ผมไมได้ตั้งกระทู้นี้เพื่อต่อว่านะครับ เนื่องจากผมเป็นคนมีโรคประจำตัวต้องไปโรงพยาบาล(รัฐ) อย่างต่อเนื่องหลายปี
จึงได้ข้อสังเกตุว่า ทำไมแพทย์ พยาบาล รวมไปจนถึงบุคลากรต่างๆในโรงพยาบาลถึงพูดจาไม่มีหางเสียงกันเสียเลย
บางทีเราก็คิดน้อยใจว่า เราเดินไปถึงห้องตรวจ เราก็ยกมือสวัสดีคุณหมอ ด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส แม้ว่าเราจะไม่สบาย
หรืออารมณ์ไม่ดีจากอาการป่วย หรือการตื่นเช้ามาทำบัตรเพียงใด แต่สิ่งที่ได้รับกลับมามักจะเป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามตลอด
ดูเหมือนว่าคำง่ายๆเช่น ครับ คะ จะเป็นคำที่เขาไม่พูดกันใน รพ บางครั้งเวลาถามเยอะๆ สีหน้าคุณหมอมักจะเปลี่ยนไป ซึ่งผมไม่เข้าใจเลยว่าทำไมถึงไม่อยากตอบ เพราะการที่เราได้ทราบข้อมูลต่างๆนั้น จะทำให้เราสังเกตุตัวเองได้ในเวลาต่อไป

ผมเชื่อครับว่า ในสังคมต่างๆที่มีวัฒนธรรมแตกต่างกันไป คงมีความจำเป็นต่างๆที่จะต้องแสดงพฤติกรรมนั้นๆออกมา
ผมเลยอยากทราบถึงความจำเป็นที่คุณหมอจำเป็นต้องเพิกเฉยต่อ มารยาทสังคมปกติที่เขามีกัน
อยากทราบว่าทำไมบุคลากรในโรงพยาบาลรัฐ โดยเฉพาะบุคกรที่เป็นพลเมืองเกรดเอของสังคม จึงมีความจำเป็นต้องแสดงพฤติกรรมเหล่านี้ครับ