ตามหัวกระทู้เลยครับ......
คุณชอบบทสนทนาในฉากไหนมาที่สุด
หรือบทสนทนาอันไหนที่ทำให้คุณประทับใจมากที่สุด
-- จะเอาในภาพยนต์หรือในหนังสือก็ได้ครับ
-- กี่อันก็ได้
-- บอกด้วยนะครับว่าบทสนทนานั้นอยู่ในภาพยนต์หรือในหนังสือ (เพื่อให้คนที่ไม่ได้อ่านหนังสือได้รู้ว่ามีบทสนทนานั้น
แล้วอยากเกิดอ่านหนังสือขึ้นมา)
-- บอกด้วยนะครับว่าบทสนทนานั้นอยู่ในภาคที่เท่าไร ใครพูดกับใคร
** สำหรับผมนะครับ **
ผมชอบบทสนาที่แฮร์รี่ได้ขอความทรงจำจาก ศจ.ซลักฮอร์น ในกระท่อมของแฮกริด ในภาพยนต์ ภาคที่ 6
ซึ้งมันมีบทพูดว่า...
ศจ.ซลักฮอร์น : นักเรียนคนหนึ่งเป็นคนให้ฟรานซิสกับผม บ่ายในฤดูใบไม้ผลิวันหนึ่ง
ผมเจออ่างวางอยู่บนโต๊ะ ในนั้นมีน้ำสูงแค่ไม่กี่นิ้ว มีกลีบดอกไม้ลอยอยู่บนผิวน้ำ
ขณะที่มอง มันก็จมลง ก่อนจะถึงก้นอ้าง มันก็กลายร่างเป็นปลาทอง
เป็นเวทมนต์ที่งดงามมาก น่าทึ่งที่ได้เห็น มันเป็นกลีบของดอกลิลลี่
แม่ของเธอ
วันที่ฉันเดินลงบันไดมา วันที่อ่างว่างเปล่า คือวันที่แม่ของเธอ......
ฉันรู้ว่าเธอมาที่นี่ทำไม แต่ฉันช่วย
อะไรไม่ได้ มันจะทำลายฉัน...
แฮร์รี่ พอตเตอร์ : รู้ไหมครับว่าทำไมผมถึงรอดมาได้ ศาสตราจารย์ คืนวันที่ผมได้แผลนี่มา
เป็นเพราะแม่ เพราะแม่สละ
ตัวเอง เพราะแม่ไม่ยอมหนี เพราะความรักของแม่มีพลังยิ่งกว่าโวลเดอมอร์
ศจ.ซลักฮอร์น : อย่าเอ่ยชื่อเขา
แฮร์รี่ พอตเตอร์ : ผมไม่กลัวเขา ศาสตราจารย์ ผมจะบอกอะไรให้ อะไรที่คนอื่นๆทำได้แค่เดา
มันเป็นเรื่องจริง ผมคือคน ที่ถูกเลือก ผมเท่านั้นที่จะทำลายเขาได้ แต่การจะทำ
ผมต้องรู้ว่า ทอม ริดเดิ้ล เคยถามอะไรอาจารย์ใน
ห้องทำงาน และผมต้องรู้ว่าอาจารย์บอกอะไรกับเขา...
จงกล้าหาญ ศาสตราจารย์ กล้าหาญให้เหมือนแม่ของผม ไม่งั้น อาจารย์คงขายหน้าแม่
ไม่งั้น ความตายของแม่คงสูญเปล่า ไม่งั้น อ่างอาจจะว่างเปล่าไปตอลดกาล
หลังจากนั้น ศจ.ซลักฮอร์นก็ได้มอบความทรงจำให้กับแฮร์รี่
ผมรู้สึกประทับใจมากเลยครับ เพราะฉากนี้และบทสนทนานี้ ที่ทำให้ผมชอบ
แฮร์รี่ภาค 6 มากที่สุด
แล้วคุณล่ะ มาแชร์กันนะครับ
คุณชอบบทสนทนาฉากไหนมากที่สุด
คุณชอบบทสนทนาในฉากไหนมาที่สุด
หรือบทสนทนาอันไหนที่ทำให้คุณประทับใจมากที่สุด
-- จะเอาในภาพยนต์หรือในหนังสือก็ได้ครับ
-- กี่อันก็ได้
-- บอกด้วยนะครับว่าบทสนทนานั้นอยู่ในภาพยนต์หรือในหนังสือ (เพื่อให้คนที่ไม่ได้อ่านหนังสือได้รู้ว่ามีบทสนทนานั้น
แล้วอยากเกิดอ่านหนังสือขึ้นมา)
-- บอกด้วยนะครับว่าบทสนทนานั้นอยู่ในภาคที่เท่าไร ใครพูดกับใคร
** สำหรับผมนะครับ **
ผมชอบบทสนาที่แฮร์รี่ได้ขอความทรงจำจาก ศจ.ซลักฮอร์น ในกระท่อมของแฮกริด ในภาพยนต์ ภาคที่ 6
ซึ้งมันมีบทพูดว่า...
ศจ.ซลักฮอร์น : นักเรียนคนหนึ่งเป็นคนให้ฟรานซิสกับผม บ่ายในฤดูใบไม้ผลิวันหนึ่ง
ผมเจออ่างวางอยู่บนโต๊ะ ในนั้นมีน้ำสูงแค่ไม่กี่นิ้ว มีกลีบดอกไม้ลอยอยู่บนผิวน้ำ
ขณะที่มอง มันก็จมลง ก่อนจะถึงก้นอ้าง มันก็กลายร่างเป็นปลาทอง
เป็นเวทมนต์ที่งดงามมาก น่าทึ่งที่ได้เห็น มันเป็นกลีบของดอกลิลลี่
แม่ของเธอ
วันที่ฉันเดินลงบันไดมา วันที่อ่างว่างเปล่า คือวันที่แม่ของเธอ......
ฉันรู้ว่าเธอมาที่นี่ทำไม แต่ฉันช่วย
อะไรไม่ได้ มันจะทำลายฉัน...
แฮร์รี่ พอตเตอร์ : รู้ไหมครับว่าทำไมผมถึงรอดมาได้ ศาสตราจารย์ คืนวันที่ผมได้แผลนี่มา
เป็นเพราะแม่ เพราะแม่สละ
ตัวเอง เพราะแม่ไม่ยอมหนี เพราะความรักของแม่มีพลังยิ่งกว่าโวลเดอมอร์
ศจ.ซลักฮอร์น : อย่าเอ่ยชื่อเขา
แฮร์รี่ พอตเตอร์ : ผมไม่กลัวเขา ศาสตราจารย์ ผมจะบอกอะไรให้ อะไรที่คนอื่นๆทำได้แค่เดา
มันเป็นเรื่องจริง ผมคือคน ที่ถูกเลือก ผมเท่านั้นที่จะทำลายเขาได้ แต่การจะทำ
ผมต้องรู้ว่า ทอม ริดเดิ้ล เคยถามอะไรอาจารย์ใน
ห้องทำงาน และผมต้องรู้ว่าอาจารย์บอกอะไรกับเขา...
จงกล้าหาญ ศาสตราจารย์ กล้าหาญให้เหมือนแม่ของผม ไม่งั้น อาจารย์คงขายหน้าแม่
ไม่งั้น ความตายของแม่คงสูญเปล่า ไม่งั้น อ่างอาจจะว่างเปล่าไปตอลดกาล
ผมรู้สึกประทับใจมากเลยครับ เพราะฉากนี้และบทสนทนานี้ ที่ทำให้ผมชอบ
แฮร์รี่ภาค 6 มากที่สุด