...แต่สำหรับบักพระเอกนะ ไม่ใช่สำหรับทีมคุณน้อง



เอาแบบย่อๆ คือพระเอกกับคนพี่เคลียร์กันได้ในตอนที่แล้วเสร็จ แถมยังได้รู้ว่าต่างฝ่ายต่างใจตรงกันอีก พระเอกก็นึกว่าคนพี่คงเลิกความคิดเรื่องออกจากบ้านแล้ว


ฉากหวานทิ้งทวนจากงานเทศกาล





แต่ปรากฏว่าตรงกันข้าม คนพี่ก็ยังยืนยันคำเดิมว่าจะออกจากบ้านไปอยู่ที่อื่น พระเอกก็ตกใจทำท่าว่าไม่ยอมรับ คนพี่เห็นแบบนั้นก็บอกว่าไม่เห็นเป็นไรเลย ไม่ได้ย้ายไปไกลจากบ้านเดิมมากมายซักหน่อย แล้วหยอดต่อว่าย้ายไปอยู่ข้างนอกแบบนี้ "อาจดีสำหรับเวลาไปเจอกันสองคนก็ได้"

เจอหยอดเข้าแบบนี้บักพระเอกก็หน้าแดงฉ่าไปตามระเบียบ




ทุกคนในบ้านดูจะยอมรับได้แล้วที่คนพี่จะย้ายไปอยู่ข้างนอก มีแต่คนน้องที่ยังรับไม่ได้ พยายามอ้อนวอนขอให้พี่ไม่ย้ายออกไป ถึงจะไม่รู้ว่าต้องทำยังไงก็ไม่อยากให้พี่ย้ายออกไป (จากบทพูด เหมือนคนน้องจะยังเชื่อว่าเหตุการณ์ในตอน 30 - 31 คือสาเหตุที่ทำให้พี่ออกจากบ้านอยู่...ไม่รู้ว่าเขาแอบไปเคลียร์หลังฉากกันเรียบร้อยแล้ว ถึงขนาดหลุดปากออกมาเป็นนัยๆ ว่าถ้าตัวเองเลิกรักเลิกยุ่งกับพระเอกแล้วทำให้พี่ยอมอยู่บ้านได้ก็จะทำเลย)

คนพี่ก็ปลอบคนน้องว่าไม่ต้องพยายามเปลี่ยนตัวเองเพื่อพี่ก็ได้ ให้คนน้องเป็นคนเดิมต่อไปแบบนี้แหละ แต่ในทางกลับกัน ขอพี่ทำตามใจตัวเองบ้างเถอะ คนน้องเห็นคนพี่ไม่เปลี่ยนใจแน่แล้วก็ได้แต่พยักหน้าตกลง




ฉากตัดไปที่หลายวันให้หลังจากวันที่พี่สาวย้ายออกจากบ้านไป วันหนึ่งพระเอกกลับมาบ้านก็พบซองจดหมายจ่าหน้าถึงตัวเองวางอยู่ในห้อง พระเอกหยิบออกมาดูก็ถึงกับหน้าแดงฉ่า

เพราะข้างในซองจดหมายนั้นคือ "กุญแจอพาร์ทเม้นท์" ที่คนพี่มอบไว้ให้แทนคำบอกว่า "อยากมาหาเมื่อไหร่ก็มาได้ทุกเมื่อ"










ก็ถือเป็นของขวัญโคตรฟินสำหรับพระเอกละนะครับ ถึงสำหรับกองอวยคนน้องแล้วจะเป็นของขวัญที่น่าเจ็บปวดแทนเสียมากกว่าก็เถอะ

ยังไงทางฝั่งพระเอกกับคนพี่คงได้มีฉากหวานๆ ในรังรักกันแน่ๆ แล้ว

ได้แต่รอดูปฏิกิริยาของคนน้องหลังจากนี้ต่อไปละครับ