สืบเนื่องมาปี2557 ลูกชายเรียนนักศึกษาวิชาทหารปีที่ 2 ก่อนฝึกภาคสนาม 1 เดือนประสบอุบัติเหตุ แขนซ้ายหัก  ระหว่างนั้นก็ได้ติดต่อ
เพื่อขอความช่วยเหลือจาก ศูนย์ รด.  มีเจ้าหน้าที่แนะนำให้นำเด็กไปส่งที่ศูนย์ฝึกเอง เพื่อให้ทางศูนย์ฯพิจารณา
ผมได้ขับรถเพื่อไปติดต่อที่ศูนย์ฝึกฯเขาชนไก่ ถึง 3ครั้ง เพื่อขอให้เจ้าหน้าที่เห็นใจ ให้ลูกชายได้เข้าฝึกแบบผ่อนปรน(อันนี้คิดเองว่าน่าจะได้)

ครั้งที่1. ผมขับรถพาลูกไป เจ้าหน้าที่บอกว่า เด็กยังไม่อยู่ในสภาพพร้อม อาจเป็นอันตรายต่อเด็ก
            แล้วนัดให้มาผลัดสุดท้าย ผมยังแย้งถ้าเด็กไม่หายละ เจ้าหน้าที่กับบอก ว่าจะคุยกับเจ้านายใคร
            ข้อนี้ทำให้ผมใจชื่นขึ้นมาหน่อยว่าลูกผมยังมีหวัง

ครั้งที่2. ผมไปตามนัดก่อนแปดโมงเช้า  เจ้าหน้าที่ออกมารับ บอกว่าเจ้านายไม่ว่างติดธุระกิจจะเข้าประมาณ10โมงเช้า ผมก็นั่งรอ....
            เจ้านายท่านนั้นก็ยังไม่มาแต่กับมีแพทย์ทหารมาตรวจ   ผมอ้อนวอน ขอความเห็นใจที่อุตสาห์ขับรถมาถึง2ครั้ง
            แต่ก็ถูกปฎิเสธไม่ให้เข้าฝึก  แล้วบอกว่าให้กลับไปมาฝึกภาคสนามอย่างเดียวใหม่ ปีหน้า2558  
  หลังจากนั้นหนึ่งปีเต็ม ก็มีหนังสือจากกรมฯในวันที่6 มค.2558 ให้ลูกชายเข้าฝึกภาคสนามซ่อม ระหว่างวันที่8-10 มค.2558
  ผมได้ติดต่อกลับไปตามเบอร์โทรที่แนบมากับหนังสือเพื่อยืนยัน ก็ได้มีเจ้าหน้าที่รับ บอกว่าถูกต้อง ให้เด็กเข้าฝึกได้เลยพร้อมนำหนังสือ
  ที่ส่งมาให้ มอบให้ครูฝึกที่ศูนย์ฝึกฯเขาชนไก่
ครั้งที่3. ผมขับไปส่งลูกด้วยตัวเอง ส่งลูกพร้อมหนังสือให้เจ้าหน้าที่ ในเวลา10โมงเช้า  เจ้าหน้าที่ที่รับลูกชายผมยังพูดเองเลยว่าวันนี้จะมีเด็ก
            ที่แขนหักปีที่แล้วมาฝึกซ่อม1คน ยังแซวผมว่ากระดูกติดดีแน่แล้วนะ ผมยังแอบยิ้มแล้วขับรถกลับบ้าน
  ตกเย็น.....เจ้าหน้าที่ท่านหนึ่งโทรกลับมาบอก ลูกชายผมไม่มีสิทธิ์ภาคสนาม เพราะไม่ได้เรียน รด.ปี3  ต้องกลับบ้านทันทีในคืนนี้
  ผมก็แย้งไปแล้วทำไมถึงมีหนังสือจากกรมฯเรียกให้เข้าไปฝึกล่ะครับ เจ้าหน้าที่ก็บอกเขาก็งงเหมือนกัน
  กลายเป็นว่าไม่มีใครที่ต้องรับผิดชอบเรื่องเลย หรือเป็นเพราะความโชคร้ายของผมที่ต้องมาเจอ ทหารคืนความสุขประชาชนด้วยวิธีนี้
            ผมอยากถามผู้มีความรู้ว่าผมควรเรียกร้องสิทธิ์อะไรได้บ้างกลับความผิดพลาดของกรมทหารในครั้งนี้