ผมเล่าเลยล่ะกัน
คือผมเองได้ไปแอบชอบผู้หญิงคนนึ่ง ก็สวยพอใช้ได้ ผมทำดีกับเธอตลอดเลยนะ จีบนั้นแหละครับ
จะรู้ว่าเขาตื่นกี่โมง ทำงานกี่โมง ก็จะทักไลน์หลังจากที่เธอตื่นแล้วเท่านั้น โทรหาตอนเธอขึ้นรถไปทำงานเพราะเธอนั่งแท็กซี่ไปทำงาน
ผมก็ทำแบบนี้ได้สักพักนึ่ง ผมยอมรับผมคุยกับเธอแล้วผมรู้สึกมีความสุขมากๆ เอาง่ายๆเลยตอนแรกที่เจอเธอผมโครตไม่ชอบเธอเลยด้วยซ้ำ
แต่พอได้คุยกับเธอ คิดในใจเห้ยยเธอไม่ใช่อย่างทีเราคิดนิ เธอน่ารัก เธอเป็นคนตรงๆ อยากพูดอะไรก็พูด จนบ้างทีมันตรงไป
จนมาวันนึ่งผมคิดว่าผมรักเธอไปแล้ว ตั้งแต่เมื่อไหร่นะหรอ ผมก็ไม่รู้แต่สิ่งสำคัญคือผมอยากบอกให้เธอรู้ว่าผมรักเธอ ผมเลยคิดว่าจะบอกยังไงดี
ผมเลยไลน์ไปบอกเธอว่ามีอะไรจะบอก เดี๊ยวไปหาที่ทำงาน เธอก็โอเคนะ แต่พอผมไปถึงเจอหน้าเธอเท่านั้นแหละ หัวใจของผมมันเต้นแรงขึ้นคูณ5เลย
ผมไม่กล้าสบตากับเธอ ผมไม่กล้ามองหน้าเธอเลย เธอถามผมว่ามีอะไรจะบอกหรอ? เอาจริงๆนะในใจตอนนั้นไม่กล้าแล้ว ผมเลยบอกเธอไปว่า ไม่มีอะไร
เธอก็ถามผมกลับเลยจร้า มีอะไรบอกมาเดี๊ยวนี้ เธอบอกว่าให้มองหน้าเธอด้วยแล้วพูดมา ใจผมนี่แบบโอ๊ยยยเต้นแรงมาก เขิลด้วยนะ ยิ้มนั้งหันไปหันมา
ไม่บอกเธอสักที เธอก็บอกว่าถ้าไม่บอกงั้นไปแล้วนะ ผมก็เลยบอกเดี๊ยวๆ แล้วเธอก็บอกว่า มองหน้าแล้วมองตาแล้วพูด ผมก็พูดไปเบาๆว่า ผมรักเธอ
แต่..เธอบอกกลับมาว่าอะไรนะ ไม่ได้ยิน พอผมได้ยินคำนั้นมันทำให้ผมมีความมั่นใจมากเลย ผมก็เลยพูดไปอีกทีว่า ผมรักเธอ แล้วเธอก็ยิ้มแล้วถามผมว่าทำไมถึงรักเธอ ผมก็บอกไปว่าไม่รู้สิ เวลาคุยกับเธอแล้วมีความสุขมาก แล้วเธอก็ยิ้ม แล้วเธอก็บอกผมว่า กลับบ้านได้แล้ว แต่ผมรู้สึกว่าสิ่งที่ผมพูดไปมันไม่สมควรพูด ผมกังวลใจมาก เพราะเธอแทบจะไม่มีอาการดีใจหรือเขิลเลย ผมเลยถาามเธอว่า รู้สึกยังไงบ้าง เธอเลยบอกว่ารู้สึกดีนะ แค่นี้พูดแบบประมาณว่าเฉยๆอ่าครับ เธอบอกผมว่านี่ ผมจีบเธอแล้วใช่มั๊ย ถ้าพยามได้แค่นี้ก็พอเถอะ ผมอึ้งไปสักพัก ผมเลยถามว่า ต้องพยายามอะไรอีก ต้องทำยังไง เพราะผมจีบผู้หญิงไม่เป็นไง คือเอาง่ายๆผมชอบผมก็บอกชอบ ชอบจริงๆเลยนะ ไม่ใช่ชอบไปทั่ว อยากทำอะไรให้ก็ทำเลย เธอบอกผมว่า จะจีบเธออ่า ใจล้วนๆ เงินเธอหาเองได้ ผมลืมบอกว่าเธอทำงานเป็น PR ร้านเหล้า แถวๆลาดพร้าว
มันทำให้ผมมีความขึ้นมาอีกครั้ง ผมก็ทำเยอะขึ้นแต่เหมือนมันธรรมดากับเธอมาก พอวันคริสมาสผมก็ ซื้อตุ๊กตาหมากับลิงไปให้เธอ เธอชอบตุ๊กตาลิงมาก วันนั้นผมมีความสุขมาก เราก็คุยกันปกติทุกวัน ผมเล่นกีตาร์ร้องเพลงได้ ผมร้องให้เธอฟังทุกวันเลยนะ มีวันนึ่งผมโทรหาเธอทั้งววันเลย ถามนู้นถามนี่ถามนั้น คือผมอยากทำให้มันมากกว่านี้ ก่อนทำงานผมก็โทรหาเธออีกรอบ ผมถามว่าอยู่ไหนแล้ว ทำงานหรือยัง เธอบอกว่ายัง ผมเลยบอกว่างั้นถ้าขึ้นรถโทรหาหน่อย ถึงไม่ได้ไปส่งขอโทรหาก็ยังดี เธอตอบผมว่า นี่จุกจิ๊กเธอเกินไปหรือเปล่า เยอะไปหรือเปล่า พ่อแม่เธอยังไม่เคยถามอะไรขนาดนี้ ผมได้ยินก็อึ้งไปพักนึ่งผมเลยบอก เอองั้นจะไม่โทรหาล่ะ แค่นี้แหละ เดี๊ยวมาต่อครับ ทำใจแปป