได้
เราโคตรกลัวเลย กับคำว่าตัดใจ
เราโคตรกลัวเลย กับคำว่า เป็นเพื่อนกันมันนานกว่า
เราไม่อยากให้แกหายไปไหนเลย
เราอยากคุยกับแกทุกๆวัน ถึงแกจะไม่อยากคุยกับเราก็ตาม
ทำไมเราต้องรอแกตอบไลน์
ทำไมเราต้องส่องเฟสแก
ทำไมเราต้องส่องทวิตเตอร์แก
ทำไมแกต้องมาให้ความหวังเราตั้งเเต่ตอนแรก หรือ เราตั้งความหวังมากไปเอง
ทำไมเราต้องมีความทรงจำกับแกเพราะคำพูดของแกมากมายขนาดนี้ด้วย
ทำไมกลางดึกเราต้องคอยสะดุ้งตื่น เพราะคิดถึงแกด้วย
ทำไมเราต้องอยากไปเที่ยวกับแก ทั้งที่แกก็ปฏิเสธที่จะไปมาตลอด
ทำไมแกต้องพูดถึงผู้หญิงคนนั้นตอนคุยกับเราด้วย
ทำไมแกไม่ลองเปิดใจดูบ้าง
ทำไม ทำไม ทำไม ทำไมเราเหนื่อยแบบนี้

เวลาเราคิดถึงแกทำไมเราบอกแกไม่ได้
เวลาเราอยากเจอแกทำไมเราบอกแกไม่ได้
เวลาเราอยากได้ยินเสียงแกทำไมเราโทรหาแกไม่ได้
ทำไมเป็นเรามันทรมานจัง

เราคิดถึงแกมากนะ เรายังรอแกอยู่เสมอ แล้วเราก็ยังลืมแกไม่ได้..