ไม่ได้ตั้งกระทู้ซ้ำเติมใครน่ะค่ะ แต่อยากรู้ความรู้สึกของคนที่ไม่มีเพื่อนค่ะ คือตัวเราก็ไม่มีเพื่อนสนิทน่ะค่ะแต่ก็มีเพื่อนที่คุนๆกันบ้าง ไม่ค่อยได้เจอกันเพราะอยู่ไกล อละต่างคนก็ต่างทำงาน และเวลาวันหยุดเราก็ชอบนอนอยู่บ้าน ดูทีวีหรือซื้อของบ้างอต่ชอบไปคนเดียวเพราะเราเป็นคนเลือกของนาน  ส่วนกับคนที่อยู่ใกล้ๆบ้านเรา เราไม่ได้ไปสุงสิงด้วยเพราะรู้สึกว่าเข้ากันไม่ได้ค่ะ 555 เวลาคุยๆกันก็คอยจะจิกกัด  เหมือนอิจฉา(รึเปล่า) และมีแต่พวกขี้นินทา  เรารำคาญ ขี้เกียจปั้นหน้า เราก็เลยไม่ไปสุงสิงค่ะ   ไม่มันก็ไม่วายที่บางครั้ง (ซึ้งน้อยมากๆ)  ต้องมีเรื่องให้ได้เจอกัน  
ก็จะมีคน คอยพูด เหมือนกับว่าเค้าหน่ะเพื่อนเยอะ มีแต่คนอยากคบเค้า  ไม่เหมือนเราที่ไม่มีใครคบ  และถ้าเวลาเราไม่เรื่องอะไรคงไม่มีใครมาหาเราหรอก ไม่เหมือนเค้าที่มีแต่คนอยากไปหา  ซึ้งเรารำคาญมากๆ  เมื่อก่อนเราคคิดว่าอยู่กับคนพวกนี้นานๆเราเป็นบ้าแน่ๆ  เราถึงไม่ยุ่งด้วย   เป็นเพราะแบบนี้รึเปล่าเค้าถึงคิดว่สเราไม่มีคนคบ     แต่มันก็จริงที่ว่าคนแถวนี้ไม่มีใครคบเราและเราก็ไม่คบเค้า  
อยากจะรู้ว่าการที่ไม่มีคนคบหรือไม่คบใครนี่มันผิดมากเลยหรอคะ และ คนที่ไม่มีเพื่อน รู้สึกเหงามั้ยคะ  
  สำหรับเราถ้าให่คบคนที่คอยแต่จะาเราไปนินทา และถ้าเราทำดีร้อยครั้งไม่เท่าทำผิดแค่ครั้งเดียว แล้วว่าเราเสียหายต่างๆนานา เราเลือกที่จะอยู่คนเดียวดีกว่าค่ะ