บันทึกของผู้เฒ่า
รำลึกถึงพันทิป (เก่า)
ขณะที่เวปพันทิปที่ก่อตั้งมาได้ ๑๖ ปี กำลังจะเปลี่ยนรูปแบบใหม่ ได้เปิดโอกาสให้สมาชิก ทดลองใช้แบบใหม่ ตั้งแต่ ๑๑ – ๓๑ ตุลาคม ๒๕๕๕ เราจึงตั้งกระทู้ขึ้น เพื่อให้ผู้อ่านและสมาชิกทั้งหลาย ของห้องไร้สังกัด ได้บันทึกเรื่อง อะไรก็ได้ที่อยากจะคุย ทั้งเรื่องดี และไม่ดี ทั้งที่ถูกใจ และไม่ถูกใจ ทั้งที่อยากระบาย หรือบ่น หรือเพ้อ ฯลฯ ในช่วงชีวิตที่ได้เข้ามาเกี่ยวข้องกับ พันทิป(เก่า) เพื่อเป็นอนุสรณ์ ในโอกาสที่เขากำลังจะลาจากเราไปแล้ว อีกไม่เท่าไรเราก็จะลืมหมด
เมื่อเรามีอายุมากขึ้น ก็มีเรื่องที่ผ่านมาและน่าจะจดจำมากเรื่องขึ้นทุกที แต่กาลเวลาที่ล่วงไป ก็พาเอาสิ่งที่เราอยากจำ ให้ลืมเลือนไปด้วย เราจึงใช้วิธีบันทึกเรื่องเหล่านั้นไว้ตลอดเวลาหลายสิบปีที่ผ่านมา ตั้งแต่ยังเขียนด้วยปากกาหมึกซึม จนถึงปากกาลูกลื่น ตั้งแต่ลายมืออ่านออก จนอ่านแล้วปวดตาเต็มทีแม้จะใส่แว่น
ต่อมาจึงบันทึกด้วยคอมพิวเตอร์ แล้วก็ค่อยคัดเอาจากเล่มที่บันทึกด้วยลายมือ มารวมไว้เล่มละ ๕ ปี เมื่ออยากจะนึกถึงเรื่องอะไร ก็พลิกดูได้ หรืออยากรู้เรื่องที่ผ่านมาแล้ว ก็เอามาพลิกอ่าน เหมือนอ่านสารคดีชีวิต ของคนที่เรารู้จัก เป็นชีวประวัติ ความทุกข์สุข สมหวังผิดหวัง ผลงานต่าง ๆ ความสำเร็จและความล้มเหลว เราจึงมาชวนให้บันทึกความทรงจำในช่วงพันทิปเก่าที่ผ่านไปแล้ว เอาไว้อ่านในอีกหลาย ๆ ปีข้างหน้า
เรามีความประทับใจใน ถนนนักเขียน ของห้องสมุดพันทิป ตั้งแต่เริ่มเข้ามา วางบทกลอน เรื่องสั้น เรื่องจีน สารคดี และเรื่องในอดีต หลายร้อยชิ้น เพราะได้รับความสนใจจากสมาชิก ทั้งที่เป็นนักเขียน และทั้งที่เป็นนักอ่าน จนมีเพื่อนมากมาย
จากการร่วมกิจกรรมวันสุนทรภู่ ที่วัดเทพธิดาราม และงานมงคลมรส ที่เป็นสมาชิกของถนนนักเขียนทั้งคู่ เมื่อ ๕ - ๖ ปีก่อน จากการสังสรรค์หลายครั้ง ที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ ที่ดอนเมือง และที่บางเขน ก่อนที่สังขารจะร่วงโรยลง ทั้งระบบ แต่เราคงจะจำชื่อและหน้าตา ตลอดจนบุคลิค ของเพื่อนเหล่านั้นไปได้อีกหลายปีทีเดียว
ประทับใจในห้องไร้สังกัด ที่ได้ค้นหาเรื่องราวอื่น ๆ ที่น่าสนใจ ทั้งที่เขียนเอง ทั้งที่อยู่ในนิตยสารที่เราเกี่ยวข้อง และทั้งหนังสือที่สะสมไว้ มาเผยแพร่ให้สมาชิกได้ อ่าน ศึกษา และพิจารณา สะสมส่วนที่เป็นประโยชน์สำหรับชีวิต ไว้เป็นข้อคิด เป็นเวลานานพอสมควร โดยได้รับความสนใจอย่างดียิ่ง ตั้งแต่ต้นจนปัจจุบัน
และเมื่อเพื่อนได้ทราบว่าเราเป็น ผู้สูงวัย ก็กรุณาให้เกียรติ ยกย่อง อย่างน่าชื่นใจยิ่ง
เราเข้าไปในห้องสมุด เพราะชอบเรื่องประวัติศาสตร์ และพงศาวดาร ปรากฏว่ามีผู้รู้ผู้เชี่ยวชาญ มากมาย เราไปเล่าอะไรท่านก็รู้หมดแล้ว พอเข้าไปในคลับสามก๊ก ซึ่งแยกออกมาเป็นเอกเทศ คุยกันเรื่องสามก๊กในหน้ากระทู้ไม่พอ ไปคุยต่อกันที่ภัตตาคาร เจอท่านที่รู้จริง รู้ลึก และนักวิเคราะห์ วิจารณ์ วิจัย หลายท่าน ยังดีที่ สามก๊ก ของ เล่าเซี่ยงชุน ไม่เหมือนใคร เลยมีเวปอื่น มาขอเรื่องเอาไปให้สมาชิกอ่านสองราย ทำให้ปลื้มมาก
และนิยายอิงพงศาวดารจีนเรื่องอื่น ๆ ก็เป็นที่สนใจ วางได้หมดนับร้อยชิ้น พอถึงเรื่องวรรณคดี ที่คนไทยควรจะรู้จักกันเป็นอย่างดี โดยเฉพาะเรื่อง พระอภัยมณี ก็ยังมีอาจารย์ท่านหนึ่ง มาขอเอาไปเป็นคู่มือสอนวรรณคดีไทยแก่นักศึกษาจีน ก็ยินดีมาก
และขุนช้างขุนแผนที่ตั้งใจจะเขียนให้ยาวตลอดเรื่องไปจนถึงรุ่นลูกรุ่นหลาน เพราะมีข้อมูลครบ บังเอิญวางได้ไม่กี่ตอน ก็ โดนเซ็นต์เซ่อร์ซะหมดอารมณ์ พอดีหมดเรี่ยวแรงเลยค้างเติ่งไป
ห้องจตุจักร ได้เคยอาศัยท่านที่มีเมตตาต่อสัตว์เลี้ยง ให้คำแนะนำในการเลี้ยงแมว สมัยที่มีแมวเข้ามาอาศัยในบ้านอย่างต่อเนื่อง ต่อมามีแมวประจำบ้านแล้ว มันก็ดูแลไม่ให้ตัวอื่นเข้ามาอีก ปัจจุบันเหลือสามตัว ก็ไม่มีปัญหาจะไปถามอีก แต่ถ้ามีหลังไมค์มาให้ช่วยเรื่องอะไรก็ยินดีช่วยเสมอ
ห้องหว้ากอ กับห้องลุมพินี เคยเข้าไปอ่านหาความรู้ ในเรื่องวิทยาศาสตร์ การทหาร และเทคโนโลยีใหม่ ๆ กับเรื่องโรคภัยไข้เจ็บที่ตนเองยังไม่เคยเป็น ประดับสติปัญญาไว้ก่อน ถ้าป่วยจริงก้ไปหาหมอ ไม่มาตั้งกระทู้ถามให้เสียเวลาหรอก
ห้องกล้องนั้นลังเลอยู่นาน ทั้ง ๆ ที่เคยเล่นกล้องและถ่ายภาพไว้มากมาย แต่เมื่อไปดูภาพสมัยยนิ้แล้ว เขาใช้เท็คนิคช่วยจนสวยแบบไม่รู้จะบรรยายอย่างไร จึงไม่กล้าเอาภาพของเราไปวาง แต่เมื่อเราใช้ประกอบเรื่องในไร้สังกัด แล้วมีคนห้องกล้องมาเห็น และกระตุ้นให้เอาไปวางในห้องกล้อง จึงคิดว่า เอาไปเสนอในเชิงภาพเก่าเล่าเรื่องย้อนอดีต ซึ่งถ่ายด้วยกล้องฟิล์มขาวดำ เมื่อ ๕๐-๖๐ ปีมาแล้ว โดยที่คนถ่ายยังมีชีวิตอยู่ จึงเป็นที่ฮือฮาขึ้น ได้รับการต้อนรับมากมาย ยิ่งกว่าที่เคยวางเรื่องมาแล้วทุกห้อง แต่ก็สามารถจัดชุดได้เพียง ๒๐ ชุดก็หมดแฟ้ม จึงต้องเลิกอย่างน่าเสียดายยิ่ง
สุดท้าย ห้องศาสนา และ ราชดำเนิน ท่านห้ามพูดถึงในวงเหล้า แต่ก็ไม่อยากพูดในอินเตอร์เนต ด้วย
เราจะระลึกถึง พันทิป ๒๕๓๙ – ๒๕๕๕ ตลอดไป.
############
Create Date : 15 ธันวาคม 2555
รำลึกถึงพันทิป ๒๓ ม.ค.๕๘
รำลึกถึงพันทิป (เก่า)
ขณะที่เวปพันทิปที่ก่อตั้งมาได้ ๑๖ ปี กำลังจะเปลี่ยนรูปแบบใหม่ ได้เปิดโอกาสให้สมาชิก ทดลองใช้แบบใหม่ ตั้งแต่ ๑๑ – ๓๑ ตุลาคม ๒๕๕๕ เราจึงตั้งกระทู้ขึ้น เพื่อให้ผู้อ่านและสมาชิกทั้งหลาย ของห้องไร้สังกัด ได้บันทึกเรื่อง อะไรก็ได้ที่อยากจะคุย ทั้งเรื่องดี และไม่ดี ทั้งที่ถูกใจ และไม่ถูกใจ ทั้งที่อยากระบาย หรือบ่น หรือเพ้อ ฯลฯ ในช่วงชีวิตที่ได้เข้ามาเกี่ยวข้องกับ พันทิป(เก่า) เพื่อเป็นอนุสรณ์ ในโอกาสที่เขากำลังจะลาจากเราไปแล้ว อีกไม่เท่าไรเราก็จะลืมหมด
เมื่อเรามีอายุมากขึ้น ก็มีเรื่องที่ผ่านมาและน่าจะจดจำมากเรื่องขึ้นทุกที แต่กาลเวลาที่ล่วงไป ก็พาเอาสิ่งที่เราอยากจำ ให้ลืมเลือนไปด้วย เราจึงใช้วิธีบันทึกเรื่องเหล่านั้นไว้ตลอดเวลาหลายสิบปีที่ผ่านมา ตั้งแต่ยังเขียนด้วยปากกาหมึกซึม จนถึงปากกาลูกลื่น ตั้งแต่ลายมืออ่านออก จนอ่านแล้วปวดตาเต็มทีแม้จะใส่แว่น
ต่อมาจึงบันทึกด้วยคอมพิวเตอร์ แล้วก็ค่อยคัดเอาจากเล่มที่บันทึกด้วยลายมือ มารวมไว้เล่มละ ๕ ปี เมื่ออยากจะนึกถึงเรื่องอะไร ก็พลิกดูได้ หรืออยากรู้เรื่องที่ผ่านมาแล้ว ก็เอามาพลิกอ่าน เหมือนอ่านสารคดีชีวิต ของคนที่เรารู้จัก เป็นชีวประวัติ ความทุกข์สุข สมหวังผิดหวัง ผลงานต่าง ๆ ความสำเร็จและความล้มเหลว เราจึงมาชวนให้บันทึกความทรงจำในช่วงพันทิปเก่าที่ผ่านไปแล้ว เอาไว้อ่านในอีกหลาย ๆ ปีข้างหน้า
เรามีความประทับใจใน ถนนนักเขียน ของห้องสมุดพันทิป ตั้งแต่เริ่มเข้ามา วางบทกลอน เรื่องสั้น เรื่องจีน สารคดี และเรื่องในอดีต หลายร้อยชิ้น เพราะได้รับความสนใจจากสมาชิก ทั้งที่เป็นนักเขียน และทั้งที่เป็นนักอ่าน จนมีเพื่อนมากมาย
จากการร่วมกิจกรรมวันสุนทรภู่ ที่วัดเทพธิดาราม และงานมงคลมรส ที่เป็นสมาชิกของถนนนักเขียนทั้งคู่ เมื่อ ๕ - ๖ ปีก่อน จากการสังสรรค์หลายครั้ง ที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ ที่ดอนเมือง และที่บางเขน ก่อนที่สังขารจะร่วงโรยลง ทั้งระบบ แต่เราคงจะจำชื่อและหน้าตา ตลอดจนบุคลิค ของเพื่อนเหล่านั้นไปได้อีกหลายปีทีเดียว
ประทับใจในห้องไร้สังกัด ที่ได้ค้นหาเรื่องราวอื่น ๆ ที่น่าสนใจ ทั้งที่เขียนเอง ทั้งที่อยู่ในนิตยสารที่เราเกี่ยวข้อง และทั้งหนังสือที่สะสมไว้ มาเผยแพร่ให้สมาชิกได้ อ่าน ศึกษา และพิจารณา สะสมส่วนที่เป็นประโยชน์สำหรับชีวิต ไว้เป็นข้อคิด เป็นเวลานานพอสมควร โดยได้รับความสนใจอย่างดียิ่ง ตั้งแต่ต้นจนปัจจุบัน
และเมื่อเพื่อนได้ทราบว่าเราเป็น ผู้สูงวัย ก็กรุณาให้เกียรติ ยกย่อง อย่างน่าชื่นใจยิ่ง
เราเข้าไปในห้องสมุด เพราะชอบเรื่องประวัติศาสตร์ และพงศาวดาร ปรากฏว่ามีผู้รู้ผู้เชี่ยวชาญ มากมาย เราไปเล่าอะไรท่านก็รู้หมดแล้ว พอเข้าไปในคลับสามก๊ก ซึ่งแยกออกมาเป็นเอกเทศ คุยกันเรื่องสามก๊กในหน้ากระทู้ไม่พอ ไปคุยต่อกันที่ภัตตาคาร เจอท่านที่รู้จริง รู้ลึก และนักวิเคราะห์ วิจารณ์ วิจัย หลายท่าน ยังดีที่ สามก๊ก ของ เล่าเซี่ยงชุน ไม่เหมือนใคร เลยมีเวปอื่น มาขอเรื่องเอาไปให้สมาชิกอ่านสองราย ทำให้ปลื้มมาก
และนิยายอิงพงศาวดารจีนเรื่องอื่น ๆ ก็เป็นที่สนใจ วางได้หมดนับร้อยชิ้น พอถึงเรื่องวรรณคดี ที่คนไทยควรจะรู้จักกันเป็นอย่างดี โดยเฉพาะเรื่อง พระอภัยมณี ก็ยังมีอาจารย์ท่านหนึ่ง มาขอเอาไปเป็นคู่มือสอนวรรณคดีไทยแก่นักศึกษาจีน ก็ยินดีมาก
และขุนช้างขุนแผนที่ตั้งใจจะเขียนให้ยาวตลอดเรื่องไปจนถึงรุ่นลูกรุ่นหลาน เพราะมีข้อมูลครบ บังเอิญวางได้ไม่กี่ตอน ก็ โดนเซ็นต์เซ่อร์ซะหมดอารมณ์ พอดีหมดเรี่ยวแรงเลยค้างเติ่งไป
ห้องจตุจักร ได้เคยอาศัยท่านที่มีเมตตาต่อสัตว์เลี้ยง ให้คำแนะนำในการเลี้ยงแมว สมัยที่มีแมวเข้ามาอาศัยในบ้านอย่างต่อเนื่อง ต่อมามีแมวประจำบ้านแล้ว มันก็ดูแลไม่ให้ตัวอื่นเข้ามาอีก ปัจจุบันเหลือสามตัว ก็ไม่มีปัญหาจะไปถามอีก แต่ถ้ามีหลังไมค์มาให้ช่วยเรื่องอะไรก็ยินดีช่วยเสมอ
ห้องหว้ากอ กับห้องลุมพินี เคยเข้าไปอ่านหาความรู้ ในเรื่องวิทยาศาสตร์ การทหาร และเทคโนโลยีใหม่ ๆ กับเรื่องโรคภัยไข้เจ็บที่ตนเองยังไม่เคยเป็น ประดับสติปัญญาไว้ก่อน ถ้าป่วยจริงก้ไปหาหมอ ไม่มาตั้งกระทู้ถามให้เสียเวลาหรอก
ห้องกล้องนั้นลังเลอยู่นาน ทั้ง ๆ ที่เคยเล่นกล้องและถ่ายภาพไว้มากมาย แต่เมื่อไปดูภาพสมัยยนิ้แล้ว เขาใช้เท็คนิคช่วยจนสวยแบบไม่รู้จะบรรยายอย่างไร จึงไม่กล้าเอาภาพของเราไปวาง แต่เมื่อเราใช้ประกอบเรื่องในไร้สังกัด แล้วมีคนห้องกล้องมาเห็น และกระตุ้นให้เอาไปวางในห้องกล้อง จึงคิดว่า เอาไปเสนอในเชิงภาพเก่าเล่าเรื่องย้อนอดีต ซึ่งถ่ายด้วยกล้องฟิล์มขาวดำ เมื่อ ๕๐-๖๐ ปีมาแล้ว โดยที่คนถ่ายยังมีชีวิตอยู่ จึงเป็นที่ฮือฮาขึ้น ได้รับการต้อนรับมากมาย ยิ่งกว่าที่เคยวางเรื่องมาแล้วทุกห้อง แต่ก็สามารถจัดชุดได้เพียง ๒๐ ชุดก็หมดแฟ้ม จึงต้องเลิกอย่างน่าเสียดายยิ่ง
สุดท้าย ห้องศาสนา และ ราชดำเนิน ท่านห้ามพูดถึงในวงเหล้า แต่ก็ไม่อยากพูดในอินเตอร์เนต ด้วย
เราจะระลึกถึง พันทิป ๒๕๓๙ – ๒๕๕๕ ตลอดไป.
############
Create Date : 15 ธันวาคม 2555