ต้องเล่าก่อนว่าแฟนเราเป็นนักเรียนจ่าคะเราคบกันมา 2 เดือนกว่าๆ แล้ว
เค้าไม่ค่อยมีเวลาให้เราเลยหรือเรียกว่าเขาไม่ค่อยสนใจด้วยซ้ำ [ หรือเราคิดไปเอง ]
เมื่อวันที่ 26 เค้ากลับบ้านคะ เราสองคนอยู่กันคนละภาคคนละจังหวัดเลยคะ เค้าอยู่พัทลุง วันที่เค้ากลับไปบ้านเค้าไม่ค่อยคนใจเราเลย
เพราะเพื่อนเขามาหาทุกวันเราก็เข้าใจนะคะไม่ได้ว่าอะไร แต่ปัญหาคือ เขาไม่โทมาหาเลยแม้แต่สายเดียวโทรไปเป็น20สายก็ไม่รับ
โทกลับก็ไม่มีคะ เราก็เข้าใจอยู่ว่านานๆทีจะได้เจอกันแต่แค่โทรมาไม่กี่นาทีมันอยากมากเลยเหรอ จนมีเหตุการหนึงเกิดขึ้น
คือวันที่ 30 เขาบอกเราว่า "ตั้งแต่วันที่ 31-3 ไม่ค่อยรับโทรศัพท์นะเพราะเพื่อนมานานๆทีจะเจอกัน ปีใหม่" หลังจากนั้นวันที่31โทรไปเขาไม่รับเรยคะ
เราโทรไปจนเขารับคะคือเช้าวันที่ 1
เขาก็ขอโทษเราบอกว่าปีใหม่ขออยู่กลับเพื่อนเราก็ไม่ได้ว่าอะไรคะก็เข้าใจ เราสองคนปรับความเข้าใจกันไปมาเขาบอกว่าเขาจะพยายามปรับให้เรา
เราก็อุส่าดีใจคะ พอคุยกันได้ 2 ชม. ก็วางจากกันคะ พอถึงตอนเย็นของวันที่ 1 เราโทรไป "ปิดเครื่องคะ" กระทั้งวันนนี้วันที่ 2 เขาก็ยังไม่เปิดเครื่อง
ไม่เป็นห่วง ไม่คิดที่จะโทรหาเราเลยแม้แต่นิดเดียว เราน้อยใจสุดๆเลยคะแอบมีร้องไห้บ้างเป็นบางครั้ง อิอิ เราไม่เข้าใจว่าทหารเขาเป็นแบบนี้กันทุกคนไหมคะที่ไม่สนใจแฟนแบบนี้
  แต่ก่อนที่เค้าจะวางสายจากวันที่ 1 เค้าพูดกับเราว่า "เป็นแฟนทหารห้ามอ่อนแอนะ" ไม่คุยกันแค่นี้ไม่เห็นเป็นอะไรเลย ถ้าเค้าต้องลงเรือจะอยู่ได้ยังไง
เราก็เรยบอกเค้าไปว่า : นั้นคือหน้าที่เราเข้าใจแต่นี้กินเหล้าสังสรรค์กับเพื่อนแค่โทรหาเรามันยากมากเลยหรอ
เขาก็เปลี่ยนเรื่องคุยเรยคะ จนบัดนี้เค้าก็ยังไม่คิดจะโทรมา
  เราควรที่จะหยุดหรือรอเค้าดีคะ ? ตอนนี้สับสนมากๆ แต่ก็เข้าใจว่า "เป็นแฟนทหารต้องอดทน"
แต่จะให้ทนขนาดไหนเชียวถึงขั้นปิดเครื่องหนี ไม่รับรู้กันขนาดนี้   ขอคำตอบจากแฟนๆทหารหน่อยนะคะ

#ถ้าพิมพ์ผิดประการใดต้องขอโทษด้วยนะคะ