ชีวิตมหาลัยน่าเบื่อเหมือนกันหมดมั้ยคะ
·เหมือนจะมีกิจกรรมที่ทำให้ทุกคนได้รู้จักกัน แต่ผลลัพธ์คือ รู้จัก และพูดคุยกันแค่ในกลุ่มเล็กๆ
·เพื่อนที่รู้จักกันแรกๆ ก็ไม่ทักและเหมือนไม่เคยรู้จักกันอีกแล้ว
·อาจด้วยเวลาไม่ค่อยตรงกันของแต่ละคน ทำให้ไม่ค่อยได้เจอเพื่อนคนอื่นๆเท่าไหร่
·'กิจกรรมเยอะมาก แต่น่าเบื่อทั้งหมด'
บางคนมาบ้างไม่มาบ้าง เมื่อไม่มา จะโดนเพื่อนกล่าวหาว่า ทำไมไม่มาช่วยเพื่อน (เหมือนเป็นหน้าที่อย่างหนึ่ง) ทั้งที่คนพูดนั้น ก็ไม่อยากจะมาเท่าไหร่นัก
·นัดก่อนเวลาเสมอ แต่เริ่มจริงๆ ต้องรอกันเป็นชม. และคนจำนวนมากต่างมาสาย
·พยายามสร้างรูปลักษณ์ให้คนอื่นมองว่า เป็นสังคมที่ดีเยี่ยม อบอุ่น แต่จริงๆแล้ว ภายในกลวงมาก ความสัมพันธ์โดยรวมเป็นแบบ ผิวเผิน สนิทกันจริงๆแค่กลุ่มเล็กๆบางกลุ่มที่เคมีเข้ากันดี
·แต่ละคนต่างเอาตัวรอด ทำเพื่อตัวเองเป็นส่วนใหญ่ เมื่อตัวเองเดือดร้อน ก็จะโทษคนอื่นว่า ทำไมทิ้งเราให้เปนแบบนี้ (แล้วเพื่อนแท้ จริงๆอยู่ที่ไหน)
·แม้จะเข้าชมรมกีฬา ที่ทุกคนควรจะรู้จักและสนิทกันในระดับหนึ่ง แต่เมื่อนัดชมรม กลับพูดกันเพียงนับคำได้
ชีวิตมหาลัยน่าเบื่อเหมือนกันหมดมั้ยคะ
·เหมือนจะมีกิจกรรมที่ทำให้ทุกคนได้รู้จักกัน แต่ผลลัพธ์คือ รู้จัก และพูดคุยกันแค่ในกลุ่มเล็กๆ
·เพื่อนที่รู้จักกันแรกๆ ก็ไม่ทักและเหมือนไม่เคยรู้จักกันอีกแล้ว
·อาจด้วยเวลาไม่ค่อยตรงกันของแต่ละคน ทำให้ไม่ค่อยได้เจอเพื่อนคนอื่นๆเท่าไหร่
·'กิจกรรมเยอะมาก แต่น่าเบื่อทั้งหมด'
บางคนมาบ้างไม่มาบ้าง เมื่อไม่มา จะโดนเพื่อนกล่าวหาว่า ทำไมไม่มาช่วยเพื่อน (เหมือนเป็นหน้าที่อย่างหนึ่ง) ทั้งที่คนพูดนั้น ก็ไม่อยากจะมาเท่าไหร่นัก
·นัดก่อนเวลาเสมอ แต่เริ่มจริงๆ ต้องรอกันเป็นชม. และคนจำนวนมากต่างมาสาย
·พยายามสร้างรูปลักษณ์ให้คนอื่นมองว่า เป็นสังคมที่ดีเยี่ยม อบอุ่น แต่จริงๆแล้ว ภายในกลวงมาก ความสัมพันธ์โดยรวมเป็นแบบ ผิวเผิน สนิทกันจริงๆแค่กลุ่มเล็กๆบางกลุ่มที่เคมีเข้ากันดี
·แต่ละคนต่างเอาตัวรอด ทำเพื่อตัวเองเป็นส่วนใหญ่ เมื่อตัวเองเดือดร้อน ก็จะโทษคนอื่นว่า ทำไมทิ้งเราให้เปนแบบนี้ (แล้วเพื่อนแท้ จริงๆอยู่ที่ไหน)
·แม้จะเข้าชมรมกีฬา ที่ทุกคนควรจะรู้จักและสนิทกันในระดับหนึ่ง แต่เมื่อนัดชมรม กลับพูดกันเพียงนับคำได้