ผมคือคนต่างจังหวัดที่เรียนจบในกรุงเทพและทำงานในกรุงเทพ เพราะที่จังหวัดเกิดไม่มีงานสายที่เรียนมาให้ทำ

ปัญหาของผมคือ

1.ผมเป็นห่วงแม่มาก หลังจากพ่อตายไปแม่ก็อยู่บ้านคนเดียวโดยลำพัง(แม่ผมรับราชการ) แม่ผมอายุ 54  ผมยิ่งเครียดหนักเมื่อ วันที่ 1 มกราคมที่ผ่านมานี้ ตั้งใจจะพาแม่ไปเที่ยว    แต่ปรากฎว่าแม่ ป่วยกระทันหัน หน้ามืด เป็นลม ล้มพับอยู่ในครัว  ผมก็เป็นคนพาไปส่งโรงพยาบาล นอนโรงพยาบาลจนถึงเย็น วันที่ 2 มกราคม  สรุปหมอบอก หินปูนในหูเคลื่อน ทำให้เวียนหัว อาเจียน  ยังไม่ร้ายแรง   ตอนนี้หายเป็นปกติ แต่แบบนี้ผมจะสบายใจได้ยังไง     (ในใจคือแล้วถ้าผมไม่อยู่ในวันนั้นล่ะ จะเกิดอะไรขึ้น ใครจะเป็นคนช่วย )  


2.งานที่ผมทำอยู่ตอนนี้ถือได้ว่าเป็นบริษัทเอกชนที่มั่นคงมากๆบริษัทหนึ่ง ทำมาได้ 6 เดือน ผมมาทำก็เพราะแม่นี่แหละ อยากให้แม่สบายใจที่ลูกได้ทำบริษัทใหญ่ๆแต่ผมก็ไม่มีความสุขเลย เพราะถึงจะมั่นคง เพื่อนร่วมงานดี แต่เนื้องานที่ตอนแรกผมกะว่าอะไรก็จะทำได้หมด ตอนนี้มันทำให้ผมเสียเซลฟ์ เสียคุณค่าของตัวเองรู้สึกเหมือนเป็นงานที่ไม่ต้องเป็นผมใครๆก็ทำได้ มองไม่เห็นช่องทางพัฒนาไปสู่ความก้าวหน้าได้อย่างไรเลย(ความรู้และประสบการณ์)  เหมือนผมขายเวลาชีวิตแลกเงินไปวันๆ



ผมไม่มีภาระอะไรอายุ 25 (ยังไม่แต่งงาน ลูกเมียไม่มี) ผมควรทำอย่างไรเพื่อให้ชีวิตลงตัวดีครับ  ทำธุรกิจที่บ้านเกิดดีมั้ย จะได้ดูแลแม่ด้วย มีเงินเก็บ แค่ แสนเดียวเอง   อันนี้แค่คิดครับใจยังไม่กล้า    พอมันเครียดมันก็ทำให้ตึงหัว ทำอะไรก็ไม่มีความสุขเลยครับ  ส่งผลต่อการนอนหลับ ด้วยเลยครับช่วงนี้

ขอคำแนะนำหน่อยนะครับ