ดูกรภิกษุทั้งหลาย ในเมื่อมนุษย์มีอายุ ๘๐,๐๐๐ ปี พระผู้มีพระภาคทรง
พระนามว่า
เมตไตรย์ จักเสด็จอุบัติขึ้นในโลก พระองค์เป็นอรหันต์ ตรัสรู้เอง
โดยชอบ ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ เสด็จไปดีแล้ว ทรงรู้แจ้งโลก เป็นสารถี
ฝึกบุรุษที่ควรฝึกไม่มีผู้อื่นยิ่งกว่า เป็นศาสดาของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย เป็นผู้
เบิกบานแล้ว เป็นผู้จำแนกพระธรรม เหมือนตถาคตอุบัติขึ้นแล้วในโลกในบัดนี้
เป็นอรหันต์ ตรัสรู้เองโดยชอบ ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ ไปดีแล้ว รู้แจ้ง
โลก เป็นสารถีฝึกบุรุษที่ควรฝึกไม่มีผู้อื่นยิ่งกว่า เป็นศาสดาของเทวดาและมนุษย์
ทั้งหลาย เป็นผู้เบิกบานแล้ว เป็นผู้จำแนกพระธรรม
พระผู้มีพระภาคพระนามว่า
เมตไตรย์พระองค์นั้น จักทรงทำโลกนี้พร้อมทั้งเทวโลก มารโลก พรหมโลก ให้
แจ้งชัดด้วยพระปัญญาอันยิ่งด้วยพระองค์เองแล้ว ทรงสอนหมู่สัตว์พร้อมทั้งสมณ-
*พราหมณ์เทวดาและมนุษย์ให้รู้ตาม เหมือนตถาคตในบัดนี้ ทำโลกนี้พร้อมทั้งเทวโลก
มารโลก พรหมโลก ให้แจ้งชัดด้วยปัญญาอันยิ่งด้วยตถาคตเองแล้ว สอนหมู่สัตว์
พร้อมทั้งสมณพราหมณ์เทวดาและมนุษย์ให้รู้ตามอยู่
พระผู้มีพระภาคพระนามว่า
เมตไตรย์พระองค์นั้นจักทรงแสดงธรรม งามในเบื้องต้น งามในท่ามกลาง งาม
ในที่สุด ทรงประกาศพรหมจรรย์ พร้อมทั้งอรรถ พร้อมทั้งพยัญชนะ บริสุทธิ์
บริบูรณ์สิ้นเชิงเหมือนตถาคตในบัดนี้ แสดงธรรมงามในเบื้องต้น งามในท่ามกลาง
งามในที่สุด ประกาศพรหมจรรย์ พร้อมทั้งอรรถ พร้อมทั้งพยัญชนะ บริสุทธิ์
บริบูรณ์สิ้นเชิง
พระผู้มีพระภาคพระนามว่า
เมตไตรย์พระองค์นั้น จักทรงบริหารภิกษุสงฆ์หลายพัน เหมือนตถาคต
บริหารภิกษุสงฆ์หลายร้อย ในบัดนี้ฉะนั้น ฯ
ที่มา จักกวัตติสูตร
http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=11&A=1189&Z=1702
-----------------------
เมตไตรย อ่านว่า เมด-ไตฺร
“เมตไตรย” บาลีเป็น “เมตฺเตยฺย” อ่านว่า เมด-เต็ย-ยะ
ผู้รู้บอกว่า รากศัพท์มาจาก “มิตฺต” = ผู้รักใคร่กัน, เพื่อน, มิตร หรือ “เมตฺตา” = ความรัก, ความเป็นเพื่อน, ความเห็นอกเห็นใจกัน, ความเป็นมิตร, การเอาใจใส่ช่วยเหลือผู้อื่น
สรุปความหมายของ “เมตฺเตยฺย” คือ เกี่ยวกับความรัก, ความเมตตา, ความปรารถนาดีหวังดีต่อกัน, ความเป็นเพื่อนรักกัน
“เมตฺเตยฺย” เขียนอิงสันสกฤตเป็น “เมตไตรย” เป็นพระนามของพระพุทธเจ้าที่จะมาตรัสรู้ในอนาคต
คนไทยนิยมเสริมพระนามเป็น “พระศรีอริยเมตไตรย”
“ศรี” บาลีเป็น “สิริ” = มิ่ง, สิริมงคล, ความรุ่งเรือง, ความมีเดช, ความสว่างสุกใส, ความงาม, ความเจริญ
“อริย” เขียนอิงสันสกฤตเป็น “อารย” = เจริญ, ประเสริฐ, ถูกต้อง, ดี, ดีเลิศ
“พระศรีอริยเมตไตรย” หรือ “พระศรีอารยเมตไตรย” (โปรดสังเกต ถ้า อ- ต้อง -ริย, ถ้า อา- ต้อง -รย) มีความหมายว่า
“พระพุทธเจ้าผู้มีเมตตาอันประเสริฐเป็นมิ่งมงคล” นิยมเรียกสั้นๆ ว่า “พระศรีอารย์” (พระ-สี-อาน)
ความจริง “ศรีอารย์” เป็นสร้อยเสริม พระนามจริงคือ “เมตไตรย”
ที่มา
https://www.facebook.com/hashtag/บาลีวันละคำ?source=feed_text&story_id=772081436218929&pnref=story
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
☆☆☆ บาลีวันละคำ ..... เมตฺเตยฺย ☆☆☆
พระนามว่าเมตไตรย์ จักเสด็จอุบัติขึ้นในโลก พระองค์เป็นอรหันต์ ตรัสรู้เอง
โดยชอบ ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ เสด็จไปดีแล้ว ทรงรู้แจ้งโลก เป็นสารถี
ฝึกบุรุษที่ควรฝึกไม่มีผู้อื่นยิ่งกว่า เป็นศาสดาของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย เป็นผู้
เบิกบานแล้ว เป็นผู้จำแนกพระธรรม เหมือนตถาคตอุบัติขึ้นแล้วในโลกในบัดนี้
เป็นอรหันต์ ตรัสรู้เองโดยชอบ ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ ไปดีแล้ว รู้แจ้ง
โลก เป็นสารถีฝึกบุรุษที่ควรฝึกไม่มีผู้อื่นยิ่งกว่า เป็นศาสดาของเทวดาและมนุษย์
ทั้งหลาย เป็นผู้เบิกบานแล้ว เป็นผู้จำแนกพระธรรม
พระผู้มีพระภาคพระนามว่า
เมตไตรย์พระองค์นั้น จักทรงทำโลกนี้พร้อมทั้งเทวโลก มารโลก พรหมโลก ให้
แจ้งชัดด้วยพระปัญญาอันยิ่งด้วยพระองค์เองแล้ว ทรงสอนหมู่สัตว์พร้อมทั้งสมณ-
*พราหมณ์เทวดาและมนุษย์ให้รู้ตาม เหมือนตถาคตในบัดนี้ ทำโลกนี้พร้อมทั้งเทวโลก
มารโลก พรหมโลก ให้แจ้งชัดด้วยปัญญาอันยิ่งด้วยตถาคตเองแล้ว สอนหมู่สัตว์
พร้อมทั้งสมณพราหมณ์เทวดาและมนุษย์ให้รู้ตามอยู่
พระผู้มีพระภาคพระนามว่า
เมตไตรย์พระองค์นั้นจักทรงแสดงธรรม งามในเบื้องต้น งามในท่ามกลาง งาม
ในที่สุด ทรงประกาศพรหมจรรย์ พร้อมทั้งอรรถ พร้อมทั้งพยัญชนะ บริสุทธิ์
บริบูรณ์สิ้นเชิงเหมือนตถาคตในบัดนี้ แสดงธรรมงามในเบื้องต้น งามในท่ามกลาง
งามในที่สุด ประกาศพรหมจรรย์ พร้อมทั้งอรรถ พร้อมทั้งพยัญชนะ บริสุทธิ์
บริบูรณ์สิ้นเชิง
พระผู้มีพระภาคพระนามว่า
เมตไตรย์พระองค์นั้น จักทรงบริหารภิกษุสงฆ์หลายพัน เหมือนตถาคต
บริหารภิกษุสงฆ์หลายร้อย ในบัดนี้ฉะนั้น ฯ
ที่มา จักกวัตติสูตร
http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=11&A=1189&Z=1702
-----------------------
เมตไตรย อ่านว่า เมด-ไตฺร
“เมตไตรย” บาลีเป็น “เมตฺเตยฺย” อ่านว่า เมด-เต็ย-ยะ
ผู้รู้บอกว่า รากศัพท์มาจาก “มิตฺต” = ผู้รักใคร่กัน, เพื่อน, มิตร หรือ “เมตฺตา” = ความรัก, ความเป็นเพื่อน, ความเห็นอกเห็นใจกัน, ความเป็นมิตร, การเอาใจใส่ช่วยเหลือผู้อื่น
สรุปความหมายของ “เมตฺเตยฺย” คือ เกี่ยวกับความรัก, ความเมตตา, ความปรารถนาดีหวังดีต่อกัน, ความเป็นเพื่อนรักกัน
“เมตฺเตยฺย” เขียนอิงสันสกฤตเป็น “เมตไตรย” เป็นพระนามของพระพุทธเจ้าที่จะมาตรัสรู้ในอนาคต
คนไทยนิยมเสริมพระนามเป็น “พระศรีอริยเมตไตรย”
“ศรี” บาลีเป็น “สิริ” = มิ่ง, สิริมงคล, ความรุ่งเรือง, ความมีเดช, ความสว่างสุกใส, ความงาม, ความเจริญ
“อริย” เขียนอิงสันสกฤตเป็น “อารย” = เจริญ, ประเสริฐ, ถูกต้อง, ดี, ดีเลิศ
“พระศรีอริยเมตไตรย” หรือ “พระศรีอารยเมตไตรย” (โปรดสังเกต ถ้า อ- ต้อง -ริย, ถ้า อา- ต้อง -รย) มีความหมายว่า
“พระพุทธเจ้าผู้มีเมตตาอันประเสริฐเป็นมิ่งมงคล” นิยมเรียกสั้นๆ ว่า “พระศรีอารย์” (พระ-สี-อาน)
ความจริง “ศรีอารย์” เป็นสร้อยเสริม พระนามจริงคือ “เมตไตรย”
ที่มา
https://www.facebook.com/hashtag/บาลีวันละคำ?source=feed_text&story_id=772081436218929&pnref=story
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้