สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นขอบอกว่ากระทู้นี้เป็นกระทู้เกือบจะแรกที่ตั้ง
แต่ก็เป็นกระทู้แรกที่มีการแทรกและบรรยายภาพต่างๆ ถ้าผิดพลาดใดๆก็ขออภัยมา ณ ที่นี่นะคะ
ปล. มีรูปไม่ค่อยละเอียดนะคะ เพราะตอนแรกไม่ได้ตั้งใจจะมารีวิว แต่มีหลายคนบอกให้ตั้งเราเลยลองดูค่ะ

เมื่อประมาณปลายเดือนพฤศจิกายน ปี 2557 ดิฉันและชาวคณะ(?)
ได้วางแผนกันว่าจะไปหาที่ท่องเที่ยวรับหนาวกันสักหน่อย อากาศหนาวไปทะเลคงไม่ค่อยเหมาะเลยตัดสินใจเป็นภูเขาเนี่ยแหล่ะ
ดูกันไว้หลายที่แล้วก็ได้ข้อสรุปเป็น "หมู่บ้านกะเหรี่ยงตะเพินคี่ จังหวัดสุพรรณบุรี" เพราะดิฉันเคยไปแถวอำเภอด่านช้างอยู่บ่อยๆ
เสร็จสรรพเดินทางกันไปถึง ปรากฏว่าคืนก่อนหน้านั้นฝนตกทางค่อนข้างเละ เอาแล้ว
เสียงลือเสียงเล่าอ้างเขาว่ากันว่า ขึ้นตะเพินคี่ ต้อง "รถกระบะ,ออฟโรด" เท่านั้น ไม่งั้นไม่รอด
ประกอบกับก่อนขึ้นเจอครูใหญ่ของโรงเรียนตะเพินคี่(ไม่แน่ใจโรงเรียนแต่เขาบอกว่าเป็นครูใหญ่ค่ะ) บอกว่าพวกเราจะขึ้นไปส่ง
แต่พอพวกเราตอบว่าไม่เป็นไร เขาก็ถามกลับมาว่า "จะขึ้นไหวหรือ" เพราะรถที่ดิฉันและคณะ จะนำขึ้นไปคือ
"ฮอนดา แจส , โตโยต้า วีออส และ โตโยต้า ไฮลักซ์ วีโก้" แต่นักรบต้องไม่มีความกลัวค่ะ เราก็เลยขึ้นไปตามแผนเดิม

รูปแรกโชว์รถที่นำขึ้นก่อนค่ะ สองคันทางขวามือ อีกคันไม่มีภาพหาไม่ได้จริงๆ เพราะอย่างที่บอกว่าตอนแรกไม่ได้ตั้งใจจะตั้งกระทู้จริงๆ รูปนี้ถ่ายที่เขื่อนกระเสียวหลังจากลมาจากตะเพินคี่แล้วค่ะ

ตัดภาพมาที่ทางขึ้นหน้าปากทางมีเขียนไว้ว่า 13 กิโลเมตร หมู่บ้านกะเหรี่ยงตะเพินคี่
เราก็ไม่รีรอรีบเลี้ยวเข้าไปเลยค่ะ ภาพแรกที่เห็นก็คือถนนลูกรังแดงเละนิดหน่อยจากฝนที่ตกลงมา
รถของดิฉันคือรถฮอนดาแจสสีขาวในภาพนะคะ น้องที่ไปด้วยกันเป็นคนถ่ายค่ะ (ตอนแรกตั้งใจถ่ายเส้นทาง)



ขึ้นไปสักนิดก่อนจะถึงจุดชมวิวที่หนึ่ง มีรถกระบะขับสวนลงมาในสภาพที่เรียกว่า 'เละ' ดิฉันเลยเปิดหน้าต่างลงไปสอบถาม
ได้ความว่า " อย่าเลยพี เชื่อผม ดูสภาพรถผมสิ " พร้อมทำหน้าเหนื่อยที่สุดในชีวิต
ลูกสาวดิฉันหันมาถามว่า "ลงมั๊ยแม่" แต่ขึ้นมาถึงตรงนี้แล้วใครจะถอยหล่ะคะ ดิฉันก็เลยขึ้นไปโดยอ้างว่าถ้าไม่ไหวก็ลง
แต่จริงๆไม่ได้คิดจะลงหรอกนะคะ 555555



สำเร็จค่ะ! เรามาถึงจุดชมวิวแรกจนได้


หนทางต่อจากจุดพักรถนี่สุดยอดจริงๆค่ะ ทางแบบเละมากจากฝน เป็นลูกรังแล้วก็เป็นทางชันขึ้นเขาที่แคบๆ
ไม่สงสัยแล้วค่ะว่าทำไมเขาถึงบอกให้เอากระบะมา







และแล้ว...และแล้วในที่สุด เราก็มาถึงเป้าหมายแล้วค่ะ เย้! อากาศดีจริงๆ ยืนอยู่บนภูเขาแต่มองไปเห็นภูเขาไกลๆ
ณ จุดนี้ชักภาพไปเป็นอัลบั้มค่ะ




เสร็จจากจุดแรกแล้วก็ขับต่อไปอีกนิด ก็จะเจอโรงเรียนตะเพินคี่ แต่ภาพอยู่ในกล้องของน้องอีกคน
ถ้าได้มาแล้วจะเอามาลเพิ่มนะคะ

สุดท้ายนี้อยากจะฝากบอกทุกคนว่า ถ้าอยากทำอะไรอย่าไปกลัวค่ะ เขาบอกว่าอะไรถ้าเรายังไม่ได้ลองทำก็อย่าเพิ่งคิดว่าทำไม่ได้
อย่างเช่นดิฉันทีมีคนถามว่า "จะขึ้นได้หรอ" เพราะพวกเราเป็นรถเก๋งธรรมดา ดิฉันก็ขึ้นไปจนถึงมาแล้วนะคะ
สุดท้ายท้ายที่สุดขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านค่ะ

ปล.ถ้ามีโอกาสทำทริปหน้าจะถ่ายรูปรอบๆเยอะๆนะคะ 5555