สวัสดีครับ ผมพึ่งสมัครแอคพันทิปเมื่อไม่กี่นาทีที่แล้วนี้เองครับ ผมมีปัญหาที่ไม่รู้จะจัดการกับมันยังไง คือเรื่องมีอยู่ว่า

ผมเรียนอยู่ที่รร.ย่านปากคลองตลาด แฟนผมเรียนโรงเรียนแถวๆบางรักครับ เราสองคนรู้จักกันเมื่อเดือนพฤษาภคมปีที่แล้วครับ ผมจะเรียกเค้าว่าบีนะครับ บีมาฟอลไอจีผม แล้วก็ขอไลน์ครับ ผมก็ให้เค้าไป พอเค้าแอดมาเค้าก็ทักมาเลยครับ เราคุยกันอยู่ประมาณ 3 เดือน คุยกันทุกวัน ความสัมพันธ์ก็เริ่มพัฒนาครับ เราสองคนตกลงเป็นแฟนกันในเดือนมิถุนายนครับ ความรักของเราทั้งสองก็ไปอย่างราบรื่น จนกระทั่งมีอยู่วันนึงที่ผมรอเค้าตัดผมอยู่ในร้าน ผมเล่นโทรศัพท์เค้า ก็เปิดไปดูแชทเฟสเค้า เค้าทักไปหาแฟนเก่าของเค้าว่า เป็นยังไงบ้าง ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรครับ พอผมเลื่อนลงมา เค้าบอกแฟนเก่าเค้าว่า คิดถึงจัง.. ผมก็เงียบจนรอเค้าตัดผมเสร็จ ผมก็ไม่ได้พูดอะไรครับ ซึ่งปกติแล้วผมเป็นคนตลกครับ ชอบพูด ชอบเล่น เค้าก็เริ่มสงสัยแล้วก็ถามว่า
บี : ตัวเองเป็นอะไร?
ผม : เปล่า
บี : ไม่จริงอ่ะ แล้วเงียบทำไม
ผม : ขอโทรศัพท์หน่อย
บี : (ยื่นไอโฟนให้)
ผม : (เปิดแชทเฟส) ทำไมต้องไปทักเค้า ไปบอกเค้าว่าคิดถึงด้วย
บี : ตัวเอง มันไม่มีอะไรแค่คุยกันเฉยๆ รู้จักกัน
ผม : ............

แล้วเราก็ทะเลาะกันไปมาครับ มีปากเสียงนิดหน่อย แล้วเรื่องทุกอย่างก็จบโดยคำพูดของผมที่ว่า
ผม : "วันหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะ เราเสียใจ
บี : ได้ตัวเองเค้าขอกโทษนะ

นี่คือครั้งที่หนึ่งครับ

หลังจากนั้นผมก็ลืมเรื่องนี้ไปครับ ด้วยการที่ผมเป็นคนเครียดเรื่องเรียนมาก + กิจกรรมที่รร.เยอะมาก ทำให้ผมไม่ค่อยว่าง (อ่อลืมบอกไปผมอยู่ม.4 นะครับ) ผมก็ไม่ค่อยได้คุยกับบี เพราะยุ่งมาก เรียนพิเศษเยอะ กิจกรรมเยอะ เค้าก็ไม่ค่อยได้ทักผมมาเหมือนกัน ปกติเค้าก็จะทักมาตลอด แต่พักหลังๆเค้าก็ไม่ค่อยทักเหมือนเข้าใจว่าเรายุ่งด้วย ก็เป็นแบบนี้ประมาณ 2 เดือน แต่เราก็คุยกันทุกวันแค่คุยกันน้อยลงเฉยๆ มีอยู่วันนึงเราเล่นเฟสอยู่ก็มีผช.คนนึงแอดเฟสมา แล้วทักแชทมา เราขอเรียดเค้าว่าเฟรมนะครับ เราก็คุยกันปกติ แบบคนทักมาปกติ อยู่ๆเค้าก็บอกว่า
เฟรม : แฟนนายน่ารักจัง
ผม : 55555 ขอบคุณครับ
เฟรม : ขอได้ป่ะ 55555
ผม : เห้ย ถ้าแฟนเรายอมก็เอาไปเลย555555

แล้วบทสนมนาก็จบแล้วเค้าก็ถามอะไรมาสักอย่างผมก็จำไม่ค่อยได้แล้วหล่ะครับ เหมือนเค้าจะถามว่า ไม่ค่อยได้คุยกับแฟนหรอ เราก็บอกใช่ ไม่ค่อยว่าง
เค้าก็บอกคุยกันเยอะๆดิ เราก็บอกว่า ไม่ค่อยว่างเลย อันที่จริงเรายังไม่อยากมีแฟนตอนนี้เลย อันนี้คือคำพูดที่ฆ่าตัวผมตายจริงๆครับ เพราะหลังจากนั้น แฟนผมเป็นคนไปขอเบอร์เฟรม แอดไลน์เฟรมไป คุยกันทุกคืน ตั้งตัสคู่ด้วยกัน จนผมเริ่มสงสัยเลยถามเค้าว่า ตัสคืออะไร เค้าก็บอกป่าวไม่มีไร แล้วตลอดที่ผ่านมา เราขอเค้าเลิกหลายหน แต่เค้าไม่ยอมเลิกครับ แต่ครั้งนี้พอผมรู้ความจริง ว่าเค้าสองคนชอบกัน มีความรู้สึกดีๆให้กัน ผมก็ขอเค้าเลิก เค้าก็บอกว่าถ้าจะเลิกให้มาหา  แต่ตอนนั้นผมกำลังอร่อยกับหมุกระทะอยู่ครับ (55555) ต้องขอบอกก่อนผมไม่ใช่พวกชอบทำให้ตัวเองเศร้า ดราม่าเรื่องความรักอะไรรมากมายนะครับ ผมก็เลยทักไลน์ไปถามเค้าว่า
ผม : คุยกันตั้งแต่เมื่อไหร่
บี : อาทิตย์ที่แล้ว มันไม่มีอะไรตัวเอง
เรา : แล้วตัวตัว F คืออะไร
บี : เค้าย่อมาจากคำว่า F***K (เป็นเหตุผลที่ฟังไม่ขึ้นจริงๆ)
เรา : หรอ แล้วจะเอายังไงมาถึงขนาดนี้แล้ว คุยกันทุกคืน เป็นคนโทรไปหาเค้าก่อนด้วย จะเอายังไง
บี : ตัวเองเค้าขอโทด เค้าไม่ได้คิดอะไรมันไม่มีอะไรจริงๆ ก็ตัวเองไม่สนใจเค้าเลย
เรา : งั้นเราขอโทด ที่ไม่สนใจ งั้นเราต่างคนต่างไปตาทางของแต่ละคนแล้วกัน
บี : ตัวเองให้ทำอะไรก็ได้ แต่ไม่เลิกได้มั้ย
เรา : จะรั้งเราไว้ทำไม อยู่ไปก็มีแต่เจ็บ ทะเลาะกัน เธอก็ไม่เลิกนิสัยแบบนี้สักที
บี : เค้าขอโทษเค้าจะไม่ทำแล้ง
เรา : แค่นี้ก่อนนะ เราง่วง จะนอนแล้ว ฝันดีไว้ค่อยคุยกัน

บอกตามตรงครับว่าวินาทีนั้นเป็นความรู้สึกที่ยากมากๆ เพราะเราก็ยังรักเค้าอย่แต่เค้าทำแบบนี้จะให้เราทำยังไงได้ แล้วเราก็ไม่ได้ติดต่อกัน 2 วัน จนเค้าทักมาว่า ตัวเอง...เศร้า  แล้วเราก็คุยกันไปมา ผมก็ใจอ่อนอีกแล้วครับ ดีกับเค้าอีก ไม่เลิก เราก็บอกเค้าว่าหวังว่าเรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นอีกนะ

นี่คือครั้งที่ 2 ครับ
หลังจากนั้นเราก็พยายามคุยกับเค้าให้มากขึ้น ใส่ใจกันมากขึ้นเรื่องแบบนี้ก็ไม่เกิดขึ้นอีกครับ จนกระทั่งเปิดเทอมขึ้นม.5 เราก็อยู่อย่างเรียบๆคุยกันเหมือนเดิม จนเรานัดไปดู Maleficent ที่พาราก้อนครับ ระหว่างรอหนังฉาย เราก็ไปกิน yayoi กัน ผมก็แลกโทรศัพท์กันเล่น ผมก็เปิดไลน์เค้า เค้าเปิดไลน์ผม พอผมเปิดไปผมก็เจอคนนึง เป็นผช.หล่อครับโตแล้วอยู่มหาลัย หล่อกว่าผมอีก เหมือนเค้าจะเป็นสจ็วตด้วย พอเปิดเข้าไปบทสนทนาที่ผมเห็น (ขอเรียกพี่คนนั้นว่า บอย นะครับ)

บอย : คิดถึงจัง อยากกอด มาหาหน่อยสิ
บี : ที่ไหนหรอ555
บอย : ให้จริงเถอะจะมาหาอ่ะ
บี : จริงๆที่ไหนล่ะ
บอย : ขี้โม้
บี : Sent Sickers

มาอีกวันนึงครับ

บี : ทำไรๆ
บอย : กำลังจะบืน
บี : มาหาที่คอนโดหน่อย
บอย : จริงหรอ
บี : จริงๆ มาหาหน่อยที่ห้อง
บอย : 5555555
บี :  Sent Sticker เสียใจ

แล้วเราก็ถามเค้าเลยครับว่า
ผม : นี่มันคืออะไร เดี๋ยวนี้ทำถึงขนาดนี้เลยหรอ ให้เกียรติเราบ้าง
บี : ตัวเองมันไม่มีอะไรจริงๆนะ เค้าแค่พูดเล่นๆ
ผม : พูดเล่น? นี่คือการพูดเล่น ถ้าคนทั้งโลกพุดเล่นแบบนี้มันคงแย่แล้วนะบี
บี : ตัวเองคิดว่าเค้าจะชวนพี่เค้ามาคอนโดจริงๆหรอ (เตรียมจะลุกออกจากร้าน)
ผม : ช่างมันเหอะไม่อยากทะเลาะด้วย แล้วจะไปไหน
บี : จะกลับบ้าน ขี้เกียจดูแล่ว (แล้วก็ลุกออกไป)
ผมก็เลยโทรตามเค้าครับ

ผม : ฮัลโหลอยู่ไหน กลับมาก่อน
บี : ไม่อ่ะ จะกลับบ้านแล้ว
ผม : จะกลับก็กลับไปแต่เอาเงินมาจ่ายค่าอาหารก่อน เงินในกระเป๋าตังค์ไม่พอ ( ยิ้มครับ5555555555)
แล้วเค้าก้เดินกลับมา เราก็กินเสร็จไปดูหนังกันจนจบ แล้วก็แยกย้ายกันกลับ เราก็โทรไปปรึกษาเพื่อน เพื่อนก็บอกว่าถ้ามันขนาดนี้ก็ให้เลิกเถอะ มันเกินไปแล้ว
ทุกๆครั้งที่ผ่านมาเวลาทะเลาะกันเรามักจะให้อารมครับ แต่ครั้งนี้ผมไม่ เพราะผมกะว่าจะเลิกแล้วจริงๆ อยากให้จากกันด้วยดี เราก็ขอเค้าเลิกบอกว่า เราเหนื่อยแล้วที่ต้องคอยมาระแวงอะไรแบบนี้เราเลิกกันเถอะ เค้าก็ไม่ยอม ยื้อกันไปยื้อกันมาผมก็ใจอ่อน ไม่เลิกอีก คิดเค้าข้างว่าเค้าคงพูดเล่น ซึ่งเอาจริงๆมันไม่ใช่การพูดเล่นครับ มันคือการชวนมาที่ห้องกันจริงๆ เราทั้งสองก็เปลี่ยนไปครับเจอกันที่ไรทะเลาะกันตลอด คือเค้าเป็นพวกต้องมีคนคุยด้วยตลอดเวลา ทุกครั้งที่เกิดเรื่องคำพูดแก้ต่างของเค้าคือคำว่า "ไม่มีอะไร" ไม่ว่าผมจะถามเค้ายังไงเค้าก็จะบอกว่าไม่มีอะไร ผมก็หมดหนทางครับ จนถึงตอนนี่เราก็ไม่ได้คุยกันครับเหตุเพราะเมื่อวันศุกร์ตอนอยู่บน BTS

ผม : (ยืนคิดเรื่องการเข้ามหาลัยเพราะเมื่อวันพฤหัสผล admission พึ่งออก เลยคิดว่าจะเตรียมตัวอะไรยังไงดี)
บี : ตัวเองเป็นไร เครียดไร
ผม : กลัวไม่ติกคณะที่อยากเข้า เราอยากเข้า รัฐศาสตร์ IR จุฬา จริงๆนะแต่คะแนนโคตรสูงเลย
บี : ตัวเองจะเครียดทำไมอีกตั้งนาน
ผม : อีกตั้งนาน? แปปเดียวเองนะตัวเอง ไม่คิดไว้หน่อยหรอ เราม.5 แล้วนะอีกแปปเดียวก็ม.6 แล้ง ไม่เครียดไม่คิดไรเลยหรอ
บี : ก็คิดแต่ไม่ได้คิดมาก เครียดขนาดตัวเองอ่ะ เกินไปมั้ย
ผม : ก้เราไม่ได้มีเงินแบบเธอนะที่ถ้าไม่ติดมหาลัยรัฐแล้วจะไปเรียนม.เอกชน หรือไปต่างประเทศได้
คือเค้าบอกว่าถ้าเค้าแอดไม่ติดแม่จะให้ไปเรียนเมืองนอก คือเราก็อยากติดมหาลัยที่เราอยากเข้า อยากให้พ่อแม่ภูมิใจอะครับเลยเครียด เพราะพี่เราก็เรียนดีอยู่คณะวิทย์ มหิดลย์

บี : แต่ตัวเองก็เครียดไปป่ะ
ผม : ก็กลัวไม่ติด เครียด ต้องอ่านหนังสือเยอะ เธอน่าสนใจหน่อยนะ คณะมหาลัยที่เธออยากเข้าเธอยังไม่รู้ตัวเองเลยว่าจะเข้าอะไร ทำไมถึงไม่ใส่ใจเลย
บี : เค้าก็คิด แต่ไม่เห็นต้องเครียดเลย ตัวเองชอบเป็นแบบเนี้ยะ
แล้วก็ทำหน้าหงิดๆใส่ แล้วเดินแซงไปตอนลง BTS
ผม : เออ ถ้าหวังดีแล้วมันจะเป็นแบบนี้ก็เรื่องใครเรื่องมันแล้วกัน อยากให้มีอนาคตกันดีๆกันทั้งคู่ ถ้าไม่สนใจก็เรื่องของเธอแลล้วกันคือต้องของบอกก่อนว่าผมค่อนข้างตั้งใจเรียน ผมได้เกรดประมาณ 3.85 ส่วนเค้าได้ 2 กว่าๅ อันนี้มันวัดอะไรไม่ได้เพราะคนละรร. ผมเรียนรร.รัฐชายล้วนย่านปากคลอง เค้าเรียนเอกชนตรงบางรัก แต่ผมก็ไม่ได้แบบเรียนหนักอะไรขนาดนั้นคือผมก็เล่นโทรศัพท์หลับในห้อง โดดเรียนบ่อยๆ555555 แต่อาศัยส่งงานอ่านหนังสือก่อนสอบเอา หลังจากเรื่องที่ผมคุยกับเรื่องเข้ามหาลัยแล้วเราก้ไม่ได้คุยกันอีกเลย จนล่าสุดในไอจีเค้ามีคนมาขอไลน์หล่ออีกครับ ไม่รู้ว่าเค้าจะคุยกันอีกหรือเปล่า ผมยังไม่อยากตัดสินอะไรเพราะยังไม่เห็นกับตัวเอง แต่กับสิ่งที่ผ่านมามันทำให้ผท คิดมาก ไม่ไว้ใจ...เดี๋ยวมาต่อนะครับ