**ขออภัยที่กระทู้นี้มาช้าจนกลายเป็นรถไฟตกขบวน เนื่องจากหลังกลับจากมาเลย์ ก็มีงานเข้ามาตลอด จนไม่มีเวลามาเขียนกระทู้ รวมทั้งแม้จะฝังตัวอยู่ในพันทิปมา10กว่าปี แต่เพิ่งจะเขียนกระทู้รีวิวยาวๆแบบนี้เป็นครั้งแรก ฝากชี้แนะด้วยนะครับ**
เรื่องราวมันเริ่มต้นจากที่ว่า ผมเป็นผู้สื่อข่าวกีฬาตัวเล็กๆคนนึง และเคยลั่นวาจาออกอากาศก่อนทัวร์นาเมนต์จะเริ่มต้นไว้ว่า ถ้าทีมชาติไทยเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศได้ ผมจะควักเงินตามไปดูรอบชิง...แน่นอน ฟังดูเหมือนเป็นเรื่องง่ายๆ ถ้าไม่ใช่เพราะว่า ตัวผมเองไม่เคยเดินทางไปต่างประเทศมาก่อนในชีวิตและอีกประเด็นคือ ค่อนข้างแน่ใจว่าทางช่องน่าจะไม่ได้ส่งไปทำข่าวแน่ๆด้วย
บัตรนักข่าว
จากปัญหาบางประการทำให้ในการทำบัตรไอดีการ์ดของนักข่าวรอบแรกก่อนทัวร์นาเมนท์จะเริ่มนั้น ผมไม่ได้ส่งชื่อเข้าทำบัตรไปด้วย จนเมื่อทีมช้างศึกทะลุเข้าถึงรอบรองชนะเลิศ ก็ต้องตามข่าวกันให้วุ่นวายว่าจะมีการเปิดทำบัตรรอบสองหรือเปล่า แต่ ณ วินาทีนั้น ระหว่างที่รอข่าว ผมเองก็รอไม่ได้แล้ว ทันทีที่เวบไทยทิคเกตเปิดขายตั๋ว ผมก็นั่งเฝ้าหน้าจอคอมตอน10โมงเป๊ะ กดนิ้วรัวๆ แล้วตั๋วรอบรองชนะเลิศก็มาอยู่ในมือ
แต่อีกสองวันให้หลัง บัตรไอดีการ์ดรอบสุดท้ายก็เปิดให้ทำแบบฉุกเฉิน ผมทราบข่าวตอนเช้าให้ม้าเร็วส่งเอกสารไปทำตอนบ่าย ทันแบบเฉียดฉิว วินาทีสุดท้าย ตอนนั้นยังไม่ทราบผลรอบรอง แต่ปัญหาเรื่องตั๋วเข้าชมนัดชิงสำหรับผม
โน พรอบเบลม!!!
นัดถล่มปินส์ ผมนั่งเฮกับกองเชียร์ฝั่งW1
บัตรนักข่าวที่มาทันในโค้งสุดท้าย
ย้ายที่นั่งนัดชิง นัดโขยกเสือเหลืองมานั่งในบ๊อกซ์นักข่าวแล้ว
ไปเมืองนอกครั้งแรก ไปยังไง???
ทันทีที่รู้ผลว่าคู่แข่งของไทยในนัดชิงคือ เสือเหลือง มาเลเซีย ผมผู้ไม่เคยไปต่างประเทศมาก่อนก็นั่งหาข้อมูลด้วยตัวเองคนเดียว ทั้งเรื่องค่าใช้จ่าย การเดินทาง ที่พัก หาไปหามาเริ่มมึนและเบลออออออ
สุดท้ายก็ต้องพึ่งเพื่อนๆในพันทิปจนได้
http://ppantip.com/topic/32977274
ขอคำแนะนำหน่อยครับ จะแบกเป้ไปดูบอลที่มาเลย์คนเดียว
สุดท้ายก็ตัดสินใจเคาะว่า เพื่อความสนุกและมันส์สุดติ่ง จะแบกเป้ผจญภัยไปคนเดียวแล้วใช้บัตรนักข่าวเข้าไปดูในสนาม(โดยไม่เกี่ยวกับงาน) โดยวางแผนการเดินทาง นั่งรถไฟจากหัวลำโพงบ่ายวันพฤหัส ถึงหาดใหญ่เช้าวันศุกร์ นั่งรถทัวร์ข้ามชายแดนไปถึงKLราวๆเที่ยงวันศุกร์ ดูบอลวันเสาร์ วันอาทิตย์อยู่เที่ยวมาเลย์วันนึง แล้วบินตรงกลับไทยดึกๆ ตั้งงบประมาณไว้ไม่เกินหนึ่งหมื่นบาทถ้วน
ดูเป็นการใช้เวลา4วันที่คุ้มค่ามาก หมดไปกับการเดินทางเกินครึ่ง 555
เกมพลิก
ต้นสัปดาห์ขณะที่ผมกำลังมองหาที่พัก มองหาตั๋วเครื่องบินถูก ศึกษาแผนที่ในกัวลาลัมเปอร์ และวินาทีสุดท้ายก่อนที่ผมจะตัดสินใจจองตั๋วทุกอย่าง อยู่ดีๆเจ้านายก็...เปลี่ยนใจ...ส่งผมไปทำข่าวที่มาเลเซีย
โอ้ว โมเมนท์นั้นอยากก้มลงไปกราบเบญจางคประดิษฐ์งามๆ3ครั้งให้เจ้านาย
การวางแผนทุกอย่างเลยต้องยกเลิก จากเดินทาง1คนกลายเป็น2 รวมตากล้องเข้าไปด้วย จากที่จะแบกเป้ไปเที่ยวเฉยๆกลายเป็นต้องวางแผนการทำงานในต่างประเทศเพิ่มด้วย เพราะอย่าลืมว่านี่คือการเดินทางไปเมืองนอกเมืองนาครั้งแรกของผม ไปเที่ยวก็ว่ายากแล้ว นี่ยังต้องไปทำงานด้วย แถมงานทีวีพลาดแล้วพลาดเลย กลับมาแก้ไขไม่ได้ ต้องวางแผนให้รอบคอบ...ที่สุด
การบินไทย รักคุณเท่าฟ้า
ความทรงจำไม่มีวันลืม ออกหมายข่าวตปท.ครั้งแรกที่...บูกิตจาลิล
เรื่องราวมันเริ่มต้นจากที่ว่า ผมเป็นผู้สื่อข่าวกีฬาตัวเล็กๆคนนึง และเคยลั่นวาจาออกอากาศก่อนทัวร์นาเมนต์จะเริ่มต้นไว้ว่า ถ้าทีมชาติไทยเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศได้ ผมจะควักเงินตามไปดูรอบชิง...แน่นอน ฟังดูเหมือนเป็นเรื่องง่ายๆ ถ้าไม่ใช่เพราะว่า ตัวผมเองไม่เคยเดินทางไปต่างประเทศมาก่อนในชีวิตและอีกประเด็นคือ ค่อนข้างแน่ใจว่าทางช่องน่าจะไม่ได้ส่งไปทำข่าวแน่ๆด้วย
บัตรนักข่าว
จากปัญหาบางประการทำให้ในการทำบัตรไอดีการ์ดของนักข่าวรอบแรกก่อนทัวร์นาเมนท์จะเริ่มนั้น ผมไม่ได้ส่งชื่อเข้าทำบัตรไปด้วย จนเมื่อทีมช้างศึกทะลุเข้าถึงรอบรองชนะเลิศ ก็ต้องตามข่าวกันให้วุ่นวายว่าจะมีการเปิดทำบัตรรอบสองหรือเปล่า แต่ ณ วินาทีนั้น ระหว่างที่รอข่าว ผมเองก็รอไม่ได้แล้ว ทันทีที่เวบไทยทิคเกตเปิดขายตั๋ว ผมก็นั่งเฝ้าหน้าจอคอมตอน10โมงเป๊ะ กดนิ้วรัวๆ แล้วตั๋วรอบรองชนะเลิศก็มาอยู่ในมือ
แต่อีกสองวันให้หลัง บัตรไอดีการ์ดรอบสุดท้ายก็เปิดให้ทำแบบฉุกเฉิน ผมทราบข่าวตอนเช้าให้ม้าเร็วส่งเอกสารไปทำตอนบ่าย ทันแบบเฉียดฉิว วินาทีสุดท้าย ตอนนั้นยังไม่ทราบผลรอบรอง แต่ปัญหาเรื่องตั๋วเข้าชมนัดชิงสำหรับผม
โน พรอบเบลม!!!
นัดถล่มปินส์ ผมนั่งเฮกับกองเชียร์ฝั่งW1
บัตรนักข่าวที่มาทันในโค้งสุดท้าย
ย้ายที่นั่งนัดชิง นัดโขยกเสือเหลืองมานั่งในบ๊อกซ์นักข่าวแล้ว
ไปเมืองนอกครั้งแรก ไปยังไง???
ทันทีที่รู้ผลว่าคู่แข่งของไทยในนัดชิงคือ เสือเหลือง มาเลเซีย ผมผู้ไม่เคยไปต่างประเทศมาก่อนก็นั่งหาข้อมูลด้วยตัวเองคนเดียว ทั้งเรื่องค่าใช้จ่าย การเดินทาง ที่พัก หาไปหามาเริ่มมึนและเบลออออออ
สุดท้ายก็ต้องพึ่งเพื่อนๆในพันทิปจนได้
http://ppantip.com/topic/32977274
ขอคำแนะนำหน่อยครับ จะแบกเป้ไปดูบอลที่มาเลย์คนเดียว
สุดท้ายก็ตัดสินใจเคาะว่า เพื่อความสนุกและมันส์สุดติ่ง จะแบกเป้ผจญภัยไปคนเดียวแล้วใช้บัตรนักข่าวเข้าไปดูในสนาม(โดยไม่เกี่ยวกับงาน) โดยวางแผนการเดินทาง นั่งรถไฟจากหัวลำโพงบ่ายวันพฤหัส ถึงหาดใหญ่เช้าวันศุกร์ นั่งรถทัวร์ข้ามชายแดนไปถึงKLราวๆเที่ยงวันศุกร์ ดูบอลวันเสาร์ วันอาทิตย์อยู่เที่ยวมาเลย์วันนึง แล้วบินตรงกลับไทยดึกๆ ตั้งงบประมาณไว้ไม่เกินหนึ่งหมื่นบาทถ้วน
ดูเป็นการใช้เวลา4วันที่คุ้มค่ามาก หมดไปกับการเดินทางเกินครึ่ง 555
เกมพลิก
ต้นสัปดาห์ขณะที่ผมกำลังมองหาที่พัก มองหาตั๋วเครื่องบินถูก ศึกษาแผนที่ในกัวลาลัมเปอร์ และวินาทีสุดท้ายก่อนที่ผมจะตัดสินใจจองตั๋วทุกอย่าง อยู่ดีๆเจ้านายก็...เปลี่ยนใจ...ส่งผมไปทำข่าวที่มาเลเซีย
โอ้ว โมเมนท์นั้นอยากก้มลงไปกราบเบญจางคประดิษฐ์งามๆ3ครั้งให้เจ้านาย
การวางแผนทุกอย่างเลยต้องยกเลิก จากเดินทาง1คนกลายเป็น2 รวมตากล้องเข้าไปด้วย จากที่จะแบกเป้ไปเที่ยวเฉยๆกลายเป็นต้องวางแผนการทำงานในต่างประเทศเพิ่มด้วย เพราะอย่าลืมว่านี่คือการเดินทางไปเมืองนอกเมืองนาครั้งแรกของผม ไปเที่ยวก็ว่ายากแล้ว นี่ยังต้องไปทำงานด้วย แถมงานทีวีพลาดแล้วพลาดเลย กลับมาแก้ไขไม่ได้ ต้องวางแผนให้รอบคอบ...ที่สุด
การบินไทย รักคุณเท่าฟ้า