เคยถามใครสักคนไหมคะ ว่า "เบื่อเหรอ? ไม่พอใจอะไร? อยากให้เราจบทุกอย่างเลิกติดต่อใช่ไหม?" ถามซ้ำๆ ก็ไม่ได้รับคำตอบ แล้วสุดท้ายการกระทำมันก็เป็นคำตอบให้เราเอง โดยที่เขาไม่เอ่ยปาก แต่เราก็ยังค้างคาใจ ว่าทำไมเขาถึงเงียบ เฉยชา เมินเฉยแบบนั้น ถามเขาก็ไม่ได้คำตอบ เพราะเงียบอย่างเดียว

เราอยากรู้เหตุผลค่ะ ว่าเงียบทำไม? การที่จะตอบว่าตอนนี้มีใคร มันยากมากเหรอคะ? การจะตอบว่าเบื่อ มันยากจนพูดไม่ได้หรือยังไง? อยากรู้ว่าทำไมผู้ชายบางคนถึงเลือกที่จะเงียบ ไม่ยอมพูดความจริง ให้การกระทำมันเป็นคำตอบเหรอคะ คิดว่าการกระทำ มันเป็นคำตอบที่ทำให้เจ็บน้อยลงหรือคะ

ครั้งสุดท้ายที่ถามเราถามด้วยความเป็นห่วงว่าทำไมช่วงนี้เงียบไป ไม่ว่างเหรอ อยู่ที่ไหน ออกต่างจังหวัดหรือไง ไม่สบายหรือเปล่า เขาก็ไม่ยอมตอบ จนกระทั่งเมื่อวาน เขาก็โพสต์รูปเช็คอิน ในสถานที่เดียวกับที่เรากำลังยืนอยู่ โดยที่เขาไม่ยอมบอกเราสักคำ ว่าเขามาที่นี่ ที่เช็คอินให้เห็นนี่คือคำตอบว่าฉันไม่อยากคุยกับเธอเหรอคะ แล้วทำไมเขาไม่บอกตรงๆ ว่าเบื่อที่เราถาม ทำแบบนี้ มันโหดร้ายต่อความรู้สึกเกินไป

ฝากไว้สำหรับใครที่ถูกถามนะคะ ถ้าเบื่อ ถ้ามีใคร ก็บอกคนที่ถามไปตรงๆ เถอะค่ะ การที่ไม่ตอบ คนที่รอคำตอบมันอึดอัด กลัวว่าที่คิดนะ จะเป็นการคิดไปเอง
มันทำให้เรื่องยืดเยื้อ ทำให้คนที่เจ็บมันทั้งเจ็บทั้งอึดอัด ทั้งไม่แน่ใจ อารมณ์มันควบคุมยากกว่าการที่ได้ฟังคำตอบตรงๆ เสียอีกค่ะ

ขอโทษที่โพสต์อะไรเวิ่นเว้อวนไปวนมานะคะ พอดีช็อค คำตอบที่เขาไม่เคยพูด แต่เขาทำให้เราต้องไห้ มันทำให้เราอึดอัดจนอยากระบาย เผื่อจะมีใครเข้าใจ เผื่อจะมีใครเคยเจอเหมือนเรา แชร์ประสบการณ์กันนะคะ