เราพึ่งอายุ17 แฟนอายุ15คือเราคบกับแฟนมาปีกว่าสนิทกันมากเจอกันตลอดเหมือนชิวิตประจำวันอย่างหนึ่งเลย แล้วเราเป็นคนที่จมปลักกับความรักอยู่แล้วด้วย พอเลิกกันเราพยายามทำทุกอย่างให้เราได้คืนดีกันพยายามหาทางคุยหาทางเจอเค้าตลอด จนวันนึงเราท้อง ตอนแรกที่สงสัยก็ลองถามเค้าดูว่าประจำเดือนเราไม่มาเดือนกว่าละนะ เค้าก็ถามกลับว่าของเค้าแน่ไช่มั้ย ถ้างั้นลองตรวจดู พอตรวจผลก็ออกมาว่าท้องตอนนั้นเราไม่เสียใจเลยไม่ช๊อคไม่ตกใจด้วยซ้ำ เราเลยตัดสินใจบอกตอนนั้นชามากเพราะเค้าตอบมาว่า เอาออกเหอะตอนที่มันยังไม่เป็นตัว จะว่าเกลียดมั้ยตอนนั้นก็เกลียดเจ็บจี๊ดอ่ะชาไปทั้งตัวพูดไม่ถูกจะร้องไห้ก็ไม่ออกเพราะคนเยอะ อยากโวยวายออกมาแต่ก็ทำไม่ได้ เราพยายามติดต่อพยามพูดกับเค้าทุกทางเพื่อนหลายคนก็แนะนำให้ไปบอกพ่อแม่เค้าแต่เราอยากเคลียกับเค้าก่อนเพราะสงสารพ่อแม่เค้าอีกอย่างเราเลิกกับเค้ามานานละด้วยทีแรกก็คุยกันเค้าก็พยายามไม่ติดต่อเฟสไม่ออนโทรสับก็ปิดเครื่องจนวันนึงเลยตัดสินใจบอกพี่ชายเค้าแต่พี่เค้าก็บอกแค่ว่า เดี๋ยวพี่บอกมันให้พามาคุยกับพ่อแม่ แต่พี่เค้าก็ไม่ค่อยสนใจ จนเราเคลียกันมาเกือบอาทิตย์เค้ามาหาที่ห้องร้องไห้แบบสะอึกสะอื้นแบบิดหวังมากตอนนั้นเราก็ใจเสียว่าเรากดดันเค้ามากไปรึป่าวเราไม่เคยเห็นเค้าเป็นแบบนี้เลย นั่งฟังเค้าพูดซักพักเค้าก็เอาเรื่องเรียนเรื่องอนาคตมาพูดประมาณว่า จะเอาอะไรเลี้ยงลูกม.3 ก็ยังเรียนไม่จบแล้วพ่อแม่จะว่ายังไงเราอยากให้เธอมึอนาคตเรียนสูงกว่านี้ ตอนนั้นเราใจอ่อนค่ะบอกว่าจะยอมเอาออกเพราะสงสารเค้าช่วงนั้นก็ศึกษาวิธีทำแท้งในอินเทอร์เน็ตค่ะแต่พอสอบถามราคาแล้วแพงเกินที่จะหาเงินได้กลุ้มเรื่องเงินอยู่หลายวัน ตั้งแต่จะหาเงินทำแท้งไม่ว่าจะทำอะไรก็เจอผลของการทำแท้งตลดเลยค่ะดูคนอวดผีก็พูดเรื่องบาปการทำแท้งเล่นเฟสก็เจอเป็นบทความตอนนั้นกลัวบาปมาก สำนึกเลยค่ะเราเลยตัดสินใจไม่เอาเรื่องหรืออะไรกับเค้า แต่ก็ยังคุยยังติดต่ออยู่ก็ไม่รู้ว่าทำไมเราไม่รู้สึกหมดรักเลยทั้งที่เค้าทำกับเราขนาดนี้ เราก็ตัดสินใจเรียนต่อค่ะกะว่าถ้าท้องไม่โตก็จะเรียนไปเรื่อยๆแล้วค่อยบอกพ่อแม่ พอดีตอนนั้นพ่อเราตกงานไม่ค่อยมีตังให้เราไปเรียนเพราะบ้านเราก็ไม่ค่อยมีตังอยู่แล้วด้วยก็เลยตัดสินใจจะมากรุงเทพตอนนั้นไม่ได้บอกใครเลยค่ะเก็บของเสร็จวันต่อมาถึงบอกพ่อให้ไปส่งขึ้นรถ พ่อเสียใจมากค่ะเพราะอีกปีเดียวเราจะเรียนจบ ปวช. แล้วแต่เรากลับตัดสินใจแย่ๆโดยไม่บอกเหตผล บอกแค่ว่าจะไปทำงานเพราะเรารู้ว่าถ้าเราบอกพ่อว่าเราท้องพ่อต้องมีเรื่องให้เครียดมาเพิ่มแล้วก็กลัวพ่อเอาเรื่องเค้าด้วยค่ะ ไม่รู้ทำไมถึงสงสารเค้าขนาดนั้นกลัวแต่ว่าเค้าจะไม่ได้เรียนต่อ เพื่อนก็ค้านนะคะบอกให้เอาเรื่องอย่างน้อยก็เอาเงินไว้เลี้ยงลูก แต่เราไม่อยากยุ่งค่ะเราอยากไม่พูดถึงเรื่องนี้เลยตอนนี้ท้อง5เดือนแล้วค่ะท้องไม่ใหญ่เท่าไหร่เพราะเราอวบอยู่แล้วเลยดูไม่ค่อยออก ตั้งแต่มากรุงเทพเราก็หาทางติดต่อเค้าตลอดทักเฟสไปตลอดจนวันนึงจับได้ว่าเค้าคุยกับคนอื่นอยู่แต่ก็ทำอะไรไม่ได้แล้วเค้าก็ปฏิเสธด้วย ตอนนี้ไม่รู้ว่าเราคิดอะไรไม่รู้ว่าที่กำลังทำเพราะหวังให้เค้ากลับมาหรือแค่คิดถึงกันแน่ ควรทำไงดีคะเลิกกันมา10เดือนแล้วยังคิดเรื่องเค้าอยู่ตลอดเลยค่ะ เรื่องลูกอีกพ่อแม่ก็ยังไม่ได้บอกกลัวท่านคิดมาก

ต้องขอโทษด้วยนะคะถ้าใช้ประโยคสับสนไปหน่อย