ใครเคยถูกมองเป็นเด็กก้าวร้าวบ้าง เพียงเพราะอีกฝ่ายเป็นคนที่แกกว่า

คือเราเป็นคนที่ไม่ชอบจะสุงสิงกับคนอื่น ไม่ค่อยถูกกับคนที่มีอายุสักเท่าไหร่ เราก็ยอมรับนะว่าหลายครั้งเราก็ไม่ค่อยยกมือไหว้ผู้ใหญ่อะ แต่ก็เฉพาะกับคนที่ไม่น่านับถือเท่านั้นนะ แต่คือแบบสังคมไทยบอกว่า อย่างน้อยเขาก็โตกว่าเรา คือเราไม่ค่อยโอเคกับการคิดแบบนี้อะ ผู้ใหญ่บางคนก็ไม่ค่อยน่านับถืออะ แล้วให้เราไปคุยปกติแบบที่คนอื่นทำไม่ได้อะ คือเราถ้าเกลียดก็ทำให้เห็นว่าเกลียดอะ จะไม่ยุ่งจะไม่คุย แต่ทำไมต้องเอาเรื่องของเราไปพูดให้คนอื่นฟัง คือต่างคนต่างอยู่ไม่ได้หรอ คือใครเคยรู้สึกแบบเราบ้างเปล่าอะ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 2
โดนจนชินละครับ

ผมนี่ไม่ใช่พวกเชื่องๆ ใครสั่งอะไรก็ทำเพียงเพราะเขายืนอยู่ในที่ๆ สูงกว่า ประมาณว่าใครใช้ทำอะไรผมถามก่อน แย้งก่อน คือต้องการคำอธิบายที่มีเหตุผลอะนะ

จำได้ว่าสมัยเด็กๆ หรือวัยรุ่น ( 10-20 ปีก่อน ) ผมนี่โดนมองว่าก้าวร้าว-ไม่มีสัมมาคารวะตลอด

ซึ่งมันก็เป็นปกตินะ ตอนนี้มันจะเป็นยุครอยต่อระหว่างสังคมเก่าหรือ Analog กับสังคมใหม่หรือ Digital

คนยุคนี้จะโตมาในยุคที่ได้ยังสัมผัสระเบียบสังคมเก่า คือผู้ใหญ่ถูกเสมอ คำพูดของผู้ใหญ่เป็นประกาศิตที่ผู้น้อยต้องทำตามโดยไม่มีข้อแม้ คนที่ไม่เชื่อผู้ใหญ่เป็นพวกอกตัญญู ไม่รู้คุณคน ไม่รู้ที่ต่ำที่สูง ทำกินอะไรก็ไม่ขึ้น

ขณะเดียวกัน ด้วยการที่โลกเริ่มไร้พรมแดนขึ้น ค่านิยมจากสังคมต่างๆ เคลื่อนไหวไปมาระหว่างประเทศต่างๆ ได้มากขึ้น แน่นอนว่ารวมถึงความตื่นตัวของเด็กและวัยรุ่น ที่เขาเริ่มจะกล้าพูด กล้าแย้งหากผู้ใหญ่ทำตัวไม่เข้าท่า หรือเรียกร้องให้ผู้ใหญ่ต้องให้เหตุผลมากขึ้นเวลาจะบอกอะไรเด็ก

วิธีคิดแบบคนรุ่นเก่ายังไม่ไปไหน แต่วิธีคิดแบบคนรุ่นใหม่ก็ค่อยๆ มา ดังนั้นจึงมีการปะทะทางความคิดเป็นธรรมดา

ถามว่าควรแนะนำอะไร? มีคนแนะนำผมว่า อยากมีนิสัยส่วนตัวยังไงก็ทำไป แต่ทำหน้าที่ตัวเองให้เรียบร้อยก็พอ ใครก็ว่าเราไม่ได้ละ

เกิดเป็นคนแปลก นิสัยแปลกๆ ต่างไปจากกระแสหลัก ถ้าจะอยู่ให้ได้ ก็ต้องพยายามมากกว่าคนปกติอะครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่