มีเรื่องจริงจะมาเล่า และขอคำแนะนำครับ
ผมเป็นผู้ชาย ที่มีแฟนเป็นผู้ชายอยู่แล้วครับ โดยแฟนผมคนนี้ ผมไม่ได้รักเขามาตั้งแต่แรก จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่เรียกว่ารักเลย แต่อยู่ด้วยกันได้ คบมาจะสามเดือนละครับ เขาทำดีกับผมตลอด ดูแล เอาใจใส่ ผมว่าผมแพ้ความดีของเขาแน่ๆเลย แต่ก็ยังไม่ใช่ความรักมั้งครับ ผมคิดนะ
.
แต่เมื่อสามวันที่แล้ว ผมได้เจอผู้ชายอีกคน (สมมุติชื่อ บ. นะครับ) เข้ามาหาผมและพูดคุย ได้เจอ ดูหนัง เที่ยว เมา ด้วยกัน มันมีความสุขมาก มากจนมันล้นจริงๆ บ.ได้ชวนผมไปนอนห้องเขา แต่ไม่ได้มีไรกันนะครับ ผมรู้สึกดีมากๆ จนรู้สึกว่านี่แหละ ที่ตามหา มันคือความสุขที่ใช่จริงๆครับ (ผมอาจจะเลวที่เหลวไหล) แต่ผมว่าในเมื่อทุกคนมีสิทธิที่จะเลือก ก็ไม่ผิดป่าวครับที่ผมจะหาความสุขให้กับผมเอง นี่คือความสุขของผม (อาจจะดูเห็นแก่ตัว)
.
แต่มันก็แย่ลง เมื่อ บ. ก็มีแฟนแล้วเช่นกัน ตอนที่ไปนอนห้อง บ. ก็คุยกันถึงเรื่องแฟน บ. ก็บอกว่าเขาไม่ได้รักแฟนเขา แค่แพ้ความดี เช่นเดียวกับที่ผมคิดกับแฟนผม บ. ยังบอกว่า ชอบที่อยู่กับผมอยู่แบบนี้แหละ นอนกอดกันทั้งคืนครับ ติดต่อกันสองคืน ผมรู้สึกผูกพัน บอกไม่ถูกจริงๆครับ แต่ก็ไม่เคยบอกรัก บ. แค่บอกว่าชอบนะ ผมก็ไม่รู้ว่า บ. คิดอะไร เพราะก็พึ่งรู้จักกัน บ.บอกว่าอยากอยู่แบบนี้ไปนานๆ ผมก็รู้สึกดีนะครับ แต่ก็งงว่าแล้วแฟน บ.ละ แฟนผมละ ที่สำคัญ ผม กับ บ. เที่ยวกันแบบลับๆ ยิ่งทำให้รู้สึกแย่ แย่ที่ไม่รู้ว่าต้องทำยังไงต่อไป
.
จนมาถึงวันนี้ ผมจึงใช้วิธีไม่ค่อยตอบไลน์ คุยน้อยลง กลัวผมจะรักไปมากกว่านี้ กลัวรักนี้เป็นรักที่หลอก ผมอาจจะแค่หลงไป และ บ. ก็ทักมาบอกว่าวันนี้ไมไม่คุยเลย ผมนี่บีบตรงใจมาก อยากตอบ อยากคุย อยากเจอ แต่ไม่อยากเจ็บแล้ว
ที่ผมทำนี่ถูกต้องแล้วใช่ไหมครับ หรือผมควรทำไง ผมรัก หรือ หลง หรืออะไร งงไปหมด

>>กระทู้อาจจะอ่านงงๆ กระทู้แรกของผม ผมอัดอั้นจริงๆ ไม่รู้จะทำไง เลยมาระบาย ขอโทษถ้าทำให้บางคนรู้สึกรำคาญนะครับ