เรา(น่าจะ)โดนรีไทร์ค่ะ

คือไม่มั่นใจเท่าไหร่ แต่ก็น่าจะ คิดว่าคงโดนไทร์แล้วล่ะ
ตอนนี้เรียน ปี 1 ม.รังสิต ค่ะ คณะดิจิทัลอาร์ต สาขาคอมพิวเตอร์อาร์ต
รู้ตัวดีค่ะ ว่าโดนไทร์เพราะขี้เกียจเข้าไปเรียน ไม่ส่งงาน ฯลฯ จารย์ก็บอกเรานะ ว่างานเราก็ดี ส่งทีไม่ A ก็ B+ ทำไมไม่ทำงานส่ง
เกรดออกมาเทอมแรกสุดที่เข้าเรียนที่นี่ก็ F สองตัว พอมาเทอม 1 ก็ F มาอีก 3 ตัว
อยากเรียน และเราชอบเรียนสายนี้ด้วยค่ะ แต่เราขออ้างนะ ว่าเรามีปัญหาทางบ้าน
มันมีเรื่องแบบนี้ คือแม่เรามาบอกเอาตอนจะจบเทอม 1 ค่ะ ว่ามีส่งเรียนแล้ว ให้หาเงินด้วยตัวเอง
เราไม่รู้เหมือนกัน ว่าเราเครียดมากมั้ย แต่คงใช่ เพราะพอแม่เรามาบอกแบบนั้น เราก็ไม่มีกำลังใจเรียนเลย
เพราะโดนดูถูกมาตลอดด้วยแหละ ขอโทษนะคะ แบบว่า มันโง่ จบมาก็เป็นได้แค่ศิลปินขอทานข้างถนน
แล้วเอาเราไปเทียบกับพวกญาติๆ หรือลูกเพื่อนๆ หรือลูกของพ่อคนอื่นว่าเขาดีอย่างงั้นอย่างงี้
เรา พอเป็นแบบนั้น เราเลยรู้สึกหมดอาลัยตายอยากฝังตัวเองอยู่กับหอ นี่แม่ก็ไม่ได้ส่งเงินมาให้แล้วจริงๆค่ะ
แต่ที่ยังอยู่ได้นี่คือพอดีกู้ กรอ. ไว้ เลยยังพอมีเงินใช้จ่ายอยู่บ้าง
ตอนนี้รู้ตัวแล้วค่ะ ว่าเครียด เพราะไม่รู้จะทำไงดีเลย กำลังคิดว่าอยากหางานทำก่อน แล้วค่อยกลับมาเรียนทีหลัง แต่ก็ไม่รู้จะหางานอะไรทำที่ไหน
แล้วก็ อย่าให้บอกแม่เลยค่ะ เพราะแม่ไม่เคยช่วยอะไรได้ จริงๆ มีปัญหาอะไรที่ผ่านมาในชีวิตนี่ต้องแก้เองทำเองตลอด
ไม่ใช่ไม่เคยบอก ตอนจบมอหกแล้วเอ็นไม่ติดที่ไหนเลยก็เคยบอก แต่เราก็ต้องหาเองทำเองอยู่ดี แถมยังโดนด่าว่าไม่ได้เรื่อง เลวทรามอย่างนั้นอย่างนี้ จนต้องไปเรียนถึงสกล แล้วเพิ่งจะซิ่วมาที่นี่เพราะชอบที่นี่ ถึงมารู้ทีหลังว่าที่นี่มีทุน ถ้าเข้าตั้งแต่มอ 6... เลยแปลว่า เราช้าไปแล้ว 1 ปี
แต่คงจะเหมือนหมดกำลังใจตั้งแต่ไปอยู่สกลแล้วมั้งคะ เลยเป็นแบบนี้
ตอนเห็นเกรดเทอม 1 ก็ว่าเทอมสองจะแก้ตัวใหม่พร้อมทำงานไปด้วย
แก้ไขว่าจะสลัดความกลัวว่าแม่จะเข้ามายุ่งวุ่นวายทำลายความคิดชีวิตการกระทำเราเหมือนเมื่อปีก่อนด้วย
แต่ว่าเหมือนจะรู้ตัวช้าไป คิดว่าคงโดนไทร์แล้วค่ะ เพราะไม่มีตารางสอนในระบบของเรา ทั้งๆที่ลงทะเบียนเรียนไว้แล้ว ทำเรื่องกู้ก็สำเร็จแล้ว

ขอสารภาพเลยค่ะ ว่ากลัวมาก และรู้ด้วย ว่าแม่คงจะช่วยอะไรไม่ได้ ถ้าจะพูดให้ถูกคือคงไม่ช่วยอะไร ไม่สอนอะไร แล้วเอาแต่ด่าและตบตี
เรากลัวโดนด่าว่า ไม่ได้เรื่อง โง่ ควาย ปัญญาอ่อน ดักดาน แบบที่เคยเจอมาทั้งชีวิตค่ะ
มันอาจจะใช่จริงๆนั่นแหละ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราฟังแล้วเราจะมีกำลังใจฮึกเหิมสู้ขึ้นมา เพราะต่อให้ทำดีเท่าไหร่ เราก็โดนด่าแบบนี้มาตลอด

ตอนนี้เลยอยากออกไปหางานทำก่อน เก็บเงินซักหน่อย พยายามทำแบบตามฝันตัวเองด้วย หาเงินด้วย ได้ทำงานแบบที่ชอบด้วย
(ที่อยากทำคือเป็นกองบก. ไม่ก็ นัดวาดอิลัส ไม่ก็นักวาดการ์ตูน อะไรทำนองนี้)
แต่เราไม่รู้เลยค่ะ ว่าต้องไปที่ไหน ทำอะไร ติดต่อใคร เพราะที่ผ่านมาในชีวิตนี้ ไม่เคยได้ติดต่อใครจริงจังในชีวิตจริงเท่าแม่เลยค่ะ
เรา จะควรทำไงดีคะ

*ขอแท็กห้องสำนักพิมพ์การ์ตูนเผื่อมีใครในแนวทาง บก. นขกต. ให้คำแนะนำได้นะคะ อย่างน้อยงานแบบฝึกงานก็ได้ค่ะ
*ขอแท็กปัญหาชีวิต เพราะมันเป็นปัญหาสุดๆเลยค่ะ แถมเป็นจุดที่แย่ที่สุดในชีวิตด้วย
*ขอแท็ก ชีวิตวัยรุ่น และ การเรียน เผื่อจะเป็นตัวอย่างที่แย่ให้กับคนอื่นได้นะคะ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่