ตอนนี้ผมเรียนอยุ่ปี4คณะแพทย์แห่งหนึ่งครับ
ตอนนี้ก็ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรเท่าไหร่ งงๆก๊งๆความรู้แทบไม่มี
ที่ผ่านมาไม่ได้อยากเรียนแพทย์เลยครับ รู้สึกห่อเหี่ยวกับวอร์ดที่ผ่านๆมามาก
เรียนไปพอผ่านๆ เบื่อชีวิตเดิมๆ เหนื่อย ท้อแท้
จนกระทั่งมาเรียนวอร์ดๆนึง และได้เจอพี่resident ที่เป็นกันเอง น่ารักยิ้มเก่ง
ชอบมาสอนน้องๆ รู้สึกทำให้โลกนี้เปลี่ยนไปมากครับ ผมตื่นเช้าไปราวน์
เพราะอยากเจอหน้าพี่เขา55 อยากเรียนรู้อะไรๆหลายๆอย่างในวอร์ดนี้
รู้สึกอยากตั้งใจเรียน พยายามตอบอาจารย์มากขึ้น
แต่ที่แย่คือก่อนที่จะรู้สึกชอบพี่เขาผมยังคุยกับพี่เขาได้
แต่พอหลังจากรู้สึกกับพี่เขาเปลี่ยนไป ก็เริ่มห่างกันมากครับ แทบไม่ได้คุยกันเลย
ผมเองก็เขินเวลาเจอหน้าพี่เขา ได้แต่แอบมองอยุ่ห่างๆ แม้วันๆนึงจะอยากคุยกับพี่เขาแค่ไหนก็ตาม
แต่ผมก็ทำตัวไม่ถูกเลย รู้สึกว่าพี่เขาอยู่สูงเกินไป แค่นี้แหละครับ แค่อยากเขียนระบายความรู้สึก
ไม่ได้ต้องการอะไรมาก เพราะตอนนี้ชีวิตผมก็แฮปปี้มากละครับ ขอบคุณครับ
ผมเรียนหมอปี4 ทำไงดีครับ แอบชอบพี่เด๊น
ตอนนี้ก็ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรเท่าไหร่ งงๆก๊งๆความรู้แทบไม่มี
ที่ผ่านมาไม่ได้อยากเรียนแพทย์เลยครับ รู้สึกห่อเหี่ยวกับวอร์ดที่ผ่านๆมามาก
เรียนไปพอผ่านๆ เบื่อชีวิตเดิมๆ เหนื่อย ท้อแท้
จนกระทั่งมาเรียนวอร์ดๆนึง และได้เจอพี่resident ที่เป็นกันเอง น่ารักยิ้มเก่ง
ชอบมาสอนน้องๆ รู้สึกทำให้โลกนี้เปลี่ยนไปมากครับ ผมตื่นเช้าไปราวน์
เพราะอยากเจอหน้าพี่เขา55 อยากเรียนรู้อะไรๆหลายๆอย่างในวอร์ดนี้
รู้สึกอยากตั้งใจเรียน พยายามตอบอาจารย์มากขึ้น
แต่ที่แย่คือก่อนที่จะรู้สึกชอบพี่เขาผมยังคุยกับพี่เขาได้
แต่พอหลังจากรู้สึกกับพี่เขาเปลี่ยนไป ก็เริ่มห่างกันมากครับ แทบไม่ได้คุยกันเลย
ผมเองก็เขินเวลาเจอหน้าพี่เขา ได้แต่แอบมองอยุ่ห่างๆ แม้วันๆนึงจะอยากคุยกับพี่เขาแค่ไหนก็ตาม
แต่ผมก็ทำตัวไม่ถูกเลย รู้สึกว่าพี่เขาอยู่สูงเกินไป แค่นี้แหละครับ แค่อยากเขียนระบายความรู้สึก
ไม่ได้ต้องการอะไรมาก เพราะตอนนี้ชีวิตผมก็แฮปปี้มากละครับ ขอบคุณครับ