ถ้าเขียนวกไปวนมาต้องขออภัยด้วยค่ะ
ย้อนไปเมื่อตอนสมัยเรียนมหาลัยตอนปี2 ตอนนั้นเรามีแฟนอยู่คณะเดียวกัน (ชื่อโด้ ) โด้เป็นเด็กเรียน นิสัยดี ขยัน เป็นเด็กกิจกรรม อาจารย์และเพื่อนๆรักโด้มากรวมทั้งเราด้วย อิอิ และเรากับโด้เข้ากันได้ดี ทัศนคติ ทุกอย่างเราไม่เคยมีปัญหากันเลย โด้ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงให้เราต้องกังวล จะงอลกันก็แค่ช่วงที่โด้ต้องไปทำงานมหาลัยไม่ค่อยมีเวลาคุยกันก็แค่นั้น เราเคยวางเคยแผนอนาคตด้วยกันว่าอยากมีลูกสัก2คน โด้เขาอยากเป็นครู อยากมีทำธุรกิจ.....(งานที่เขาเรียนมา) และมีร้านกาแฟร้านเค้กเล็กๆทำร้านน่ารักเน้นลูกค้าแนวครอบครัว ซึ่งทุกอย่างที่โด้ชอบเราก็ชอบเหมือนกัน ทุกครั้งที่เราพูดถึงเรื่องอนาคตเราสองคนยิ้ม หัวเราะสนุกไปกับความฝันนั้นทุกครั้ง เรารู้สึกว่าโด้คือผู้ชายที่ใช่ คือพ่อของลูก คือเขยที่ดีของบ้าน คือคนที่เราพร้อมจะอยู่ด้วยไปตลอด จนช่วงที่เราขึ้นปี3เราได้รู้จักน้องคนหนึ่ง (ชื่อกิว) น้องเขาน่ารักมาก(สำหรับเรา)ตอนนั้นเราแอบไปปันใจชอบกิวตั้งแต่วันแรกที่เจอ ชอบมาก แบบหลงเลยก็ว่าได้ ชอบแบบไม่เคยหลงรักใครตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอขนาดนี้ แต่ก็มารุ้ทีหลังว่ากิวก็มีแฟนแล้วเป็นเพื่อนปี1ด้วยกัน พอเรารู้ก็เริ่มห่างๆ แต่ก็ยังคุยอยู่ เพราะกิวเองก็ทำเหมือนให้ความหวังเรามาตลอด ความรู้สึกตอนนั้นคือเราหลงกิวมากๆ จนไม่ได้นึกถึงความดีอะไรของโด้เลย ไม่ได้นึกนึกฝันบ้าบออะไรทั้งนั้น ไม่ได้นึกถึงว่าตอนนี้กำลังทำผิด เราแอบคุยๆกันมาเรื่อยๆ จนอยู่มาวันหนึ่งกิวมาหาเราอยู่หอตอนนั้นเราพักอยู่กับเพื่อน เขาบอกเราว่าเขาเลิกกับแฟนแล้ว เพราะวันนี้เขาไปเจอแฟนเก่าของแฟนมาหากันที่ห้อง ผู้หญิงยังไม่เลิกกับแฟนเก่า เขาบอกว่าเขาจะเลิกกับพุญิงคนนั้น เราก็ อือ หรอ! (ลึกๆยอมรับว่าดีใจมาก) แต่ก็ไม่ได้แนะนำอะไร หลังจากนั้นกิวก็เริ่มมาหาเราบ่อยขึ้น มากินข้าว มาเล่นด้วย แต่ทุกคนรวมถึงโด้ก็คิดแค่ว่าเป็นแค่น้องที่สนิทเพราะเวลาไปไหนเพื่อนเราก็ไปด้วย จนความสัมพัธ์มันเริ่มเกินคำว่าน้องโรงเรียน และแล้ววันนี้มันก็มาถึง วันที่เราต้องบอกเลิกโด้(แบบเห็นแก่ตัวมาก) เราขอเลิกกับเขาแบบไม่มีเหตุผลอะไรเลย จำได้ว่าวันนั้นโด้พาไปกินหมูกะทะแล้วกลับมาส่งเราที่ห้อง คุยๆๆกันอยู่เราก็บอกเขาว่าอยากขอห่างกันกันได้ไหม โด้ก็งง ว่าคืออะไร ห่างทำไม เราเป็นอะไร หรือเขาทำอะไรผิดไปรึเปล่า เราก็สรรหาคำพูดนั่นนี่มาพูดแถไปเรื่อย เหตุผลเราในวันนั้นเหมือนมันจะมีเหตุผลในการขอเลิก แต่เราจำไม่ได้ว่าพูดอะไรไปบ้าง วันนั้นโด้ร้องไห้เข้ากอดเราแบบอ้อนวอนไม่ให้เราเลิก ตอนนั้นเราเองสงสารโด้มาก สงสารที่เขาต้องมาร้องไห้ มาอ้อนวอนทั้งๆที่เขาไม่ผิด ไม่ทันตั้งตัว คืนนั้นเรากอดกันร้องให้กันจนตาบวม แล้วหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกัน เจอกันที่คณะก็หลบหน้ากันทุกครั้ง แต่โด้ก็ยังทักมาหา บอกคิดถึง บอกว่าจะรอ (ตอนนั้นโด้รู้ความจริงแล้วว่าเราเลิกกับเขาไปคบกับกิว) เพื่อนโด้เขาก็โกรธเรามาก ถึงขั้นเกลียดเลยก็ว่าได้ และพยายามที่จะหาแฟนใหม่ให้โด้ เพราะตอนนั้นโด้แย่มาก ผอม ซูบลงแบบเห็นได้ชัด จนถึงวันเกิดเราวันนั้นเราก็สรรค์สรรค์กับเพื่อนกันที่ห้อง แล้วโด้ก็โทรมาอวยพรวันเกิดแล้วบอกว่าของขวัญวันเกิดโด้เอาห้อยไว้หน้าห้องนะ ตอนนั้นตกใจมากเพราะเราพึงย้ายหอใหม่มาได้อาทิตย์หนึ่งแล้วว โด้มันเอาไปห้อยไว้หอเก่าซึ่งไม่รู้ว่ามีคนเข้าไปอยู่รึยัง เพื่อนก็บอกว่าป่ะกูพาไปเอา วันนั้นฝนตกด้วยพากันขับมอไซด์ตากฝนไปเอา ไปถึงห้องเก่าปรากฏว่าเห็นของห้อยอยู่ประตูห้องจริง ตอนนั้นคือขำมาก เพราะห้องเก่าเรามีคนย้ายเข้ามาอยู่แล้วด้วย เลยไปหิ้วเอาของที่ห้อยอยู่ประตู พากันย่องเหมือนโจรมากกลัวคนในห้องได้ยิน กลับถึงห้องมาแกะดูกับเพื่อนก็เจอจดหมายความในใจโด้ที่เขียนให้ (เนื้อความมันเกินจะเขียนให้ทุกคนเข้าใจได้ คือโด้รักเรามาก) เราเลยทักไปบอกโด้ว่าเราไปเอาของแล้วนะ ขอบคุณมากนะ ................ มาต่อกันที่ความรักของเรากับกิว หลังจากที่เราคบกันได้1ปี เขาก็ย้ายเข้ามาอยู่หอกับเรา (เมทเราย้ายไปอยู่กับแฟนนานแล้ว) แต่กิวก็ยังมีหอตัวเองอยู่เผื่อเวลาพ่อแม่เขามาหา เขาก็ไปๆมาๆห้องเขาห้องเรา. ความสัมพันธ์ของเรากับกิวก็รักกันดี กิวเป็นคนนิสัยดีคนหนึ่ง รักเพื่อน ไม่เห็นแก่ตัว จนบางครั้งเรารู้สึกว่ากิวยอมคนเกินไป ให้คนอื่นเอาเปรียบเกินไป แต่นั่นมันก็ไม่ใช่ประเด็นปัญหาสำหรับความรักเรา ความรักก็ราบรื่นดี ก็มีบางครั้งที่ทะเลาะกันบ้าง แล้วพักหลังมากิวก็เริ่มจะระแวงเรา คิดว่าเรายังคุยกับโด้อยู่ แล้วก็ชอบทักไปถามโด้ว่าได้คุยกับเรามั๊ย (เพราะเวลาโด้ทักมาเราจะเล่าให้กิวฟังตลอด) แต่ฝ่ายโด้เองเขาก็จะทักมาบอกเราทุกครั้งว่ากิวทักหาเขานะ มาถามเขาแบบนี้นะ คือโด้กับเราก็ยังติดต่อกันอยู่ตลอด แต่นานๆครั้ง (อันนี้กิวก็รับรู้ เขาก็โอเคกับตรงนี้ เพราะเขารู้ว่าเราเลิกกับโด้เพราะเขา บางครั้งเขาก็บอกว่าเขารู้สึกผิดที่โด้ต้องเป็นคนเสียใจ ) ....ทุกอย่างดำเนินมาเรื่อยๆ จนเราขึ้นปี4 เทอมสุดท้าย ตอนนั้นเราได้ข่าวว่าโด้ไปจีบรุ่นน้องคนหนึ่ง ซึ่งน้องคนนั้น เป็นคนที่เพื่อนๆโด้แนะนำให้ เราก็เห็นตลอด เวลาเขาโพสหากันในเฟส ซึ่งเรื่องนี้โด้ก็มาเล่าให้เราฟังว่ากำลังจีบน้องคนนี้อยู่ โด้บอกว่าน้องเขาดูไม่ค่อยโอเค เอาแต่ใจ พูดไม่เพราะ แต่เขาก็อยากลองคุยดูก่อน เราก็บอกโด้ว่าอือก็ลองดู เผื่อโด้จะได้ไม่เหงา แล้วหลังจากนั้นก็เหมือนว่าโด้กับน้องคนนั้นก็คบกันจริงๆ ตอนนั้นเรากับโด้ก้ไม่ค่อยได้คุยกันละเพราะโด้ก้มีแฟนแล้ว จนถึงตอนที่เราและโด้จะจบปี4 ที่คณะมีงานเลี้ยงรุ่น เรากับโด้ถึงได้เจอได้เจอกันแบบใกล้ๆ วันนั้นเพื่อนๆก็ถ่ายรูปกันปกติ เพราะเป็นวันสุดท้ายแล้วที่รุ่นเราจะได้เจอกันในรั้วมหาลัย พองานเลิกทุกคนก็แยกย้ายกันกลับ ช่วงดึกๆโด้ก็ลงรูปในเฟส เราเองก็ลง เพื่อนๆก็ลง เพื่อนๆก็ต่างคนต่างแท็กรูปเล่าความรู้สึกถึงกัน ... จนเป็นเหตุที่ทำให้แฟนโด้เห็นรูปคู่ที่เรากับโด้ถ่ายด้วยกัน แล้วประมาณตี2โด้ทักมาบอกว่าน้องเขาเสียใจมาก ร้องให้ที่เห็นรูปเราถ่ายด้วยกัน เพื่อนโด้ก็ด่าโด้ว่าลงรูปทำไม แต่หลังจากคืนนั้นเราก็ไม่รู้ว่าโด้กับน้องเขาเป็นยังไงต่อ เพราะเราก็ต่างพากันแยกย้ายขนของกลับบ้านกันหมด เพื่อเข้าสู่ชีวิตวัยทำงานแล้ว ..ต่อ
มีใครที่ยังรักยังรอแฟนเก่า หวังว่าสักวันเขาจะกลับมารักเราเหมือนเดิมไหม #มีใครเป็นเหมือนแฟนเก่าเรามั๊ย??
ย้อนไปเมื่อตอนสมัยเรียนมหาลัยตอนปี2 ตอนนั้นเรามีแฟนอยู่คณะเดียวกัน (ชื่อโด้ ) โด้เป็นเด็กเรียน นิสัยดี ขยัน เป็นเด็กกิจกรรม อาจารย์และเพื่อนๆรักโด้มากรวมทั้งเราด้วย อิอิ และเรากับโด้เข้ากันได้ดี ทัศนคติ ทุกอย่างเราไม่เคยมีปัญหากันเลย โด้ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงให้เราต้องกังวล จะงอลกันก็แค่ช่วงที่โด้ต้องไปทำงานมหาลัยไม่ค่อยมีเวลาคุยกันก็แค่นั้น เราเคยวางเคยแผนอนาคตด้วยกันว่าอยากมีลูกสัก2คน โด้เขาอยากเป็นครู อยากมีทำธุรกิจ.....(งานที่เขาเรียนมา) และมีร้านกาแฟร้านเค้กเล็กๆทำร้านน่ารักเน้นลูกค้าแนวครอบครัว ซึ่งทุกอย่างที่โด้ชอบเราก็ชอบเหมือนกัน ทุกครั้งที่เราพูดถึงเรื่องอนาคตเราสองคนยิ้ม หัวเราะสนุกไปกับความฝันนั้นทุกครั้ง เรารู้สึกว่าโด้คือผู้ชายที่ใช่ คือพ่อของลูก คือเขยที่ดีของบ้าน คือคนที่เราพร้อมจะอยู่ด้วยไปตลอด จนช่วงที่เราขึ้นปี3เราได้รู้จักน้องคนหนึ่ง (ชื่อกิว) น้องเขาน่ารักมาก(สำหรับเรา)ตอนนั้นเราแอบไปปันใจชอบกิวตั้งแต่วันแรกที่เจอ ชอบมาก แบบหลงเลยก็ว่าได้ ชอบแบบไม่เคยหลงรักใครตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอขนาดนี้ แต่ก็มารุ้ทีหลังว่ากิวก็มีแฟนแล้วเป็นเพื่อนปี1ด้วยกัน พอเรารู้ก็เริ่มห่างๆ แต่ก็ยังคุยอยู่ เพราะกิวเองก็ทำเหมือนให้ความหวังเรามาตลอด ความรู้สึกตอนนั้นคือเราหลงกิวมากๆ จนไม่ได้นึกถึงความดีอะไรของโด้เลย ไม่ได้นึกนึกฝันบ้าบออะไรทั้งนั้น ไม่ได้นึกถึงว่าตอนนี้กำลังทำผิด เราแอบคุยๆกันมาเรื่อยๆ จนอยู่มาวันหนึ่งกิวมาหาเราอยู่หอตอนนั้นเราพักอยู่กับเพื่อน เขาบอกเราว่าเขาเลิกกับแฟนแล้ว เพราะวันนี้เขาไปเจอแฟนเก่าของแฟนมาหากันที่ห้อง ผู้หญิงยังไม่เลิกกับแฟนเก่า เขาบอกว่าเขาจะเลิกกับพุญิงคนนั้น เราก็ อือ หรอ! (ลึกๆยอมรับว่าดีใจมาก) แต่ก็ไม่ได้แนะนำอะไร หลังจากนั้นกิวก็เริ่มมาหาเราบ่อยขึ้น มากินข้าว มาเล่นด้วย แต่ทุกคนรวมถึงโด้ก็คิดแค่ว่าเป็นแค่น้องที่สนิทเพราะเวลาไปไหนเพื่อนเราก็ไปด้วย จนความสัมพัธ์มันเริ่มเกินคำว่าน้องโรงเรียน และแล้ววันนี้มันก็มาถึง วันที่เราต้องบอกเลิกโด้(แบบเห็นแก่ตัวมาก) เราขอเลิกกับเขาแบบไม่มีเหตุผลอะไรเลย จำได้ว่าวันนั้นโด้พาไปกินหมูกะทะแล้วกลับมาส่งเราที่ห้อง คุยๆๆกันอยู่เราก็บอกเขาว่าอยากขอห่างกันกันได้ไหม โด้ก็งง ว่าคืออะไร ห่างทำไม เราเป็นอะไร หรือเขาทำอะไรผิดไปรึเปล่า เราก็สรรหาคำพูดนั่นนี่มาพูดแถไปเรื่อย เหตุผลเราในวันนั้นเหมือนมันจะมีเหตุผลในการขอเลิก แต่เราจำไม่ได้ว่าพูดอะไรไปบ้าง วันนั้นโด้ร้องไห้เข้ากอดเราแบบอ้อนวอนไม่ให้เราเลิก ตอนนั้นเราเองสงสารโด้มาก สงสารที่เขาต้องมาร้องไห้ มาอ้อนวอนทั้งๆที่เขาไม่ผิด ไม่ทันตั้งตัว คืนนั้นเรากอดกันร้องให้กันจนตาบวม แล้วหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกัน เจอกันที่คณะก็หลบหน้ากันทุกครั้ง แต่โด้ก็ยังทักมาหา บอกคิดถึง บอกว่าจะรอ (ตอนนั้นโด้รู้ความจริงแล้วว่าเราเลิกกับเขาไปคบกับกิว) เพื่อนโด้เขาก็โกรธเรามาก ถึงขั้นเกลียดเลยก็ว่าได้ และพยายามที่จะหาแฟนใหม่ให้โด้ เพราะตอนนั้นโด้แย่มาก ผอม ซูบลงแบบเห็นได้ชัด จนถึงวันเกิดเราวันนั้นเราก็สรรค์สรรค์กับเพื่อนกันที่ห้อง แล้วโด้ก็โทรมาอวยพรวันเกิดแล้วบอกว่าของขวัญวันเกิดโด้เอาห้อยไว้หน้าห้องนะ ตอนนั้นตกใจมากเพราะเราพึงย้ายหอใหม่มาได้อาทิตย์หนึ่งแล้วว โด้มันเอาไปห้อยไว้หอเก่าซึ่งไม่รู้ว่ามีคนเข้าไปอยู่รึยัง เพื่อนก็บอกว่าป่ะกูพาไปเอา วันนั้นฝนตกด้วยพากันขับมอไซด์ตากฝนไปเอา ไปถึงห้องเก่าปรากฏว่าเห็นของห้อยอยู่ประตูห้องจริง ตอนนั้นคือขำมาก เพราะห้องเก่าเรามีคนย้ายเข้ามาอยู่แล้วด้วย เลยไปหิ้วเอาของที่ห้อยอยู่ประตู พากันย่องเหมือนโจรมากกลัวคนในห้องได้ยิน กลับถึงห้องมาแกะดูกับเพื่อนก็เจอจดหมายความในใจโด้ที่เขียนให้ (เนื้อความมันเกินจะเขียนให้ทุกคนเข้าใจได้ คือโด้รักเรามาก) เราเลยทักไปบอกโด้ว่าเราไปเอาของแล้วนะ ขอบคุณมากนะ ................ มาต่อกันที่ความรักของเรากับกิว หลังจากที่เราคบกันได้1ปี เขาก็ย้ายเข้ามาอยู่หอกับเรา (เมทเราย้ายไปอยู่กับแฟนนานแล้ว) แต่กิวก็ยังมีหอตัวเองอยู่เผื่อเวลาพ่อแม่เขามาหา เขาก็ไปๆมาๆห้องเขาห้องเรา. ความสัมพันธ์ของเรากับกิวก็รักกันดี กิวเป็นคนนิสัยดีคนหนึ่ง รักเพื่อน ไม่เห็นแก่ตัว จนบางครั้งเรารู้สึกว่ากิวยอมคนเกินไป ให้คนอื่นเอาเปรียบเกินไป แต่นั่นมันก็ไม่ใช่ประเด็นปัญหาสำหรับความรักเรา ความรักก็ราบรื่นดี ก็มีบางครั้งที่ทะเลาะกันบ้าง แล้วพักหลังมากิวก็เริ่มจะระแวงเรา คิดว่าเรายังคุยกับโด้อยู่ แล้วก็ชอบทักไปถามโด้ว่าได้คุยกับเรามั๊ย (เพราะเวลาโด้ทักมาเราจะเล่าให้กิวฟังตลอด) แต่ฝ่ายโด้เองเขาก็จะทักมาบอกเราทุกครั้งว่ากิวทักหาเขานะ มาถามเขาแบบนี้นะ คือโด้กับเราก็ยังติดต่อกันอยู่ตลอด แต่นานๆครั้ง (อันนี้กิวก็รับรู้ เขาก็โอเคกับตรงนี้ เพราะเขารู้ว่าเราเลิกกับโด้เพราะเขา บางครั้งเขาก็บอกว่าเขารู้สึกผิดที่โด้ต้องเป็นคนเสียใจ ) ....ทุกอย่างดำเนินมาเรื่อยๆ จนเราขึ้นปี4 เทอมสุดท้าย ตอนนั้นเราได้ข่าวว่าโด้ไปจีบรุ่นน้องคนหนึ่ง ซึ่งน้องคนนั้น เป็นคนที่เพื่อนๆโด้แนะนำให้ เราก็เห็นตลอด เวลาเขาโพสหากันในเฟส ซึ่งเรื่องนี้โด้ก็มาเล่าให้เราฟังว่ากำลังจีบน้องคนนี้อยู่ โด้บอกว่าน้องเขาดูไม่ค่อยโอเค เอาแต่ใจ พูดไม่เพราะ แต่เขาก็อยากลองคุยดูก่อน เราก็บอกโด้ว่าอือก็ลองดู เผื่อโด้จะได้ไม่เหงา แล้วหลังจากนั้นก็เหมือนว่าโด้กับน้องคนนั้นก็คบกันจริงๆ ตอนนั้นเรากับโด้ก้ไม่ค่อยได้คุยกันละเพราะโด้ก้มีแฟนแล้ว จนถึงตอนที่เราและโด้จะจบปี4 ที่คณะมีงานเลี้ยงรุ่น เรากับโด้ถึงได้เจอได้เจอกันแบบใกล้ๆ วันนั้นเพื่อนๆก็ถ่ายรูปกันปกติ เพราะเป็นวันสุดท้ายแล้วที่รุ่นเราจะได้เจอกันในรั้วมหาลัย พองานเลิกทุกคนก็แยกย้ายกันกลับ ช่วงดึกๆโด้ก็ลงรูปในเฟส เราเองก็ลง เพื่อนๆก็ลง เพื่อนๆก็ต่างคนต่างแท็กรูปเล่าความรู้สึกถึงกัน ... จนเป็นเหตุที่ทำให้แฟนโด้เห็นรูปคู่ที่เรากับโด้ถ่ายด้วยกัน แล้วประมาณตี2โด้ทักมาบอกว่าน้องเขาเสียใจมาก ร้องให้ที่เห็นรูปเราถ่ายด้วยกัน เพื่อนโด้ก็ด่าโด้ว่าลงรูปทำไม แต่หลังจากคืนนั้นเราก็ไม่รู้ว่าโด้กับน้องเขาเป็นยังไงต่อ เพราะเราก็ต่างพากันแยกย้ายขนของกลับบ้านกันหมด เพื่อเข้าสู่ชีวิตวัยทำงานแล้ว ..ต่อ