จริงๆแล้วทุกๆคนคงรู้จักตลาดน้ำชื่อดังแห่งนี้กันแล้ว เชื่อว่าทุกคนต้องเคยไปตลาดน้ำแห่งนี้มาแล้วอย่างน้อย 1 ครั้งในชีวิต
แต่สำหรับผม จริงๆแล้วก้ไม่ใช่คนพื้นเพอะไรที่นี้ แต่ไม่รู้ทำไมเวลาผมไปตลาดน้ำแห่งนี้ผมรู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก
ถึงคนจะเยอะมากแค่ไหน แต่ทุกครั้งที่ไปผมเดินได้แบบไม่รู้จักคำว่าเหนื่อยเลย ครั้งนี้รอบที่เท่าไหร่ไม่รู้ ถ่ายรูปเก็บไว้มากมาย
แต่ไม่เคยได้รีวิวซักที ไม่มีอะไรมากหรอกครับ แค่อยากนำเสนอในแง่มุมของผมบ้าง มันก็ไม่อาจจะต่างจากแง่มุมของคนอื่นซักเท่าไหร่
แต่เอาไว้แนะนำสำหรับคนที่ไป ครั้งแรก หรือยังไม่เคยไปเจอมุมเหล่านี้ครับ เริ่มเลยละกันครับ

สะพานนี้เป็นที่ที่ทุกคนต้องเดินข้ามนะครับ เป็นที่ที่บางที่เราก็รู้สึกรำคาญกับคนบางกลุ่มที่ใช้เวลากับพื้นที่ในการถ่ายภาพเป็นที่ระลึกว่าเรามาอัมพวาแล้ว
แต่เชื่อผมเถอะอย่าไปรำคาญเขาเลยครับ บางทีเขาก็มากันครั้งแรก ใครๆก็อยากถ่ายรูปเป็นที่ระลึก ขนาดผมยังแอบแวะถ่ายรูปทุกครั้งที่ไปเลยครับ  ไม่เชื่อดูรูปล่างซิครับ



ทีนี้เราจะเจออะไรบ้างในตลาดน้ำที่แสนคุ้นเคยนี้ อย่างแรกที่ผมคุ้นเคยเลย คือเสียงดนตรีที่คอยขับกล่อมให้เราฟังตลอดเวลาที่เราเดินในตลาด
เป็นเพลงย้อนยุค แต่ผมเองชอบฟังเพลงกับเหล่านักดนตรีอินดี้เหล่านี้มากกว่ามีตั้งแต่รุ่นเล็กถึงรุ่นใหญ่เลยครับ



มุมที่ผมอยากแนะนำมุมแรก หลายคนมักจะเดินผ่านไป คือพิพิธภัณฑ์เมื่อวันก่อน ที่นี่เปิดให้ชมฟรีครับ
มีของเก่าแบบไม่ได้เก่าขนาดเอาอิฐกำแพงอยุธยามาโชว์ แต่เป็นของที่พวกเรายังพอทันในตอนเด็กๆ
หรือว่าต้องเคยเห็นมันผ่านตามาบ้าง เช่น ครกตำข้าว ว่าวจุฬา ระหัดวิดน้ำ ตราชั่งเก่า ลูกคิด เตารีดถ่าน อะไรพวกนี้
ถือเป็นความทรงจำที่ดีเลยครับ ในนั้นมีสมุดบันทึกเยี่ยม ให้เขียนด้วยครับ ยังไงอยากให้เข้าไปแวะชมครับ ผมเข้าไปแล้วนึกนึงตอนเด็กๆทุกครั้งเลย







ถัดมาหน่อย ผมไปแล้วเจอไอ้สองตัวนี้ทุกที เห็นสาวๆเจอแล้วต้องทักทายมันตลอดเลย มันเป็นมิตรนะครับ ใครไปเดินผ่านทักทายพวกมันได้นะครับ



ทีนี้ร้านที่ผมอยากให้ทุกคนลองแวะไปชมหรือจะซื้อติดไม้ติดมือมาก็ได้ครับ
ผมเห็นป้าแกนั่งทำกุหลาบใบเตยแล้วก็งานสานใบมะพร้าว สวยทีเดียวครับ ผมถามราคาก็ไม่แพงครับ 10 บาท 20 บาท
ผมว่าป้าแกไม่ได้ทำหากำไรหรอกครับ เหมือนป้าแกทำแล้วมีความสุขมากกว่าครับ

ที่เห็นนั้นไม่ใช่ส้มโอนะครับ ยายบอกว่ามันคือส้มแก้วออกแค่ปีละครั้งเท่านั้นนะครับ ลูกเดียวกินกันทั้งหมู่บ้านเลยครับ หวานหร่อยดี ผ่านร้านยายลองซื้อดูครับไม่ผิดหวัง

ร้านนี้ขายขนมลืมกลืนกับเมี่ยงคำ ร้านแบบนี้ผมเห็นอยู่สองสามร้านในอัมพวาครับ

แต่ที่พลาดไม่ได้เวลามาอัมพวาคือ หอยครับ โดยเฉพาะหอยเชลล์ ผมแนะนำร้านนี้ครับ เดินออกมาจากตลาดซักหน่อยครับ
แต่ร้านเขาแน่นอน หอยเชลล์ตัวใหญ่ๆ น้ำจิ้มก็อร่อยครับ


หรือร้านนี้อร่อยจริง คอร์นเฟิร์ม มีช่องทีวีการันตีหลายช่องเหลือเกินครับ แต่ของเขาแน่นอน เสียอย่างเดียว คนแน่นเกือบตลอดเวย์เลยครับ
ป้ายบอกว่าที่นี่คือเจ้าแรกที่ขายส้มตำ แต่ผมไม่เคยสั่งส้มตำร้านนี้เลยครับ 555 แต่ดูน้องปูซิครับ นอนรอให้เราลิ้มลองน่ากินมากมาย


แต่ทริปนี้ผมขอสนองร่างกายด้วยผัดไท ง่ายๆกับโค้ก 1 ขวดละกันครับ พอดีขี้เกียจไปต่อคิว

ร้านนี้ทีเด็ดเลยครับ ผมไม่เคยถามแกเหมือนกันว่าลุงแกเริ่มขายมาตั้งแต่เมื่อใหร่ แต่ที่แน่ๆ ผมมาที่นี่ทีไรผ่านร้านลุงแกต้องซื้อทุกที
เมนูประจำผมก็ชานมเย็นเลยครับ ผ่านร้านลุงก็แวะอุดหนุนได้ครับ

ร้านนี้ชื่อน่ากลัวไปนิดครับ แต่ เป็นร้านนึงที่ผมแนะนำเลยครับ ซื้อกลับบ้านได้ เนื้อปลากรายเน้นๆเลยครับ
ทานกับข้าวสวยร้อนๆ อร่อยจนต้องเบิ้ลสองจานเลยครับ

มะพร้าวแก้วก็มีนะครับ สีสันสวยงามน่ากินทีเดียว

อันนี้มีขายทุกงานเหมือนกันครับ ข้าวแต๋น

ร้านนี้ขายขนมเปี๊ยะ มีใส้หลากหลายเลยครับ อร่อยทุกใส้เลยครับ

ร้านหมี่กรอบในอัมพวามีหลายร้านมากมายครับ เลือกได้ แต่ผมซื้อร้านนี้ประจำครับ เพราะแม่ค้าสวย ล้อเล่นนะครับ เขาทำขึ้นจากกระทะร้อนๆ
แถมโปรโมชั่นแถมอลังการครับ


สำหรับใครที่ชอบของหวานร้านนี้เลยครับ กล้วยเชื่อม มันเชื่อม ลูกตาลเชื่อม ทำกันสดๆตรงนั้นเลยครับแถมยีงมีสาขาเดียวนะครับต้องลองชิม



น้ำตาลมะพร้าวก็มีครับ แต่ถ้าใครที่จะซื้อมากๆผมแนะนำไปซื้อตลาดแม่กลองนะครับเพราะราคาจะถูกกว่า แต่ถ้าจะซื้อไปฝากในอัมพวาก็มีหลายร้านครับ

ทีนี้ก็มาถึงของฝากที่ทุกคนต้องซื้อ ก็คือปลาทูแม่กลอง หน้างอคอหักครับ มีเยอะแยะมากมายหลายร้านจะซื้อที่อัมพวาก็ได้ หรือตลาดแม่กลองก็ดี
แต่ในตลาดอัมพวาผมซื้อร้านนี้ประจำ ร้านนี้ต่างจากร้านอื่นคือ ป้าแกนึ่งเองครับ ไม่ได้ใส่โฟม แต่ป้าแกจะห่อด้วยใบตอง ให้เรากลับบ้านครับ


รีวิวของกินไปแล้วทีนี้มาดูของฝากแล้วก็อย่างอื่นที่น่าสนใจบ้างครับ
โปสการ์ด สวยงามครับ มีหลายร้านหลายแบบ

กรอบไอโฟน สมาร์ทโฟน ก็แล้วแต่จะหาครับ

พวงกุญแก ก็เยอะ

ของฝากจิ๋วๆนี่ก็น่ารักครับ เหมาะสำหรับ ซื้อไปฝากคนเยอะ ราคาไม่แพงครับ


หนังสือเดินทางยังมีเลยครับ แต่อันนี้เฉพาะคนสวยนะ คนไม่สวยอย่าใช้นะครับ 555

เสื้อนี่แน่นอนครับมีทุกที่ อัมพวามีเสื้อเยอะมากครับ แล้วแต่ว่าร้านไหนออกแบบมาดึงดูดลูกค้าได้มากโดนใจวัยรุ่นแค่ใหน

มีเสื้อแล้วมีหมวกด้วยนะ

อันนี้ก็เป็นของฝากได้นะ แต่อย่ากินเยอะนะครับเดี๋ยวเบาหวานขึ้น

อันนี้ของใหม่ อะไรพึ่งเข้ามาอัมพวาก็มีกับเขาหมดและครับ ใข่ม้วน 555


อันนี้ใครเลยเล่นบ้างครับ ลูกยาง ของเล่นคลาสสิคสมัยเด็กๆเลยครับ แต่มาขายคู่กับกล้วยนี่แปลกๆนะครับ


ร้านนี้เด็ดสุดครับ มีแอลกอฮอล์ ทุกยี่ห้อในสยามประเทศเรา เข้าไประวังเมานะครับ

ไม่เชื่อถามน้องแมวดูครับ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.


ขอจบรีวิวอัมพวาของผมไว้เท่านี้นะครับ มีโอกาสอย่าลืมแวะร้านที่ผมแนะนำดูครับ มีโอกาสคราวหน้าผมจะมารีวิวที่อื่นอีกนะครับ ขอบคุณครับ