คือเรื่องจริงๆมันเริ่มตอนผมอยู่ม.ต้นเลยคับ ผมชื่อเกมส์และคู่กรณีของผมกิว ผมตัวผอมๆแต่ไม่ก้างครับ ผิวสีแทนหน้าหวานนิดๆครับ แต่บางทีพวกที่เป็นเกย์หรือเพื่อนๆชายด้วยกันเองก็แซวบ้าง ส่วนกิวจะหุ่นดีกว่าแล้วก็สูงกว่าผมมากคับ หัวผมถึงแค่ไหล่กิวเอง
ผมเรียรนอยู่ที่โรงเรียนดังใน จ.นครปฐมคับ แต่อยู่คนละห้องกับกิวมาตั้งแต่ ม.1 ที่รุจักกันก็เพราะว่า พวกเรากลับรถเมล์คันเดียวกันโดยที่กิวจะลงก่อน แล้วกิวก็เป็นเพื่อนของเพื่อนสนิทของผมด้วยครับ พอเริ่มคุยกันได้ก็กลับบ้านด้วยกันทุกวันไม่ว่าห้องใครจะปล่อยช้าปล่อยเร็วก็จะรอกันตลอดๆ พวกเราสนิทกันมากเลยครับ มากขนาดที่ว่ารถเมล์แน่นๆเบียดๆผมก็สามารถแกล้งกอดมันได้เลยอ่ะแต่ผมไม่ได้คิดอะไรกับมันเกินเพื่อนเลลยจริงๆ
จนวันนึง ผมเกิดไปแอบชอบเพื่อนผู้หญิงในห้องคนนึง ผู้หญิงคนนี้ก็กลับรถเมล์เหมือนกันผมก็เลยกลับรถเมล์เป็นเพื่อนคนนี้ตั้งแต่ ม.2 แต่เขาก็ไม่รู้ครับว่าผมแอบชอบเขาอยู่ และผมก็ไม่ได้กลับบ้านกับกิวอีกเลย เจอที่โรงเรียนก็แค่ยิ้มๆให้กันเฉยๆ ถ้าวันไหนผมกับกิวมาเจอกันที่ป้ายรถเมล์หรือบนรถเมจะถือว่าวันนั้นเป็นปฏิหารเลยครับ
พอผมขึ้น ม.3 ก็มีเด็กใหม่เข้ามาเรียนครับแต่ยุห้องอื่น และก็เป็นเพื่อนสนิทที่โรงเรียนเก่าของผู้หญิงที่ผมแอบชอบอยู่ด้วยครับ เลยได้เพื่อนเพิ่มกลับบ้านอีกคน เพื่อนของคนที่ผมชอบอยู่จะออกเโหล่ๆหน่อยครับ ผมเลยสนิทกับมันเร็วมาก ผมยังจำเรื่องทั้งหมดได้ว่า วันนึงพวกเราสามคนก็รอรถเมตามปกติครับ แล้วก็มีปฏิหารคือกิวเดินผ่านมาครับ กิวเดินมาที่ผมแล้วก็ลูบหัวผมเงียบๆ แล้วก็เดินไปซึ่งมันจะไปไหนผมก็ไม่รู้เหมือนกัน แล้วคนที่ผมชอบอยู่ก็พูดทำนองว่า "ไม่กลับบ้านกับสามีเหรอ เมื่อก่อนเห็นกลับด้วยกันบ่อย" อะไรทำนองนี้ ผมก็รู้ครับว่าเขาพูดหยอกเล่นๆแต่ไม่รู้ทำไมผมถึงเอากลับมาคิดจริงจัง จนผมโดนคนที่ผมชอบกับเพื่อนโหล่ๆของเขาล้อบ่อยๆ โดยเฉพาะเวลาที่กิวเดินผ่านมา สองคนนี้จะชอบล้อผมว่าแฟนเดินมาไม่ก็ชอบผลักผมไปหากิว จนผมเริ่มรุสึกแปลกๆกับกิวขึ้นมาจนได้ครับ
ไว้เท่านี้ก่อนนะครับ เดี่ยวผมไปทำธุระแปปนึงแล้วจะกลับมาต่อนะครับ
(Yaoi) ช่วยผมด้วยครับ ทำไงดี เมื่อผมเป็น นศ.คณะศึกษาศาสตร์ แต่ดันมีแฟนเป็นผู้ชายแบบนี้
ผมเรียรนอยู่ที่โรงเรียนดังใน จ.นครปฐมคับ แต่อยู่คนละห้องกับกิวมาตั้งแต่ ม.1 ที่รุจักกันก็เพราะว่า พวกเรากลับรถเมล์คันเดียวกันโดยที่กิวจะลงก่อน แล้วกิวก็เป็นเพื่อนของเพื่อนสนิทของผมด้วยครับ พอเริ่มคุยกันได้ก็กลับบ้านด้วยกันทุกวันไม่ว่าห้องใครจะปล่อยช้าปล่อยเร็วก็จะรอกันตลอดๆ พวกเราสนิทกันมากเลยครับ มากขนาดที่ว่ารถเมล์แน่นๆเบียดๆผมก็สามารถแกล้งกอดมันได้เลยอ่ะแต่ผมไม่ได้คิดอะไรกับมันเกินเพื่อนเลลยจริงๆ
จนวันนึง ผมเกิดไปแอบชอบเพื่อนผู้หญิงในห้องคนนึง ผู้หญิงคนนี้ก็กลับรถเมล์เหมือนกันผมก็เลยกลับรถเมล์เป็นเพื่อนคนนี้ตั้งแต่ ม.2 แต่เขาก็ไม่รู้ครับว่าผมแอบชอบเขาอยู่ และผมก็ไม่ได้กลับบ้านกับกิวอีกเลย เจอที่โรงเรียนก็แค่ยิ้มๆให้กันเฉยๆ ถ้าวันไหนผมกับกิวมาเจอกันที่ป้ายรถเมล์หรือบนรถเมจะถือว่าวันนั้นเป็นปฏิหารเลยครับ
พอผมขึ้น ม.3 ก็มีเด็กใหม่เข้ามาเรียนครับแต่ยุห้องอื่น และก็เป็นเพื่อนสนิทที่โรงเรียนเก่าของผู้หญิงที่ผมแอบชอบอยู่ด้วยครับ เลยได้เพื่อนเพิ่มกลับบ้านอีกคน เพื่อนของคนที่ผมชอบอยู่จะออกเโหล่ๆหน่อยครับ ผมเลยสนิทกับมันเร็วมาก ผมยังจำเรื่องทั้งหมดได้ว่า วันนึงพวกเราสามคนก็รอรถเมตามปกติครับ แล้วก็มีปฏิหารคือกิวเดินผ่านมาครับ กิวเดินมาที่ผมแล้วก็ลูบหัวผมเงียบๆ แล้วก็เดินไปซึ่งมันจะไปไหนผมก็ไม่รู้เหมือนกัน แล้วคนที่ผมชอบอยู่ก็พูดทำนองว่า "ไม่กลับบ้านกับสามีเหรอ เมื่อก่อนเห็นกลับด้วยกันบ่อย" อะไรทำนองนี้ ผมก็รู้ครับว่าเขาพูดหยอกเล่นๆแต่ไม่รู้ทำไมผมถึงเอากลับมาคิดจริงจัง จนผมโดนคนที่ผมชอบกับเพื่อนโหล่ๆของเขาล้อบ่อยๆ โดยเฉพาะเวลาที่กิวเดินผ่านมา สองคนนี้จะชอบล้อผมว่าแฟนเดินมาไม่ก็ชอบผลักผมไปหากิว จนผมเริ่มรุสึกแปลกๆกับกิวขึ้นมาจนได้ครับ
ไว้เท่านี้ก่อนนะครับ เดี่ยวผมไปทำธุระแปปนึงแล้วจะกลับมาต่อนะครับ