สวัสดีค่ะเพื่อนๆพันทิป ขอบอกก่อนเลยเรารู้จักกับน้องคนนี้มา ประมาน 2 ปี ฟ่าแล้ว คือเรารู้จักกัน น้องห่างจากเราปีเดียว เรารู้จักกันตอนที่น้องอยู่ม.3 คือตอนนั้นเรายอมรับนะว่าน้องเค้าไม่หล่อเลย อ้วน แบบไม่อ้ะ เราเลยไม่ได้คุยกับน้องเค้าอีกเลย แต่ตอนนั้นยังไม่ได้เป็นแฟนกันนะ เราแค่คุยกันแบบคนรู้จัก
พอน้องโตขึ้นอยู่ม.4 เราเจอใครคนหนึ่ง แล้วแบบ แม้งโครตน่ารักเลยวะ เราก็สืบๆๆ เราแทบไม่อยากเชื่อเลยว่าจะเป็นน้องที่เรารู้จักตอนม.3 จนกระทั่งเพื่อนของเราได้คบกับน้องเค้า เราได้กลับให้มารู้จักกันอีกครั้งตอนแรกๆก็เขินนะ แบบหายไปนาน จะให้สนิทแบบแต่ก่อนก็ยังไง จนแบบเพื่อนพามาเล่นด้วย มานั้งคุยกัน เราก็สนิทกันมากขึ้น จนเพื่อนเราเลิกกับน้องเค้า น้องเค้าก็เสียใจทักมาปรึกษาเรา เราก็ให้คำปรึกษานะ คือเราคุยจนไว้ใจกัน พอน้องอยู่ม.5 เราม.ุ6 น้องเค้าจะมีแฟนใหม่ คือมันก็ไม่แปลกอะไรแต่ น้องมาถามว่าคนนี้โอมั้ยยย เป็นแบบนี้อยู่ตลอด เราก็ถามนะทำไมเลิกบ่อยจัง เป็นไร น้องก็บอกว่า ไม่รู้สิ้ มันไม่ใช่ เราก็ทำได้แค่ปลอบใจ เป็นแบบนี้อยู่พักนึ่ง จนน้องมีแฟน แฟนน้องเค้าทั้งขาว ภาพรวมละโอเค คือน้องถามว่าดีมั้ยโอเปล่า ผ่านไหม ปรึกษาตลอด เราก็บอกว่าถ้าชอบก็ไปขอคบสิ้ น้องคบกับแฟนได้สักพัก คือน้องก็เสียใจ น้องบอกว่าแฟนของน้องมีคนอื่น แต่เพราะน้องรักน้องไม่เลิก น้องขอที่จะคบต่อไป จนวันหนึ่งเป็นวันกีฬาสีของโรงเรียน คือเราสองคนอยู่สีเดียวกัน แล้วจากที่เราสนิทกันเราก็เล่นกันจนโออ้ะ อยู่ๆน้องก็เดินมาบอกว่าเลิกกับผู้หญิงคนนั้นละนะ เราก็แปลกใจว่าทำไม น้องบอกว่าแฟนนอกยังนอกใจอยู่ ไม่ไหว เราก็ปลอบๆ แล้วคือเรายืนกลางร่มอยู่สอนน้องบนสแตนร้องเพลงคือน้องก็มาเดินข้างๆ มาถือร่มให้ เถียงกัน บ้าบอ คือเราเคยตกลงกันว่าถ้า อายุ30 ปี เมื่อไหร่ น้องไม่มีแฟน พี่ไม่มี แต่งงานแม้ง5555555 คือความที่คุยกันเล่นๆน้องก็ตกลง เรายืนๆอยู่ๆน้องเค้าก็เอามือมาเกาะไหล่เราเฉย บางทีก็ชอบพูดเล่นๆเป็นแฟนกัน บางทีก็ทำตัวเหมือนแฟนกัน เรียกตัวเอง ดำ อ้วน มันทำให้เราหวั่น น้องเค้าก็พูดอยากมีแฟนสูงแบบพี่จัง (คิดในใจก็อยากได้เป็นแฟนเหมือนกันละ) คือแบบเราก็นะบิดแต่ไม่ออกอาการเท่าไร พอกลับมาบ้าน น้องก็ ทักมาบอกว่ากำลังจีบเด็กคนหนึ่งอยู่เราก็บอก ไม่โอ (ด้วยความไม่อยากให้ใครยุ่ง) น้องเค้าก็อ้อนนนนน ละอยู่ๆ ก็บอกคิดถึงแฟนเก่า เรานี่อึ้งเลย คือเรากูรู้นะว่าเราเป็นแค่พี่สาว บางทีน้องอาจไม่คิด เราเป็นผู้หญิงมันก็ต้องมีหวั่นไหวบ้างเป็นเรื่องธรรมดา น้องเค้าก็โอเค เรานี่ไม่โอเรารู้ดีเบ้าหน้าเราไม่สมควร แต่เราไม่อยากเป็นพี่สาวแบนี้ไปตลอดละอ้ะ แต่เราก็กลัวถ้าเราบอกความรู้สึกไป เรากลัวจะไม่โอเคเรากลัวไม่ได้คุยกับน้องอีก เราไม่อยากเสียไป
รู้นะว่ารักในวัยเรียนอาจไม่มั่นคงแต่ ก็อยากรู้ว่าทำไงดีค่ะะะ ให้คำปรึกษาหน่อยยย
พี่สาวที่แสนดี มีจริงหรอ ?
พอน้องโตขึ้นอยู่ม.4 เราเจอใครคนหนึ่ง แล้วแบบ แม้งโครตน่ารักเลยวะ เราก็สืบๆๆ เราแทบไม่อยากเชื่อเลยว่าจะเป็นน้องที่เรารู้จักตอนม.3 จนกระทั่งเพื่อนของเราได้คบกับน้องเค้า เราได้กลับให้มารู้จักกันอีกครั้งตอนแรกๆก็เขินนะ แบบหายไปนาน จะให้สนิทแบบแต่ก่อนก็ยังไง จนแบบเพื่อนพามาเล่นด้วย มานั้งคุยกัน เราก็สนิทกันมากขึ้น จนเพื่อนเราเลิกกับน้องเค้า น้องเค้าก็เสียใจทักมาปรึกษาเรา เราก็ให้คำปรึกษานะ คือเราคุยจนไว้ใจกัน พอน้องอยู่ม.5 เราม.ุ6 น้องเค้าจะมีแฟนใหม่ คือมันก็ไม่แปลกอะไรแต่ น้องมาถามว่าคนนี้โอมั้ยยย เป็นแบบนี้อยู่ตลอด เราก็ถามนะทำไมเลิกบ่อยจัง เป็นไร น้องก็บอกว่า ไม่รู้สิ้ มันไม่ใช่ เราก็ทำได้แค่ปลอบใจ เป็นแบบนี้อยู่พักนึ่ง จนน้องมีแฟน แฟนน้องเค้าทั้งขาว ภาพรวมละโอเค คือน้องถามว่าดีมั้ยโอเปล่า ผ่านไหม ปรึกษาตลอด เราก็บอกว่าถ้าชอบก็ไปขอคบสิ้ น้องคบกับแฟนได้สักพัก คือน้องก็เสียใจ น้องบอกว่าแฟนของน้องมีคนอื่น แต่เพราะน้องรักน้องไม่เลิก น้องขอที่จะคบต่อไป จนวันหนึ่งเป็นวันกีฬาสีของโรงเรียน คือเราสองคนอยู่สีเดียวกัน แล้วจากที่เราสนิทกันเราก็เล่นกันจนโออ้ะ อยู่ๆน้องก็เดินมาบอกว่าเลิกกับผู้หญิงคนนั้นละนะ เราก็แปลกใจว่าทำไม น้องบอกว่าแฟนนอกยังนอกใจอยู่ ไม่ไหว เราก็ปลอบๆ แล้วคือเรายืนกลางร่มอยู่สอนน้องบนสแตนร้องเพลงคือน้องก็มาเดินข้างๆ มาถือร่มให้ เถียงกัน บ้าบอ คือเราเคยตกลงกันว่าถ้า อายุ30 ปี เมื่อไหร่ น้องไม่มีแฟน พี่ไม่มี แต่งงานแม้ง5555555 คือความที่คุยกันเล่นๆน้องก็ตกลง เรายืนๆอยู่ๆน้องเค้าก็เอามือมาเกาะไหล่เราเฉย บางทีก็ชอบพูดเล่นๆเป็นแฟนกัน บางทีก็ทำตัวเหมือนแฟนกัน เรียกตัวเอง ดำ อ้วน มันทำให้เราหวั่น น้องเค้าก็พูดอยากมีแฟนสูงแบบพี่จัง (คิดในใจก็อยากได้เป็นแฟนเหมือนกันละ) คือแบบเราก็นะบิดแต่ไม่ออกอาการเท่าไร พอกลับมาบ้าน น้องก็ ทักมาบอกว่ากำลังจีบเด็กคนหนึ่งอยู่เราก็บอก ไม่โอ (ด้วยความไม่อยากให้ใครยุ่ง) น้องเค้าก็อ้อนนนนน ละอยู่ๆ ก็บอกคิดถึงแฟนเก่า เรานี่อึ้งเลย คือเรากูรู้นะว่าเราเป็นแค่พี่สาว บางทีน้องอาจไม่คิด เราเป็นผู้หญิงมันก็ต้องมีหวั่นไหวบ้างเป็นเรื่องธรรมดา น้องเค้าก็โอเค เรานี่ไม่โอเรารู้ดีเบ้าหน้าเราไม่สมควร แต่เราไม่อยากเป็นพี่สาวแบนี้ไปตลอดละอ้ะ แต่เราก็กลัวถ้าเราบอกความรู้สึกไป เรากลัวจะไม่โอเคเรากลัวไม่ได้คุยกับน้องอีก เราไม่อยากเสียไป
รู้นะว่ารักในวัยเรียนอาจไม่มั่นคงแต่ ก็อยากรู้ว่าทำไงดีค่ะะะ ให้คำปรึกษาหน่อยยย