สวัสดีค่ะ  
เราของเราอาจจะฟังดูเป็นเรื่องไร้สาระนิดนึงนะคะ คือ กังวลว่าจะบอกแม่ดีไหมว่ามีแฟนพร้อมกับพาไปเปิดตัวเลย ถ้าใครเห็นว่าเป็นเรื่องงี่เง่าก็ข้ามผ่านไม่ต้องอ่านดีเทล ข้ามไปสองย่อหน้าสุดท้ายเลยก็ได้ค่ะ ;)

เรื่องมีอยู่ว่า เรามีแฟน เพิ่งคบกันมาได้ไม่นานเท่าไหร่ (ไม่นานจริงๆนะ) เรารู้สึกโอเคกับเค้ามากๆ เค้าเป็นคนต่างชาตินะคะ
เราอยากจะบอกแม่นะเพราะเวลาคุยโทรศัพท์กับเค้าหรือเวลาจะไปไหนจะได้ไม่ต้องปิดบัง แต่อีกใจหนึ่งก็กลัวว่าแม่จะห้ามนี่นั่น เพราะแม่ค่อนข้างเข้มงวด ทั้งที่บางทีแม่ก็เหมือนใจดีและหัวสมัยใหม่นะคะ
สังเกตจากความคิดเห็นในบางเรื่องรวมถึงหลายๆสิ่งที่แม่สอนเรา แต่เราก็สังเกตอีกเช่นกันว่า คำพูดแม่กับการกระทำหรือการยอมรับกับอะไรบางอย่างก็สวนทางกัน ไม่รู้จะอธิบายยังไงดี
เช่น แม่เคยบอกว่า ...
-หัดแต่งตัวบ้างสิ  (พูดด้วยน้ำเสียงดีๆนะคะ) แต่พอเราแต่ง >> จะแต่งทำไมนักหนา
-เสื้อ/กางเกงตัวนั้นก็สวย ใส่สั้นก็ไม่เห็นเป็นไรเลย คนอื่นใส่เยอะแยะ วัยรุ่นดี แต่พอเรา/หรือน้องเราใส่ >> มันสั้นไปนะ ฯลฯ พอนึกภาพออกกันมั้ยคะ
จากประสบการณ์ที่ผ่านมา เราเลยเดาใจไม่ถูกว่าแม่จะรับได้ไหม
จริงๆ แม่ก็คงรับได้แต่ที่เรากลัวคือ ปฏิกิริยาหลังจากนั้น เหมือนกับว่าถ้าเราทำเรื่องไม่ดีกลัวแม่จะว่าได้ว่าเพราะมีแฟน (อันนี้เราจินตนาการไปเองนะคะ)
เราเคยคุยกับแฟนเรื่องนี้ เค้าก็เหมือนจะเข้าใจนะ เพราะเค้าเคยถามว่าทำไมไม่บอกแม่ว่ามีแฟน เราเลยถามเค้าว่า แล้วเค้าพร้อมจะเจอแม่ของเรารึยัง? คือ ถ้าเราบอกแม่ เราก็ตั้งใจจะพาไปเจอเลย
เราบอกเค้าว่า ถ้าเค้าพร้อมเจอแม่เราก็บอกละกัน เราจะได้บอกแม่ล่วงหน้าซักนิด การเข้ามาเจอครอบครัวอีกฝ่ายก็ถือเป็นการวัดใจไปในตัวว่าคิดจริงจังหรือคบไปเรื่อยๆ
พอวันนี้ คุยกัน เค้าบอกว่าจะมาหาวันที่ 18 (เรากับเค้าอยู่ไกลกัน นั่งรถไฟประมาณ 3 ชม.)
เราบอกว่า มันเป็นวันเกิดแม่เราพอดีอ่ะ
เค้าบอกว่า เค้าจะมาวันเกิดแม่เรา เค้าจะได้บอกแม่เราว่าเค้าจะมาเอาลูกสาวแม่ไปละนะ (เค้าบอกว่าเพราะ) เราต้องการเค้า -.-
คือ เค้าพร้อมเจอแม่ของเราแล้ว ฤกษ์ดีตอนวันเกิดแม่เราเลย เค้าจะมาเซอร์ไพรซ์แม่เรา ฮ่าๆๆ แต่เค้ากลัวทำเสียบรรยากาศวันเกิด
เราก็ดีใจนิดๆนะ แต่ใจจริงกังวลมากกว่า ถือเป็นการเปิดตัวที่เค้าหวังว่าหลังจากนั้นจะได้มาเจอได้ง่ายขึ้น มีเวลาด้วยกันได้มากขึ้น ไปไหนอย่างเปิดเผย แต่ทุกอย่างจะเป็นแบบนั้นจริงหรอ? เรากลัวใจแม่เราอ่ะ

เราเคยให้เหตุผลเค้าว่าตอนแรกที่ยังไม่บอกแม่เพราะเรายังไม่มั่นใจว่าเค้าจะจริงจังกับเรามั้ย? จะจริงจังกับความสัมพันธ์ของเราทั้งสองรึเปล่า? เมื่อเรากับเค้ารู้จักกันดีพอแล้ว เราจะได้พูดได้ว่าเค้าเป็นแบบนั้นแบบนี้นะ เรามั่นใจในเค้านะ เค้าใจดีนะ เค้าดูแลเราดีนะ .. เราอยากให้แม่เรายอมรับอย่างไม่มีข้อสงสัย เค้าก็เข้าใจและรับฟังนะคะ
จริงๆเราอยากบอกแม่มากกกกกกกก เราโอเคกับคนๆนี้มากๆ เราไม่รู้หรอกว่าอนาคตจะเป็นยังไง จะสุขจะยิ้มจะจับมือกันได้นานแค่ไหน แต่ก็ไม่มีใครมาการันตีความสัมพันธ์ของคนสองคนได้นี่นา เราเลยให้ใจไปละ
เราพร้อมจะบอกแม่แต่เราก็คาดหวังกับผลที่จะตามมามากๆ เพราะไม่เคยแนะนำหรือพาใครเข้าบ้านเลย
เรารักแม่มากๆ เราแคร์แม่มากๆ มันเลยทำให้เรากังวลมากตามไปด้วย

เราชั่งใจอยู่ว่าควรบอกหรือไม่บอกดี? เราควรปล่อยเวลาไปให้นานกว่านี้ก่อนดีมั้ย?
หรือใครพอจะมีวิธีช่วยให้เราเอาชนะใจแม่ตัวเองได้บ้างคะ ฮ่าๆ
ใครมีประสบการณ์ลุ้นแบบนี้ หรือคุณแม่ท่านไหนมีความเห็นต่างอย่างไร รบกวนแชร์ความเห็นหน่อยนะค้าาาาา...
ขอบคุณนะคะที่เข้ามาอ่าน และจะดีใจมากๆถ้าได้รับคำแนะนำดีๆค่ะ ^^

ปล. ขอแท็กในชาญเรือนทั้งสังคมคุณแม่/การสอนลูก/ครอบครัวเพราะน่ามีคุณแม่เยอะ จะได้เห็นมุมมองของคุณแม่
      ขอแท็กแต่งงานเพราะน่าจะมีคู่รักหลายๆคู่เคยมีประสบการณ์แบบนี้มาก่อนนะคะ