"คงเป็นกรรมที่เราเคยทำกันมา"
          "เพื่อลูก อยู่ๆไป ทนๆไป เพื่อลูก"
          "อิจฉาคนที่มีสามีดีจัง"

จขกท แต่งงานมาได้ 12 ปีแล้วค่ะ มีลูก 2 คน คนโตเป็นผู้ชาย 9 ขวบ และลูกสาวคนเล็ก 5 ขวบวัยอนุบาล

จขกทอายุน้อยกว่าสามี 2 ปีค่ะ หลังเรียนจบออกมาทำงาน ซึ่งคนละที่คนละสายงานกับสามี เงินเดือนน้อยกว่าสามี แต่พอทำไปๆ เงินเดือนจขกทก็เยอะกว่า
จนกระทั่งเยอะกว่าเป็นเท่าตัว

หลังจากแต่งกัน อยู่มาได้ปีนึงก็ท้องลูกคนแรก ตอนนั้นเงินเดือนเท่าๆกันกับสามีนะคะ หมื่นต้นๆ ค่าใช้จ่ายในการฝากท้อง คลอดลูก เราเก็บเราจ่ายเองค่ะ
เค้าว่าเงินเค้าเดือนชนเดือนไม่พอใช้ โดยที่ภาระเค้าคือ ค่ากินมื้อเช้า เที่ยง ค่าเดินทางไปทำงาน และค่าประกันชีวิต บ้านไม่ต้องเช่า ข้าวเย็นไม่ต้องซื้อค่ะ
ส่วนตัวเราก็เหมือนกันค่ะ ค่าอาหาร ค่าเดินทาง ค่าประกันชีวิต และเริ่มเก็บตังค์เตรียมพร้อมค่าใช้จ่ายฝากท้อง ผ่าคลอด (ตั้งใจคลอดเองแต่ไม่สามารถค่ะ)
ชีวิตไม่เดือดร้อนขัดสนเรื่องเงินนะคะ เพียงแต่ไม่มีเงินเก็บเลยค่ะ
จขกทย้ายกลับมาอยู่ที่บ้านแม่หลังคลอด แฟนอยู่บ้านเค้า (บ้านพ่อแม่) เพราะเรื่องการเดินทางไปทำงาน เจอกันเฉพาะเสาร์อาทิตย์
พอมีลูกแล้ว ค่าใช้จ่ายในบ้านเพิ่มขึ้นมากอย่างรวดเร็ว ค่าวัคซีน ค่านม ค่าแพมเพิรส ค่าของใช้ลูกจิปาถะอีกมากมาย แต่จขกทโชคดีในเรื่องการงานค่ะ เจ้านายปรับเงินเดือนให้จนเป็น สองหมื่นกว่าบาท ส่วนแฟนเพิ่มครั้งละ 500  ทำให้รายได้ที่เพิ่มขึ้นมาโปะได้พอดีกับรายจ่ายที่เพิ่มขึ้น ตอนนี้จขกท ก็ยังชิวค่ะ ไม่อะไร

อยู่ๆกันไปทะเลาะกันบ้างตามประสาชีวิตคู่ คนแรกอยู่ประถมแล้วค่าเทอมประมาณเกือบๆ ห้าหมื่น มีค่ารถ รร. เกิดขึ้นมา จขกท ก็เป็นผู้รับผิดชอบค่าใช้จ่ายค่ะ เพราะรายได้เยอะกว่า (รายได้ตอนนั้นประมาณ เกือบ 40000 ค่ะ) ต่อมาท้องคนที่สอง ตอนนี้สามีย้ายมาอยู่กับจขกทที่บ้านแม่แล้วค่ะ จขกทลูกคนเดียวเลยพ่อกับแม่เลยอยากให้อยู่ด้วยกัน  ค่าใช้จ่ายเรื่องฝาก ครรภ์ คลอดลูก ก็จขกทจ่ายคนเดียวอีกค่ะเหมือนเดิม จนกระทั่งลูกคนเล็กจะเข้าอนุบาลแล้ว จขกทเริ่มไม่ไหวแล้วค่ะ แม้ตอนนี้รายได้จะขึ้นไปอีก เพราะค่าใช้จ่ายต่างๆในบ้านเยอะที่จขกทเป็นผู้รับผิดชอบ
ไม่ว่าจะ ผ่อนที่ดิน (ที่ดินติดอยู่กับบ้านแม่ ณ ปัจจุบัน เจ้าของลูกคนเดียวค่ะ แม่อยากให้ซื้อไว้)  
ผ่อนคอนโดปัจจุบันให้เช่าแล้วให้เงินแม่ไปค่ะ
ผ่อนรถ
ให้แม่ไว้ใช้จ่ายทำอาหาร
ค่าไฟ ค่าโทรศัพท์
ค่าน้ำมัน
ค่าประกันชีวิตลูกสองคน
ค่าซ่อมบำรุงรถ
ถ้าไปเที่ยว (ส่วนมากจขกท)
ถ้าไปกินนอกบ้าน (สลับๆกันจ่ายกับสามี)
ค่ารถ รร.ลูกคนโต (แต่ก่อนจ่ายคนเดียว มีอยู่วันโมโหทะเลาะกับสามีปัจจุบันแบ่งครึ่งค่ะ)
ค่าเทอมลูกคนโต (ให้สามีจ่ายแล้วค่ะ หลังจากคนเล็กเข้าโรงเรียน เพราะเราจ่ายของคนเล็กแทน)
ค่าเทอมลูกคนเล็ก
ซื้อของเข้าบ้าน (ซุปเปอร์มาร์เก็ต จขกทจ่ายค่ะ)
จ้างแม่บ้านทำความสะอาดบ้าน
ค่ารีดผ้า
และอื่นๆ

ที่จขกทมาเขียนไม่ใช่อะไรค่ะ อึดอัด อยากระบาย เหนื่อย ทุกวันนี้นอกจากงานประจำ จขกททำงานเสริมด้วย เพราะอยากหาการเงินไม่ตึงจนเกินไป
บางครั้งก็คิดว่าทำไมชีวิตเราต้องเหนื่อยขนาดนี้ งานประจำต้องทำ ดึกมาต้องขายของ กว่าจะได้นอนเที่ยงคืน ตีหนึ่ง เช้าตื่นมาทำงานอีก สามีไม่ต้องจ่ายค่าอะไร มีแค่ค่าเทอมลูกคนโต กับค่ารถที่หารสอง ในเรื่องพฤติกรรมส่วนตัวสามีก็ดีค่ะ เหล้าไม่กินบุหรี่ไม่สูบไม่มีเที่ยวผู้หญิงเลิกงานกลับบ้าน สอนการบ้านลูก ดูแลลูก แต่จขกทก็ยังเหนื่อยค่ะ กับภาระต่างๆมากมาย ทุกวันนี้บอกได้คำเดียวว่าทนเพื่อลูก ไม่อยากให้ลูกขาดพ่อขาดแม่ บางครั้งก็คิดทำไมภาระค่าใช้จ่ายตรงนี้เค้าไม่มาช่วยบ้าง บางครั้งวานให้ช่วยทำงานบ้านบางอย่างกว่าจะทำให้ข้ออ้างมาเป็นสิบ คือเหนื่อยหาเงินแล้วยังต้องให้เหนื่อยอย่างอื่นอีกเหรอ ช่วยเหลือเงินไม่ได้ ทำไมไม่คิดช่วยแรงกันบ้าง

ล่าสุดเพิ่งทะเลาะกันไปค่ะ จขกทบอกเค้าว่าเราคงอยู่ด้วยกันไม่ได้ เรารู้สึกว่าเธอเป็นภาระเรา เหมือนเรามีลูก 3 คนเลย ตอนนี้เลยอยู่กันแบบมุมใครมุมมันไม่ค่อยพูดกัน เบื่อมากกับชีวิตตอนนี้ค่ะ บางครั้งที่ได้อ่านกระทู้คนอื่นที่ยิ่งกว่าเราก็ช่วยเราได้ระดับนึงนะคะ ทำให้เราเห็นว่าคนอื่นยังแย่กว่าเราอีกตั้งเยอะ ของเราจิ๊บๆเอง

ใครมีสามีดี ช่วยเหลือด้านการเงิน พึ่งพาได้ คุณโชคดีมากค่ะ โชคดีจริงๆ