คือตอนนี้แฟนเก่ามาง้อ ประมาณว่าขอคืนดีกับเรา
แต่เขาคนนี้เคยทำให้เราเจ็บใจและทรมานใจมาแล้ว
คบกันตั้งแต่ต้นปีที่แล้วค่ะ ผ่านไปครึ่งปีเลิกกัน ด้วยสาเหตุหลายประการ
ไม่ใช่เพราะมือถือ3 แต่เป็นเรื่องที่ไม่เข้าใจกันบวกกับความต่างทางฐานะและครอบครัวและการศึกษา
คือเลิกกันไปได้สัก2-3เดือนได้ แต่ระหว่างที่เลิก เขาลาอย่างเฉยชา นิ่ง หนีเราทุกทาง
เราพยายามง้อและรั้งเขาไว้ทุกอย่าง ทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้เลิกกัน
สุดท้ายเราก็เป็นฝ่ายเสียใจคนเดียว
ทางครอบครัวพ่อแม่ของเรารู้ ก็ปลอบใจเราที่เขาทิ้งไป
แต่ทางผู้ใหญ่ฝ่ายเราไม่เห็นด้วยถ้าจะคบกับเขา
เพราะบ้านเรามีฐานะชาติตระกูลสูงกว่า แต่ฝ่ายเขาไม่มีอะไรเลย
ผู้ใหญ่จึงกีดกัน และให้คบคนใหม่ที่เหมาะสมกว่า
ทั้งเพื่อน และทุกคนรอบๆตัวเรา ไม่มีใครอยากให้คบกับเขาเลย
เพราะแฟนเราคนนี้เคยติดยาเสพติด แต่ตอนนี้เลิกแล้ว เราก็ไม่ได้เชื่อสนิทใจ
เขาบอกว่าเลิกยาเพราะเรา กลัวเราไม่ชอบ ก็เลยเลิก
คือเราก็ลองคบคนใหม่ๆแล้วในระหว่างที่เลิกกันไป
แต่ใจเราก้ยังโหยหาเขาอยู่ดี พอเขามาง้อเรานิดหน่อยก็ใจอ่อนทุกครั้ง
แต่ตอนที่เลิกไปนั้น เราทรมานใจมากๆ ร้องไห้เป็นเดือนๆ
กว่าจะมีสติเป็นผู้คนเหมือนเดิมก็นานอยู่พอสมควร
คือเราไม่เคยรักใครมากเท่าเขา เราเคยอยู่ด้วยกันกับเขามีอะไรกันแล้วผูกพันมากที่สุด
ใจหนึ่งก็รักจับจิตฝังใจ ใจหนึ่งก็แสนจะแค้นที่เขาเลิกไปตอนนั้น
เราทะเลาะกันรักๆเลิกๆแบบนี้หลายครั้งแล้ว สุดท้ายเราก็ยอมเขาอยู่ดี
ไม่แน่ใจว่าเรารักเขาหรือหลงเขากันแน่
เราก็เลยลังเลว่าจะกลับไปคบดีไหม ก็กลัวจะเจ็บอีก
แต่เราก็อยากรักเขาให้ถึงที่สุด อยากทำเพื่อเขา ถ้าต้องจบกันจิงๆเราจะได้ไม่รู้สึกผิดทีหลัง
แต่เราเชื่อว่าผู้ใหญ่ฝ่ายเราไม่ได้กีดกันจนเกินไป เราเขารักเราจิง พ่อแม่เราก็คงยอมรับได้
เราสับสนว่าที่เราจะทำมันดีไหม ถูกไหม ควรไหม
เพราะเราชอบทำตามใจตัวเอง โดยไม่ได้ปรึกษาใคร
เราไม่อยากจะตัดสินใจคนเดียวแล้วผิดพลาด
ท่านคิดว่าเราจะทำไงดีค่ะ ขอบคุณสำหรับคำตอบค่ะ
กลับไปคบกับแฟนเก่าดีไหมคะ แต่เขาเคยทำให้เราเจ็บและทรมานใจมาก แต่ตอนนี้เราก็ยังรักเขาอยู่
แต่เขาคนนี้เคยทำให้เราเจ็บใจและทรมานใจมาแล้ว
คบกันตั้งแต่ต้นปีที่แล้วค่ะ ผ่านไปครึ่งปีเลิกกัน ด้วยสาเหตุหลายประการ
ไม่ใช่เพราะมือถือ3 แต่เป็นเรื่องที่ไม่เข้าใจกันบวกกับความต่างทางฐานะและครอบครัวและการศึกษา
คือเลิกกันไปได้สัก2-3เดือนได้ แต่ระหว่างที่เลิก เขาลาอย่างเฉยชา นิ่ง หนีเราทุกทาง
เราพยายามง้อและรั้งเขาไว้ทุกอย่าง ทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้เลิกกัน
สุดท้ายเราก็เป็นฝ่ายเสียใจคนเดียว
ทางครอบครัวพ่อแม่ของเรารู้ ก็ปลอบใจเราที่เขาทิ้งไป
แต่ทางผู้ใหญ่ฝ่ายเราไม่เห็นด้วยถ้าจะคบกับเขา
เพราะบ้านเรามีฐานะชาติตระกูลสูงกว่า แต่ฝ่ายเขาไม่มีอะไรเลย
ผู้ใหญ่จึงกีดกัน และให้คบคนใหม่ที่เหมาะสมกว่า
ทั้งเพื่อน และทุกคนรอบๆตัวเรา ไม่มีใครอยากให้คบกับเขาเลย
เพราะแฟนเราคนนี้เคยติดยาเสพติด แต่ตอนนี้เลิกแล้ว เราก็ไม่ได้เชื่อสนิทใจ
เขาบอกว่าเลิกยาเพราะเรา กลัวเราไม่ชอบ ก็เลยเลิก
คือเราก็ลองคบคนใหม่ๆแล้วในระหว่างที่เลิกกันไป
แต่ใจเราก้ยังโหยหาเขาอยู่ดี พอเขามาง้อเรานิดหน่อยก็ใจอ่อนทุกครั้ง
แต่ตอนที่เลิกไปนั้น เราทรมานใจมากๆ ร้องไห้เป็นเดือนๆ
กว่าจะมีสติเป็นผู้คนเหมือนเดิมก็นานอยู่พอสมควร
คือเราไม่เคยรักใครมากเท่าเขา เราเคยอยู่ด้วยกันกับเขามีอะไรกันแล้วผูกพันมากที่สุด
ใจหนึ่งก็รักจับจิตฝังใจ ใจหนึ่งก็แสนจะแค้นที่เขาเลิกไปตอนนั้น
เราทะเลาะกันรักๆเลิกๆแบบนี้หลายครั้งแล้ว สุดท้ายเราก็ยอมเขาอยู่ดี
ไม่แน่ใจว่าเรารักเขาหรือหลงเขากันแน่
เราก็เลยลังเลว่าจะกลับไปคบดีไหม ก็กลัวจะเจ็บอีก
แต่เราก็อยากรักเขาให้ถึงที่สุด อยากทำเพื่อเขา ถ้าต้องจบกันจิงๆเราจะได้ไม่รู้สึกผิดทีหลัง
แต่เราเชื่อว่าผู้ใหญ่ฝ่ายเราไม่ได้กีดกันจนเกินไป เราเขารักเราจิง พ่อแม่เราก็คงยอมรับได้
เราสับสนว่าที่เราจะทำมันดีไหม ถูกไหม ควรไหม
เพราะเราชอบทำตามใจตัวเอง โดยไม่ได้ปรึกษาใคร
เราไม่อยากจะตัดสินใจคนเดียวแล้วผิดพลาด
ท่านคิดว่าเราจะทำไงดีค่ะ ขอบคุณสำหรับคำตอบค่ะ