คือเราเป็นคนชอบไปตอบกระทู้ต่างๆค่ะ มีทั้งกระทู้ที่จุดประสงค์ของ จขกท. ดูแล้วน่าจะจริงจังหรือบางกระทู้ก็ต้องการแค่แลกเปลี่ยนกันเฉยๆ
ถ้าเป็นกระทู้ที่ดูจริงจังเราก็ตอบจริงจังนะ แต่ถ้าแค่แลกเปลี่ยนเราก็ตอบสบายๆอ่ะ มีบ้างที่มีคนเอา facts มาตอบ ซึ่งแบบนั้นก็ชอบ

แต่สังเกตหลายๆกระทู้แล้วที่มีขึ้นเพื่อแลกเปลี่ยนพูดคุย ทั้งที่ตัวเราเองตอบและแค่สังเกตการณ์
มักจะมีคนที่เข้ามาจริงจัง เครียด ซึ่งถ้าตอบของตัวเองอยู่คนเดียวคงไม่มีอะไร แต่การพาดพิงถึงคนอื่น ในเชิงข่มด้านสติปัญญาความสามารถ เราว่าไม่โอเคนะ  เราสงสัยว่า อะไรที่ทำให้คนคนหนึ่ง คิดว่าตัวเองรู้เรื่องนั้นดีกว่าเขา อะไรทำให้มั่นใจว่า บุคคลที่คุณให้คำแนะนำแต่แฝงไปด้วยความดูถูกนั้น เข้าใจอะไรผิดๆตามที่คุณคิดจริงๆ

เราคิดว่า เราไม่ควรที่จะด่วนตัดสินใครเพียงจากคำพูด สิ่งที่เขียน และการกระทำนะ เพราะบางที สิ่งที่แสดงออกก็อาจไม่ใช่สิ่งที่บุคคลนั้นเชื่ออย่างนั้นจริงๆก็ได้ บางครั้งที่เราเจอโดยตรงกับตัวเอง เราก็รู้สึกอึดอัดนะ บางกระทู้ที่ไม่ได้ต้องการความจริงจัง จขกท.เขียนขำๆ เราก็ตอบขำๆ ทุกคนก็ขำ แต่มักจะมีคนที่ยกโน่นยกนี่มา แล้วปิดท้ายด้วยคำพูดที่ประชดประชันหรือท้าทายและประโยคที่สื่อไปในทางดูถูกสติปัญญาทุกที จนทำให้เราหันมามองตัวเองว่า หรือเราจะด้อยปัญญาจริงๆ คำตอบคือ "ไม่" บางสิ่ง คือ สิ่งที่เราร่ำเรียนมาโดยตรง

ยิ่งคิด ยิ่งทำให้สงสัยว่า ทำไมคนเราถึงกล้าตัดสินและดูถูกคนจากแค่การแสดงออก ทั้งที่บางที คนที่เรากำลังพยายามทำตัวเป็นอาจารย์ของเขา เขาอาจจะเป็นผู้ที่เชี่ยวชาญในด้านนั้นมากกว่าเราก็ได้

อย่าลืมนะคะว่า การที่จะอยู่รอดอย่างมีความสุขบนโลกนี้ ไม่ได้ใช้แค่เพียงความรู้ หลักของเหตุ-ผลอย่างเดียว แต่การกระทำที่สนองความต้องการทางอารมณ์ของมนุษย์ก็สำคัญไม่แพ้กัน เพราะฉะนั้น บนโลกนี้ไม่มีใครที่ โง่ หรือ ไร้สาระ หรอกค่ะ ทุกคนมีเหตุผลในตนเอง เพียงแต่ว่าเขาจะเลือกใช้มันเมื่อไรก็เท่านั้นเอง

ปล.กระทู้นี้เป็นทั้งจริงจังหรือใครจะมาขำๆก็ได้นะคะ เอาเลยยยยยย
ปล.2 ในที่นี้ ประโยคที่แสดงถึงการข่ม คือประโยคที่อ่านแล้วรู้สึกในเชิงลบค่ะ