เจ้าของกระทู้เพิ่งแต่งงานค่ะ วันนี้เป็นวันที่สามแล้ว คือว่า ตามปกติหญิงไทยเนี่ย เวลาแต่งงานไปแล้ว เราต้องปฏิบัติตัวประมาณว่า เอาใจสามี ทำตัวเป็นแม่ศรีเรือน อะไรประมาณนี้ใช่มั้ยคะ แล้วคือถ้าหากว่า เราเอาใจไม่เก่ง ทำกับข้าวไม่เป็น ชอบเล่นเกมส์ก่อนนอน แต่เราตื่นก่อน พอนอนก็นอนก่อนอีก

เกือบจะไม่คุยกันเลยด้วยซ้ำ กินข้าวเช้าเสร็จ ชำเลืองมองเสี้ยวหน้ากันนิดๆ ก็ต่างคนต่างอยู่ค่ะ  เราก็เซ็งๆอ่ะนะ ก็มันไม่รู้จะพูดอะไรค่ะ ปากมันหนัก ดูเหมือนว่าเค้าก็เซ็งเหมือนกัน สังเกตุจากการทำมึนๆใส่เรา ชอบทำอะไรเสียงดังให้เราตกใจ เราขี้ตกใจ ก็เลยตวาดเค้าไป ทีนี้ยาวเลยค่ะ เค้าก็ดุเรา เราก็เถียงเค้า เค้าโมโหมากอ่ะ บอกว่า ไม่รู้เหรอว่าด่าผัวตัวเองอ่ะมันบาป!!!

คือมันร้ายแรงขนาดนั้นเลยเหรอคะ เราก็ว่าเราไม่ได้ผิดนะ เออ แบบพูดกันดีๆก็ได้อ่ะ เล่ามาถึงตรงนี้หลายคนอาจงง คือเรากับเค้าไม่ได้เป็นแฟนกันมาก่อน แล้วคือที่บ้านอยากให้เราแต่งงานกับเค้า พูดง่ายๆคือผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายแนะนำให้รู้จักกัน ก็ลองดูๆกันห้าเดือนค่ะ แต่ก็ดูๆกันจริงๆค่ะ ไม่ได้เลยเถิดไปจนถึงขั้นแฟนอะไรอย่างนั้น

สุดท้ายก็แต่งงานกันค่ะ เพราะอะไรไม่รู้ แต่ที่ดูๆเค้าก็เป็นคนดี มั้ง...
อีกเรื่องคือ ถ้าเกิดว่า เอ่อ เค้า เค้ามีพฤติกรรมคล้ายๆว่า อยากทำอะไรแบบที่สามีภรรยาทั่วไปเค้าปฏิบัติกัน แล้วถ้าเราปฏิเสธไปก่อนอะไรแบบนี้ แบบว่ายังไม่พร้อมอ่ะค่ะ เราสามารถปฏิเสธเค้าได้มั้ย มันคงไม่บาปใช่มั้ยคะ ถ้าเค้าไม่พอใจแล้วควรทำไงคะ คืนนี้ก็อ้างว่ามานอนกับแม่ค่ะ ไม่รู้ทำไงดี
คือเราก็ยังเรียนอยู่อ่ะค่ะ อยากให้จบก่อน ไม่อยากสร้างพันธะให้มันลำบากกาย

คือจะด่าเราก็ได้นะ ว่าโง่ยังไงก็ได้ เพราะกระทู้นี้คงเป็นกระทู้แรกและกระทู้สุดท้าย แล้วเราก็จะหายวับไปเลย คือไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ ก็คนมันไม่รู้นี่ใช่มั้ย คนไม่รู้ไม่ใช่คนโง่นะเออ

P.S. แล้วการกราบสามีก่อนนอนเนี่ย ยังมีคนทำอยู่อีกมั้ยคะ ไม่รู้สึกแปลกๆเหรอ ขอบคุณค่ะ