อนึ่ง ก่อนอื่นคงต้องขออภัยกับทุกท่านที่ได้เขียนพลาดไปในตอนก่อนแฮะ เพราะดันไปเขียนว่าคนพี่ย้ายออกจากบ้านไปแล้ว ซึ่งพอมาดูจากเนื้อหาตอนนี้ถึงได้เห็นว่าคนพี่ยังไม่ได้ย้ายออกไป แค่อยู่ระหว่างเตรียมย้ายของเท่านั้นเอง (แต่ฉากตอนก่อนมันก็ชวนให้จิ้นหน่อยๆ นั่นแหละ ผมเลยพลาดไป)

แถมยังเขียนตกฉากคนน้องไปเจอกับพี่แว่นแฟนเก่าคนพี่ระหว่างทางอีก (เขียนเพิ่มเติมไว้ในความเห็นแรกของกระทู้นี้แล้ว ลงไปดูได้ครับ http://ppantip.com/topic/33105222/comment1 )

ยังไงก็ไปดูกันต่อได้ครับ




ต่อจากตอนที่แล้วที่คนพี่แอบเอากุญแจไปวางไว้ในห้องของพระเอก ฝ่ายพระเอกได้กุญแจห้องคนพี่ก็หน้าแดงแอบเก็บไปฟินอยู่คนเดียวจนโดนคนน้องทักว่าเป็นอะไรไป พระเอกก็ตกใจรีบเอากุญแจเก็บเข้ากระเป๋าแล้วหันไปพูดกลบเกลื่อน คนน้องก็ไม่ได้ติดใจอะไรแล้วเดินจากไป

จากนั้นก็เป็นฉากย้ายบ้านของคนพี่ โดยคนทั้งครอบครัวมาช่วยกันย้ายข้าวของของคนพี่ไปยังอพาร์ทเมนท์ใหม่ ย้ายเสร็จก็มานั่งกินเลี้ยงฉลองย้ายบ้านกัน (ตามธรรมเนียมญี่ปุ่น) โดยระหว่างกินเลี้ยง คนพี่ก็มีแอบส่งสายตาพร้อมยิ้มหวานให้พระเอก เล่นเอาพระเอกถึงกับหน้าแดงไปไม่เป็น

หลังคนพี่ย้ายออกไปแล้ว พระเอกก็เอากุญแจห้องคนพี่มานอนดูเล่นมิวสิควิดีโอในห้องนอนตัวเองพลางคิดโน่นนี่เรื่อยเปื่อย ประมาณรู้สึกเหมือนกำลังถูกทดสอบอยู่ว่าคำตอบที่พระเอกตอบให้ไม่ได้ในครั้งนั้น ครั้งนี้จะให้ได้หรือเปล่า (หมายเหตุ - ครั้งนั้นที่ว่าคือฉากในตอน 15 ที่คนพี่เคยถามพระเอกว่าถ้ารักกันอยากเป็นแฟนกันจริงแล้วเตรียมใจพร้อมถึงขั้นยอมตายไปด้วยกันรึเปล่า อ่านได้ในกระทู้นี้ครับ http://ppantip.com/topic/32403926)

นอนเล่นมิวสิควิดีโอได้พักหนึ่ง พระเอกก็ลุกจากเตียงออกจากห้อง ก็เห็นประตูห้องคนพี่เปิดอยู่ พอเปิดเข้าไปดูก็เห็นคนน้องยืนเล่นมิวสิควิดีโอเพลง "คิดถึงพี่" อยู่เหมือนกัน ก็เลยได้คุยกันนิดหน่อย คนน้องบ่นว่าพี่ไม่อยู่แล้วดีอย่างโน้นดีอย่างนี้ให้พระเอกฟังเป็นชุดๆ แต่ลงท้ายก็ปิดฉากว่าพอไม่อยู่แล้วก็กลับรู้สึกแย่ยิ่งกว่า เพราะอยู่ด้วยกันมาตลอด

ว่าถึงตรงนี้ คนน้องก็ขยับเข้าไปกอดพระเอกไว้แล้วบอกว่า "แต่ตอนนี้มีนายอยู่ด้วย..."




พูดได้แค่นั้น พระเอกก็ดันตัวคนน้องออก แล้วตัดบทว่าถ้าคนน้องรู้สึกแย่ ทุกคนในครอบครัวจะเป็นคนคอยช่วยคนน้องเอง แน่นอนตัวเองก็จะคอยช่วยด้วยเช่นกัน "ในฐานะพี่น้อง" คนน้องได้ยินแบบนั้นเข้าก็ทำหน้าช็อคมองพระเอกตาค้างตอบอะไรไม่ออกไปเลย




ฉากตัดมาหลังจากวันนั้น พระเอกก็ไปเยี่ยมคนพี่ถึงอพาร์ทเมนท์ พยายามกดออดเรียกอยู่หลายครั้งแต่ก็ไม่มีใครออกมารับ พระเอกนึกว่าคนพี่ไม่อยู่บ้านเลยหยิบกุญแจมาไขเข้าไป พบว่าในห้องเงียบเหมือนไม่มีใครอยู่ แต่พอเดินเข้าไปถึงห้องนอนก็เจอคนพี่นอนหลับอยู่บนเตียง

เห็นแบบนั้น พระเอกก็หน้าแดงใจเต้นโครมคราม ก่อนจะเดินไปนั่งลงบนเตียงเบาๆ ไม่ให้คนพี่ตื่น แล้วมองคนพี่ที่กำลังนอนหลับชนิดตาหวานเยิ้มอยู่แบบนั้น

อยู่แบบนั้นได้พักหนึ่ง คนพี่ก็ตื่นขึ้นมา เห็นพระเอกนั่งมองตาหวานอยู่ข้างเตียงก็ชะงักไปนิดหนึ่งเหมือนตกใจ ก่อนจะทำหน้าเหมือนนึกขึ้นได้ว่าตัวเองเอากุญแจห้องให้พระเอกไว้แล้ว ต่างคนต่างนั่งเงียบไปพักหนึ่ง คนพี่ก็บอกพระเอกว่าครั้งแรกตัวเองนึกว่าพระเอกจะไม่ต้องการกุญแจนี่แล้ว เพราะเห็นพระเอกหลบสายตาไม่ยอมมองหน้าตอนไปช่วยย้ายของ พระเอกก็ปฏิเสธเสียงหลงบอกว่าตัวเองดีใจมากเลยตอนที่ได้เห็นกุญแจนี่

ว่าถึงตรงนี้ พระเอกก็ค้อมตัวไปคร่อมบนตัวคนพี่ไว้ในลักษณะกึ่งนอนกึ่งนั่งจนหน้าแทบชิดกัน แล้วบอกว่าตัวเขานั้นเตรียมใจได้แล้ว

"ถ้ากับอาจารย์ละก็ ต่อให้ตายด้วยกันผมก็ไม่เกี่ยงครับ"




เจอพระเอกสำแดงความหล่อระยะเผาขนเข้าไปแบบนั้น คนพี่ก็หน้าแดงแล้วพูดออกมาว่าตัวเองไม่มีคุณสมบัติทั้งในฐานะอาจารย์และในฐานะผู้ใหญ่แล้ว เพราะตอนนี้ตัวเองดีใจกับคำพูดของพระเอกเหลือเกิน

สิ้นคำพูดนั้น พระเอกก็โน้มตัวลงจูบคนพี่อย่างดูดดื่ม








ขณะนี้โอกาสได้ HCG คนพี่เพิ่มขึ้นมาเป็น 80 เปอร์เซ็นต์แล้วแฮะ

ที่เหลือรอดูตอนหน้าก็แล้วกันครับว่าจะได้ CG หรือไม่ และคนน้องจะ Strike Back ยังไงต่อไป