..ได้ฤกษ์เปลี่ยนรถอีกแล้ว ตั้งแต่ปั่นมาเปลี่ยนมา 4 คันแล้วครับ คันแรกเฟรมอลู ตะเกียบโครโม คันที่สองอลูทั้งคัน คันที่สามเหล็กทั้งคัน อารมณ์การปั่นแตกต่างกันไปครับ 2 คันแรกนี่กระด้าง แข็งมากครับ ขี่บนถนนปูนซีเมนต์นี่สั่นไปทั้งตัว ส่วนเหล็กผมว่ามันนุ่มครับ อาจเป็นเพราะใช้ยางค่อนข้างใหญ่ เติมลมแค่ 50-65 เท่านั้นเอง แต่เพราะมันหนักเลยค่อนข้างอืดครับ ไปชิวๆ เร่งไม่ขึ้น

..จนมาถึงคันนี้ Fuji Professional ครับ เห็นคนลงขายครั้งแรกแล้วถูกชะตามาก ยิ่งตรงจานปั่นเจาะรู ดูแล้วเตะตาจริงๆ บวกกับการเข้าลักที่เป็นเอกลักษณ์ของวินเทจยุคเก่า เลยตกลงปลงใจจัดมา แต่สภาพผ่านสงครามโลกมาพอสมควร แต่คนขายบอกแล้วว่าเฟรมไม่บุบ ไม่คด แต่มีสนิม และสีที่เปื่อย ไม่เป็นไร ตั้งเอามาทำสีใหม่อยู่แล้ว

..ลองหาประวัติดูคันนี้อยู่ในช่วงปี 70-80 ครับ แต่คันนี้น่าจะเอามาใส่มือตบแทนสับถัง ที่ผมตัดสินใจซื้ออีกอย่างคือมือตบนี่แหละครับ เพราะสับถังผมไม่ถนัดจริงๆ

..แคตตาลอคของ Fuji เผื่อใครอยากดูครับ http://nihonmaru.blogspot.com/2008/08/fuji-catalog-ca-1976.html

..หลังจากลองปั่น แค่ครั้งแรกผมก็รู้แล้วครับว่าทำไมยังมีคนโหยหาเฟรมโครโมลี่เก่าๆกันอยู่ คือมันนิ่มจะรู้สึกได้ถึงความแตกต่างกับคันอื่นๆที่ผมเคยขี่ ยิ่งเทียบกับ Spe c2 ของผม มันนุ่มกว่ากันมากกกกกก นุ่มกว่าอย่างเห็นได้ชัดครับ แค่ปั่นครั้งแรกผมก็ตกหลุมรักทันทีเลย เพราะแบบนี้นี่เองคนถึงยังรักจักรยานโครโมลี่กัน

..ลป.กระทู้ไม่ค่อยมีสาระครับ แค่คนเห่อของใหม่ 55+