ผมรู้จักกับคนๆหนึ่ง คุยกันในเฟส สนิทกันมากๆ พอเจอตัวจริงแทบเดินหนี
กลับบ้านเปิดแชท ทักเรามา ว่ามากับใคร อยู่ไหน
บางครั้งก็เสนอตัวบอกจะมารับ แต่สุดท้ายก็เงียบ
หลายครั้งบอกจะมาสอนหนังสือให้ พอเอาเข้าจริง เงียบ พอถามก็ไม่ตอบ เปลี่ยนเรื่องอีก
ทักไปบางที ก็ไม่อ่านไม่ตอบ หรืออ่านไม่ตอบ แต่อัพเฟสรัวๆ
จะมาตอบก็อีกวัน แต่บางเวลาก็ตอบเร็วมาก จนลืมความรู้สึกข้างบนไปเลย
สับสนมากครับ เคยห่างออกมา บล็อกทั้งเฟส ไลน์ อะไรทั้งสิ้น
แต่ก็กลับมาตื๊อ มันเหมือนจะดี สุดท้ายวนลูปเดิม
เป็นอย่างนี้มาเกือบสองปีแล้วครับ
อึดอัด อยากรู้ว่าคิดยังไงกับเรา
คือถ้าจะหายไปก็หายไปเลย  อย่าทักหรือติดต่อมาได้ไหม คนฝั่งนี้ มันเจ็บ
กำแพงที่เราอุส่าห์สร้างขึ้นมา เหมือนเขามาทำลายได้ในพริบตา
บางครั้งเราก็คิดว่าไม่มีใจหรืออะไรแล้ว แต่มันก็จะมีคำพูดบางคำจากเขาที่พูดเหมือนสนใจเรา

สับสน อึดอัด ว้าวุ่น กระวนกระวาย เบื่อจังครับกับความรู้สึกแบบนี้
อยากจะสลัดให้ทิ้ง แต่ก็ใจอ่อนทุกที ผมไม่ได้ตื้อนะครับ เขาเข้ามาเองละก็หายไปเอง วนไปๆมาๆ
แต่ทำไมเราเจ็บจัง