คือไม่รู้ว่าเราเป็นคนเดียวหรือเปล่านะคะ
เราเป็นคนที่ชอบอยู่คนเดียว ชอบอยู่แต่กับตัวเอง ไม่ชอบออกไปไหน ขนาดมีเพื่อนที่สนิทกันมากๆจะมาบ้านเรายังรู้สึกอึดอัดเลย ทั้งๆที่เพื่อนก็เคยมาบ่อยๆ แต่เราจะรู้สึกเบื่อๆทุกครั้งที่ต้องออกไปรับ หรือออกไปหา วันๆไม่อยากจะเจอใคร อยากอยู่คนเดียว ขี้เกียจเข้าสังคม ขี้เกียจต้องคอยมาเทคแคร์ใคร อยากอยู่เงียบๆ คิดไม่อยากจะไปเรียนเลยก็มีเพราะบางทีมีเรื่องทุกข์ใจแต่ก็ต้องปั้นหน้ายิ้ม อึดอัดมากค่ะ และมีบางทีพออยู่คนเดียว ก็ชอบนั่งคิดเรื่องที่ทำให้ตัวเองเสียใจ ทุกข์ใจ บางทีก็ร้องไห้ รู้สึกเหมือนอยากจะระบายทุกสิ่งทุกอย่างออกไป บางทีก็รู้สึกเหงา แต่ก็ชอบมากกว่าออกไปข้างนอกอยู่ดี เราผิดปกติมั้ยคะ? มีใครเป็นแบบนี้มั้ย?

ปล. เราอยู่กับพ่อแม่นะคะ และก็ไม่รู้สึกอึดอัดเวลามีพ่อแม่อยู่ด้วย รู้สึกอยากอยู่แต่บ้าน อยากอยู่แค่กับพ่อกับแม่ ไม่อยากออกไปหาใคร ไม่อยากให้ใครมาหา

ปล.2 เดี๋ยวนี้เหมือนเป็นหนักขึ้นเรื่อยๆ เมื่อก่อน อยากอยู่กับเพื่อน แต่เดี๋ยวนี้เบื่อที่ต้องอยู่ในกลุ่มเพื่อนมากๆ อยากอยู่คนเดียว