เรื่องมีอยู่ว่าเวลาเรามีแฟนสักคนเราเราก็เลือกนานนะแต่ว่าปัญหามันติดตรงที่ว่าเราเป็นคนคิดมากมากมาก
เรามีแฟนมาก็หลายคนแต่กับคนนี้เรากับเค้าเริ่มต้นด้วยคำว่าเพื่อนแล้วพัฒนาเป็นคนรัก..
เราเป็นคนที่งี่เง่ามากเอาแต่ใจด้วยเรารู้ตัวเองดีแต่เวลาเราอยู่กับเค้าคุยกับเค้าเราก็พยายามจะไม่งี่เราเป็นผู้หญิงที่พูดหวานๆไม่เก่งและเราเป็นผู้หญิงที่กวนตีนมากๆด้วยเค้าก็บอกเราว่าไม่ต้องเปลี่ยนตัวเองเพราะเค้ารักที่เราเป็นเราแต่เราก็อยากดีขึ้นเพื่อใครสักคนและมันคงจะเป็นผลดีกับตัวเราเองด้วย
เราหวงแฟนเรามากแต่เราไม่แสดงออกไม่พูดด้วยเราพยายามมีเหตุผลให้มากที่สุดเราไม่อยากเป็นผู้หญิงที่งี่เง่าเพราะคงไม่มีผู้ชายคนไหนที่ชอบผู้หญิงที่งี่เง่าหรอกเน้าะ..คือปัญหาเราอยู่ที่เราเป็นคนคิดมากไม่ใช่ว่าไม่ไว้ใจแต่คือเค้าจะทำอะไรนะอยู่ที่ไหนนะคือคิดเกี่ยวกับเค้าทั้งวันบางคนอาจจะว่าเราว่าชีวิตมีแต่เรื่องผู้ชายหรอไงแต่เมื่อคุณตกหลุมรักใครเข้าอย่างจังคุณจะรู้เอง..คือเค้าก็ไม่ได้ทำตัวไม่ดีนะแต่เราเป็นคนคิดมากไงผู้หญิงบางคนคงเคยเป็นแบบเราแนะนำวิธีที่เราคิดน้อยลงหน่อยก็ดีนะ ขอบคุณนะ