ผมกับแฟนผมคบกันมาได้ 6-7เดือนอยู่โรงเรียนเดียวกันม.เดียวกันห้องเดียวกันผมกับแฟนเป็นเดือน-ดาวของโรงเรียนตอนแรกๆที่เราคบกันผมกับเขารู้สึกดีกันมากๆเธอเอาใจใส่ผมมาโดยตลอดแบบว่าขาดผมไปไม่ได้เลยติดผมมากดีกับผมมาตลอดตลอดๆผมเธอคบกันวันแรก 12/05/57 ผมยังจำได้เธอบอกให้ผมจำผมก็จำมาโดยตลอดเธอก็คงยังจำได้มั้งนะ555เอาล่ะเข้าประเด็นผมกับแฟนผมนั่นจะชอบมักทะเลาะกันบ่อยๆแรกๆก็ดีอ่ะไม่ค่อยทะเลาะแรกๆผมเป็นคนมีเหตุผลไม่ทะเลาะง่ายๆอย่างตอนเธอหวีนใส่ผม ผมก็ว่าเธออยากจะเลิกหรอไงเธอก็ร้องไห้แล้วบอกผมว่าไม่อยากเลิกไหนบอกจะไม่บอกเลิกผมก็เลยปลอบเธอกอดเธอทั้งหอมแก้มทั้งโอ๋แบบลูบหัวเรื่องนี้ก็ผ่านมานานล่ะแต่วันที่เราทะเลาะกันตอนนั้นผมกลับมาบ้านเธอบอกว่าชอบผมที่ผมเป็นคนมีเหตุผลเหมือนผู้ใหญ่ดีแถมเป็นตลกพอหลังๆมานานเขาเราก็ทะเลาะกับบ่อยขึ้นคนที่ชวนทะเลาะคือผมเองเรื่องไร้สาระก็ชวนทะเลาะเช่นโทรหาช้าคุยกับเพื่อนไม่คุยกับเราบ้างอะไรประมาณนี้ผมเคยถามเธอนะเรื่องมีไรกันเธอก็ยอมผมหมดทุกอย่างแต่เธอบอกมีโอกาสก็ทำแต่ไม่มีโอกาสเลยเพราะพ่อเธอคุมช่วงเดือนธันวาวันคริสมาสโรงเรียนผมเป็นโรงเรียนศาสนาคริสเราได้เต้นด้วยกันงานมีช่วงกลางคืน  วันนั้นมาแต่งหน้าช่วงเย็นๆเธอก็มาหาผมอ่ะคุยกันแต่ผมดันระแวงครูไปหน่อยดันไล่เธอไปอยู่ในห้องแต่งหน้าก่อนเธอก็เลยทำหน้าเซงๆหน่อยแล้วก็ไป แต่พอเธอไปผมกับรู้เหงาไม่มีคนเล่นด้วยผมก็เลยอยากจะให้เธอออกมาหาผมอีกสักทีอยากรู้ว่าเธอสนใจมั้ยผมก็เลยเดินผ่านๆให้เธอเห็นหน้าห้องบ้างเธอก็มองนะแต่ไม่ออกมาหาผมก็เลยรู้สึกโกรธๆเคื่องๆอ่ะตอนเปลี่ยนเสื้อผ้าเธอเดินมาหน้าห้องแล้วถามผมว่าเป็นไรผมก็เลยทะเลาะกับเธอหน้าห้องแล้วเธอก็ร้องไห้เหมือนผมจะพยายามเดินหนีออกจากเธอแต่ผมทำไม่ลงผมเลยปลอบเธอเพราะผมรักมากเลยพูดทำร้ายจิตใจไปงั้น ครูก็เห็นผมทะเลาะกันก็เลยว่าหน่อยๆอ่ะ 555 ผมก็เลยขอโทษแฟนผมพยายามทำให้เธอหายร้องไห้ผมก็บอกเธอว่าถ้าเต้นเสร็จไปเดินเที่ยวในงานกันช่วงเวลานั้นผมมีความสุขมากที่ได้เที่ยวกับเธอแต่มันก็แปปเดียวเวลามันผ่านมาไวจริงๆ ช่วงหลังๆคริสมาสผมก็ทะเลาะกับเธออีก บอกว่าทำไมถึงโทรมาช้าจังผมก็ว่าๆเธอไปด่าๆไปบ้างแล้วผมพูดไปว่าร้องไห้อยู่ได้จะร้องอีกอ่ะดิ เธอก็บอกว่าจะไม่ร้องอีกแล้วไม่อยากร้องไห้อีกแล้ว แต่ผมไม่รู้สิสงสัยโรคจิตมั้งดันอยากให้เธอร้องเพราะผมชอบที่เวลาเธอร้องไห้แล้วผมต้องเป็นคนปลอบเธอเองตลอด แต่ผมทำยังไงเธอก็ไม่ยอมร้อง ชินและเย็นชาใส่ผมพูดแบบเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้นอ่ะวันนั้นผมเถียงกับเธอนานมากตั้งแต่ 6โมงเกือบถึงเที่ยงคืน สุดท้ายเธอก็ร้องจนได้เหมือนมันทำให้ผมสบายใจแต่ผมก็ปลอบเธอนะT^T(ผมนี่มันเลวจริงๆ) พอจากนั้นพักหลังๆเธอก็เริ่มมีอาการแปลกๆไปจากผมมากเรายังทะเลาะกันยุบ้างวัน ผมกับเธอเคยสัญญากันว่าจะไม่เลิกกัน จะอยู่ด้วยกันตลอดไป ผมเคยถามเธอว่าทนได้ตลอดไปมั้ย เธอบอกว่าได้ทนได้ตลอดไปถึงจะไม่ไหวก็ต้องไหว ผมถามเธอว่าจะบอกเลิกผมมั้ยจะมีคนใหม่มั้ยเธอบอกว่า "ไม่มีทางบอกเลิกอยู่แล้วคนที่บอกคือแกต่างหาก แล้วก็จะไม่มีคนใหม่ด้วยจะมีแต่แก" ผมยังจำได้ตลอด มีวันนึงผมมา ร.ร แล้วเธอไม่เห็นผมเดินเข้าห้องมั้งทุกทีเธอเห็นผมจะต้องมาหาผมอย่างด่วนจี้เลย ผมก็เลยนังรอก็ไม่เห็นผมสักทีผมก็เลยโกรธแล้วสุดท้ายก็โกรธแล้วผลักที่ไหล่เธอแต่ผมผลักไม่ได้เต็มสุดแรงนะเดี๋ยวเธอล้มผมกลัวผมเป็นหวงสุดท้ายก็ร้องแล้วพูดออกมาว่า "เค้าเกลียดแก" ผมก็เลยจะกอดเธอจะปลอบเหมือนทุกทีแต่เธอก็ร้องแล้วพยายามผลักผมออกผมเลยไม่ยอมปล่อยแล้วก็ค่อยคุยๆกันผมขอโทษเธอและบอกว่าจะไม่ทำแบบนั้นอีก จะไม่ผลักอีกแล้ว แต่เธอก็บอกว่าโตมาคงไม่ต่อยเลยล่ะเธอบอกกับว่า สัญญาไปก็คงต้องทำอีกคงมีรอบต่อไป แต่ผมมั่นใจตัวเองมากว่าจะไม่ทำอีก แล้วมีวันหนึ่งที่เราทะเลาะกันอีกแรงมากจนเธอคงทนผมไม่ไหวผมคิดว่าเธอคงจำสัญญาไม่ได้แน่ แล้วเธอก็บอกเลิกกับผม ผมรั้งเธอไว้สุดชีวิตอ่ะ แต่เธอก็ไม่ยอมจนผมโทรไปบอกเพื่อนสนิทของเธอแล้วเราก็ค่อยๆคุยกัน ผมบอกว่าไม่เลิกได้มั้ยจะยอมหมดทุกอย่าง เธอก็ตกลงกับผม พอมาอีกวันผมมา ร.ร ผมร้องไห้เกือบจะตลอด หลบอยู่แต่ในห้องไม่ออกไปไหนข้าวก็ไม่ได้กินมา 1วัน นอนก็ไม่หลับกลัวเสียเธอไป แต่เธอบอกว่าไม่เป็นไรลองมาเริ่มใหม่เธอบอกว่า เธอจะเป็นคนเดิมแต่ผมก็ต้องเป็นคนเดิมด้วยเป็นคนเดิมเหมือนกันวันที่คบกันใหม่ๆผมเลยตกลงแล้ววันนั้น ผมขอเธอเล่นโทรศัพท์ของเธอ ขอดูรูปในเครื่องเธอ ก็ไม่ยอมให้ดูผมก็ว่ามันแปลกๆมีพิรุธ ผมเลยบอกไปว่าถ้าบริสุทธิ์ใจจริงๆต้องให้เล่น แต่เมื่อ2วันที่ผ่านมาเธอก็อ้างว่าไม่ได้เอาโทรศัพท์มา รู้สึกว่าช่วงที่ 1 อาทิตย์ที่ผ่านมาเธอก็จะไม่ยอมให้ผมเล่น แต่เธอก็ให้ตอนนั้นผมก็ไม่ได้คิดอะไร แต่วันนี้เธอก็ให้อีกเธอบอกว่าค้นได้เลยไม่เจอไรหรอก(มั่นใจมาก)ผมเลยค้นๆรูปไปผมก็เจอรูปผู้ชายรุ่นพี่โรงเรียนผมทำไมมีหลายรูปจัง3-4รูปแต่รูปผมเยอะกว่าผมก็รู้สึกแปลกเละเพราะ วันที่ผ่านมาหลายๆวันพี่คนนี้ทักเฟสแฟนผมมาว่า "ไม่ตอบก็ไม่ต้องตอบ" ผมก็ดูแต่ไม่มีประวัติการสนทนาใดๆเลยผมก็ถามแฟน แฟนบอกพี่เขาคงทักมาผิดคนมั้ง ผมคิดว่ามันจะทักผิดยังงั้นด้วยหรออะไรจะบังเอิญขนาดนั้นแต่ผมก็ไม่ได้คิดไรมาก แล้วทีนี้ผมก็รู้สึกได้เลยว่าต้องมีไรแน่ๆผมเลยค้นไลน์ของเธอผมก็เห็นเธอคุยกับแฟนเก่าบ้างแต่ไม่มากแล้วผมเจอไลน์พี่คนนี้ที่เธอมีรูปในโทรศัพท์เขาทักมาตอน 11.50 ว่า " รักมันมากใช่มั้ย " แต่ตอนที่ผมค้นเจอเธอเดินออกไปนอกห้องบอกว่าครูเรียกผมก็รู้ได้ทันทีว่าครูไม่ได้เรียกเธอแต่พี่คนนั้นใช่รุ่นน้องมาเรียกเธอไป ผมก็เลยเอาโทรศัพท์ให้เพื่อนผู้หญิงกับเพื่อนสนิทเธอดู เขาก็มาปลอบผมมาคุยค่อยๆคุยกัน เพื่อนสนิทของเธอเป็นกระเทยแต่นิสัยดีมาก เขาก็เล่าให้ฟังว่าตอนกินข้าวยุพี่คนนี้ถามหาแฟนผมแต่เพื่อนของแฟนผมก็บอกไปว่า "มันอยู่กับผัวบนห้อง" รู้สึกน่าจะตอนประมาณ 11 โมงมั้งที่พี่คนนั้นถามเพื่อนเธอ มันเลยส่งไลน์มาหา 11 โมง 50 แล้วเพื่อนผมบอกว่ายังไม่ต้องบอกเรื่องนี้ลองให้มันมาสารภาพก่อนดูว่ามันจะโกหกอยู่มั้ยถ้าโกหกอยู่ก็เลิกคบแต่ผมดันใจร้อนเอาให้เธอดูโทรศัพว่านี่มันคืออะไรเธอบอกว่าอืมมันมีกิ๊กแต่มันบอกว่า ที่มันลงไปอ่ะมันไปหาไอ้นั่น แล้วพี่เขาถามว่าจะเลือกใคร ระหว่าง ผมกับมัน แฟนผมบอกว่าเธอเลือกผม แล้วเธอก็ร้องไห้มาขอโทษผมเพื่อนผมบอกว่าลองให้อภัยให้โอกาสดูอีกสักครั้งถ้ามีอีกก็เลิก เพื่อนสนิทเธอบอกว่าถ้าเจอแบบนี้อีกก็คงจะเลิกคบเป็นเพื่อนเหมือนกัน ผมก็ลองให้โอกาสเธอดูแบบๆดูเชิงเพราะผมรักเธอมากขาดเธอไปไม่ได้จริงๆ เพื่อนผมบอกอย่าพูดเรื่องเก่าๆจะทำให้ทะเลาะกันอีก ผมถามเธออีกว่า เคยบอกรักมันไปมั้ย คุยกับมันมานาน ยังแฟนผม บอกว่าไม่เคย บอกรัก คุยได้ประมาณ 1-2 อาทิตย์ แต่ผมคิดว่าคุยมานานมากกว่านั้นผมรู้สึกได้แต่เธอก็ไม่ยอมรับว่าคุยมานานมากกว่านั้นเธอบอกคุยหลังคริสมาส ผมถามเธออีกว่าเคยบอกรักมั้ย เธอบอกว่า เคยบอก แล้วบอกบ่อยแค่ไหนเยอะแค่ไหน เธอบอกว่าไม่รู้ ผมถามอีกว่าเป็นแฟนกันมั้ย เธอบอกไม่ใช่แฟนแค่คุยกันเชยๆ (คุยกันเชยๆทำไมต้องบอกรักมัน) ผมถามเธออีกว่าเคยเรียกมันว่าที่รักใช่มั้ย เธอบอกไม่เคยเรียก ผมเลยให้อภัยเธอ แล้วไอ้หมอนั่นมันก็มาคุยไลน์กับแฟนผมอีกประมาณว่าจะมาขอคบอีกมันถามแฟนผมว่าทำไมต้องทำกับมันอย่างงั้น แฟนผมบอกว่าพี่ต้องเข้มแข็ง แต่ไอ้นั่นบอกว่าเดี๋ยวนี้เรียกพี่เลยหรอ ผมก็คิดว่านี่หรอไม่เคยเรียกกว่าที่รักอ่ะ ผมก็ถามแฟนอีกแฟนบอกไม่เคยเรียกจริงๆแล้วก็ไม่ได้รักมัน ผมคิดว่าไม่ได้คุยกันแค่ 1-2 อาทิตย์หรอกผมคิดว่ามากกว่านั้น แฟนผมบอกว่า  แค่คุยด้วยเพราะต้องการหาที่ปรึกษาเพราะผมทะเลาะกับเธอบ่อยเธอบอกเหงาเลยไม่รู้จะคุยกับใครดี ไม่รู้จะปรึกษาใครดีเพราะทะเลาะกับแฟนบ่อยก็จะปรึกษาก็ไม่ได้ แต่พอเรามาเริ่มต้นใหม่ได้ 4 วันเหมือนเธอไม่เหมือนเดิมแต่ก่อนที่รักผมมาก เดี๋ยวนี้เธอไม่ค่อยจะยอมผมไม่ค่อยจะปลอบผมเวลาผมร้องไห้ เมื่อนานแล้วผมเคยร้องไห้ครั้งนึงแต่เธอไม่เหนผมเลยบอกเธอว่าผมร้องไห้เธอก็ตามผมมาปลอบมาโอ๋มาขอโทษแบบสึกนึกผิดสุดชีวิตอ่ะ  แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แบบนั้นอ่ะ เธอพูดได้แค่คำเดียวว่าขอโทษไม่คิดจะบอกรักผมเลยตอนร้องไห้ แต่เธอบอกกับผมว่ารักผมเพราะเขาเลือกผม ผมคิดว่าผมผิดมากที่สุดเป็นคนเริ่มทุกอย่างตอนนี้ผมไม่ชวนเธอทะเลาะเลย แต่เธอก็ไม่ค่อยจะเหมือนเดิมหงุดหงิดง่าย ตอนเมื่อก่อนผมเห็นความรักเธอไม่มากเองทั้งๆที่เธอให้ผมมากมาตลอดกำลังจะมารู้สึกตัวก็เหมือนว่าตัวเองเสียไปหมดแล้วผมสำนึกผิดจริงๆผมร้องไห้บ่อยมากแทบจะทุกเวลา คงเป็นเพราะ กรรมตามสนองจริงๆ ที่ผมร้องไห้เพราะผมคิดถึงเธอเมื่อก่อนคิดถึงมากกแต่มันคงอาจจะไม่มีอีกแล้วใครที่มีรักแบบนี้อยู่อย่าทำแบบผมนะผมอยากจะขอโทษเธอสัก 1ล้านครั้ง เธอคนเดิมก็อาจจะไม่กลับมา

ตอนนี้ผมสับสนกับตัวเองมากผมเลยอยากจะมาถามหลายๆความคิดเห็นคนในเว็ปบอร์ด Pantip กันดูว่าแฟนผมเปลี่ยนไปมั้ยเธอยังรักผมจริงๆอยู่รึป่าวเราจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้มั้ย T_T