.....ช่วยอ่านให้จบก่อนนะคะ....(อาจจะยาวนิดนึง)
เรื่องมันมีอยู่ว่าก่อนหน้านี้เราได้คุยกับผู้ชายคนนึง จัดได้ว่าเป็นท่านอาจารย์เลยก็ว่าได้ แต่ยังไม่แก่มากนะคะ
โดยเริ่มจากการคุยในฐานะลูกศิษย์เพื่อขอคำปรึกษาเรื่องการสอบบรรจุวิชาชีพทางด้านกม. หลังจากนั้นทุกครั้ง
ที่อ่านหนังสือไม่เข้าใจ ก็จะขอคำปรึกษาจากท่านฯมาตลอดโดยไม่มีอะไรแอบแฝง ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เรา2คนคุย
กันบ่อยมากขึ้นและคุยกันถูกคออย่างมากเพราะนิสัยเราคล้ายกัน และพอคุยไปคุยมาดันเป็นคนจังหวัดเดียวกันอีกด้วย
เลยทำให้เรา2คนพัฒนาเป็นคนสนิทกันค่ะ แต่ด้วยฐานะของเรามันต่างกันมาก เลยทำให้เราไม่กล้าที่จะคิดไปไกล
แม้จะรู้ว่าเขาคนนั้นมีใจให้ก็ตาม เพราะเขาเข้ามาช่วยเหลือเราทุกอย่าง เป็นที่ปรึกษาที่ดีเยี่ยม คอยเป็นห่วงเป็นใย
คอยส่งตำราทุกอย่างให้เราอ่านเสมอ อีกอย่างก็เคยบอกเราว่าโสด และชอบเรามากๆด้วย /เวลาผ่านไป7เดือน
เราได้ตกลงใจว่าคนนี้แหล่ะคือคนที่ใช่จริงๆ เพราะเขาเป็นคนดีมากๆในสายตาเรา เรารักเขามากๆ และวางแผน
อนาคตกับเขาไว้แล้วด้วย แล้วต่อมาไม่กี่วันมานี้ เขาก็มาบอกเราว่า..จริงๆเขามีครอบครัวแล้วนะ แต่ก็ขอให้เราคบ
กับเขาแบบนี้ต่อไปแต่ในฐานะพี่น้องได้ไหม เราอึ้งมาก!! เสียความรู้สึก เสียใจและผิดหวังในตัวเขาที่สุด อธิบายไม่ถูก
แล้วที่ผ่านมาล่ะ? ทำไมต้องมาล้อเล่นกับความรู้สึกด้วย เหมือนถูกหลอกเลยค่ะ จึงอยากถามว่า....
1. เราควรทำอย่างไรต่อไปดี?? ตอนนี้สมองทึบแล้ว
2. เราเลิกคบเขาไปเลยใช่ไหมคะ แม้ในฐานะพี่น้องก็ตาม
3. เราทุกข์ใจมากๆๆ เพราะยังตัดใจจากเขาไม่ได้ แต่ตัดการกระทำค่ะ คือเลิกคุย เลิกเจอกัน /
แต่ใจเรายังคงรักและคิดถึงเขามาก จะทำยังไงดี?เพื่อให้ตัดใจได้ เพราะมันทรมานมากๆค่ะ -- ขอขอบคุณทุกๆคำแนะนำนะคะ--