สวัสดีครับ ผมมีเรื่องอยากจะขอคำเเนะนำก็ตามหัวข้อเลยครับตอนนี้ผมกำลังตามง้อแฟนเก่า ง้อมาได้ครึ่งปีละครับ ขอเล่าตั้งเเต่ตอนคบกันเลยนะครับ ช่วงที่คบกันจะถามว่าดีไหมผมบอกเลยครับว่าดีมีเวลาอยู่ด้วยกันบ่อย อาจจะไม่บ่อยมากแต่ก็ถือว่าผูกพันเเหละครับ จนช่วงปิดเทอมเธอต้องไปต่างจังหวัดช่วงนั้นก็ไม่ได้เจอกันเลยคุยกันผ่านไลน์อย่างเดียว ก็เบื่อบ้างแหละครับเป็นธรรมดาแต่พอนานไปผมกลับเบื่อหนักกว่าเดิมไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันเริ่มจากการตอบเเบบเย็นชาใส่กัน หนักเข้าๆ จนเธอถามว่าเหนื่อยไหม ผมก็บอกไปตามตรงแหละครับว่าเหนื่อย เบื่อ เธอก็พยายามจะพูดนะครับประมาณว่าไม่อยากให้เป็นเเบบนี้นะ ผมก็ตอบกลับไปบอกว่าคิดว่ามันจะดีขึ้นหรอ จนเราเลิกกัน เลิกกันเเบบไม่ได้บอกเลิกกันนะครับ เราก็ไม่ได้คุยกันสักพักจนผมไปมีแฟนใหม่แต่มันก็ไม่ดีเท่าไหร่หรอกนะครับ เพราะผมยังลืมเธอไม่ได้ (ไอเรื่องมีแฟนใหม่นี่ผมยอมรับนะครับว่าผมเ-ี้ยจริง) จนวันนึงครับเธอทักมาถามว่าเป็นไงบ้าง ผมก็ตอบไปว่าไม่ค่อยดีแหละครับ ช่วงนั้นเราก็คุยกันเกือบทุกวันแหละครับจนวันนึงผมทะเลาะกับแฟนใหม่ผมเพราะเห็นเธอเดินกับผู้ชายคนอื่น ละเธอก็ทักมาอีกว่า ทะเลาะกับแฟนหรอ ผมก็ตอบครับว่าใช่ เธอก็บอกผมว่าใจเย็นๆนะ ค่อยคุยกัน เเบบเธอไม่อยากให้ผมเลิกกับแฟนใหมยังไงยังงั้น เราก็คุยกันบ่อยขึ้นครับ จนผมเริ่มรู้ตัวเองว่าผมยังลืมเธอไม่ได้จริงๆ ผมก็บอกเธอไปตรงๆครับว่ายังลืมไม่ได้นะ เธอก็พยายามเอาเรื่องแฟนใหม่ผมมาพูดว่าเวลาเธอเห็นผมอยู่กับแฟนใหม่ผมดูมีความสุขมากกว่าอยู่กับเธอ ผมก็พยายามไม่พูเถึงเรื่องแฟนใหม่แหละครับ เร่ก็คุยกันไปเรื่อยๆช่วงระยะเเรกก็ดีแหละครับ พอผ่านไปเรื่อยๆเหมือนกับว่าเธอเริ่มยืนกรานละครับว่าจะไม่กลับมาคบ ละเธอก็หยิบเหตุผลออกมาพูด ซึ่งตอนที่ผมเลิกกับเธอใหม่ๆ เธอตั้งตัสประมาณว่าเธอไม้ยอมเเพ้หรอกกับเรื่องของเรา ส่วนผมก็ตั้งกลับไปว่า มันสายไปแล้วแหละในตอนนี้ (ตอนนั้นเพิ่งเริ่มคุยกับแฟนใหม่) แต่เราก็คุยกันปกตินะครับทุกวัน เธออาจจะตอบเย็นชาไปบ้างเช่นอืม งืม เเละก็เป็นผมที่จะชวนคุยซะส่วนใหญ่ คุยกันไปเรื่อยๆผมยิ่งรู้สึกเเหละครับว่ามันยิ่งชัดเจนว่าเธอจะไม่กลับมาคบเเน่นอนทั้งการกระทำของเธอที่มีต่อผมเวลาเราเจอหน้ากันหรือเเม้กระทั่งในไลน์
     ผมเลยตัดสินใจถามเธอไปตรงๆครับว่าผมยังมีโอกาสอยู่บ้างมั้ย เธอก็ตอบกลับมาครับว่า โชคดี ผมก็ไม่รู้ว่าจะไปต่อเเบบไหนละครับจะไปบอกว่าขอโอกาสเราอีกครั้งนะก็คงจะไม่ได้ โดยส่วนตัวผมเป็นคนยอมคนง่ายนะครับ ตอนเราคบกันผมก็จะเออ ออ ตามเธอตลอด เเละหลังจากวันนั้นเราก็ไม่ได้คุยกัน จนเพื่อนผมมันเอาเเชทที่มันคุยกับเธอผมมาให้ผมดู เพื่อนผมก็คุยประมาณว่าเนี่ย ทำไมถึงไม่ให้โอกาสผม เธอก็บอกไปครับว่าโอกาสเธอให้มาตลอด และอีกอย่างถ้าอยากกลับมาคบจริงๆ คงไม่ยอมเเพ้ง่ายขนาดนั้น หลังจากนั้นผมจึงพยายามจะทักเธอไปอีกครับ เธอก็ตอบนะครับเเต่คราวนี้ยิ่งเเย่ลงไปอีก เธอตอบเย็นชามากกว่าเดิม เริ่มมีการใช้คำหยาบ กู  คว... ผมก็ทนนะครับคุยกับทุกวันเหมือนเเบบเดิมไม่เคยใช้ กู  หรือคำหยาบเลยเพราะตอนคบกันก็ไม่เคยใช้ ผมก็พยายามง้อต่อไปครับ จนวันนึง เธอทำตัวงี่เง่าใส่ผมคราวนี้หนักมากๆเลยนะครับ เธอบอกว่าจะไม่คุยกับผมอีกต่อจากนี้  แบบหนักมากๆครับ เธอก็ลงท้ายด้วยคำว่าโชคดีเหมือนเดิม ผมเสียใจมากครับ เพราะคิดว่าหลังจากนี้คงไม่มีโอกาสอีกแล้ว พอวันต่อมาเธอกลับมาบอกผมว่าเมื่อคืนเธอล้อเล่น ผมก็ดีใจนะครับที่เรื่องที่เกิดขึ้นมันไม่ใช่เรื่องจริง เธอก็ถามครับว่ารู้สึกยังไงผมก็บอกไปตามตรงครับว่าก็เสียใจ (ร้องไห้ด้วย) หลังจากนั้นทุกอย่างก็ดีขึ้นครับ เราเริ่มมีการโทรคุยกัน บอกคิดถึงกัน เอ้อ ช่วงก่อนหน้านี้เธอก็เคยบอกว่าครับว่าคิดถึง แต่ไม่อยากลับไปคบ แต่ครั้งนี้มันดีกว่าครั้งก่อนหลายอย่างเเหละครับ แต่เธอก็ยังมีการตอบ อืม งืม อยู่บ้างนะครับเเต่ก็ดีกว่าเต่ก่อนมาก เร่ก็คุยกันมาเรื่อยครับ แต่ ตอนนี้ผมกลับรู้สึกท้อเพราะคิดว่าต่อให้เราคุยดี มีความสุขกันเเค่ไหนมันก็คงได้เท่านี้แหละครับ เพราะเธอยังยืนกรานว่าอยากเป็นเเบบนี้มากกว่าเธอไม่อยากกลับไปเป็นเเบบเดิม ผมรู้สึกว่าผมมีสิทธิ์กับเธอเเค่เพื่อนคนนึง จะหึงก็ไม่ได้ จะหาเวลาอยู่ด้วยกันคุยกันสองคนเหมือนเเต่ก่อนก็คงจะไม่เหมาะจนมันเกิดเป็นความท้อเเหละครับเลยอยากขอคำเเนะนำว่าผมควรจะทำยังไงต่อไปดีขอบคุณมากครับ