เรื่องมีอยู่ว่า ผมอายุ 22 ปี พึ่งเรียนจบมาไม่นาน หน้าตาดี ช่วงปี 1 มีสาวเข้ามาจีบพอสมควร ซึ่งตอนนั้นผมรู้สึกเฉยๆ แต่มีอยู่คนนึงเค้าเป็นคนนิ่งๆ เรียนคณะเดียวกัน สาขาเดียวกัน เงียบๆ ดูเรียบร้อย น่ารัก จากนั้นผมก็เข้าไปทักทายคุยกับเธอ ด้วยความที่เธอไม่เคยมีแฟน และนิสัยดี ผมเลยรู้สึกชอบเธอ หลังจากนั้นผมก็จีบเธอ ในช่วงแรกๆผมกับเธอเข้ากันได้ดี แต่มักจะมีผู้หญิงคนอื่นบอกให้เธอเลิกกับผม เพราะผมมีนิสัยเจ้าชู้ แต่เธอก็ไม่ได้ใส่ใจเท่าไหร่ ผมคบกับเธอเรื่อยมา จนถึงปี 2 เราทะเลาะกันแรงมาก เพราะเธอขี้หึงพอสมควร เนื่องจากตอนนั้นผมอยากมีเวลาไปสังสรรค์กับเพื่อน คือขอแค่วันเดียวไง เพราะปกติผมก็ไปกับเค้าตลอด ตอนนั้นเค้าบอกไปไม่ได้ ยังไงก็ไม่ให้ไป เพื่อนผมพวกนี้เจ้าชู้ กลัวผมเสียคน ผมก็แสดงออกให้สิ่งที่ผิดออกมา คือผมพลั้งมือทำร้ายเธอ แต่ไม่ร้ายแรง ความที่เธอโกรธมาก เธอโทรบอกพ่อกับแม่ของเธอว่าผมตบตีทำร้ายเธอ (เธอบอกเพียงปัญหาปลายเหตุ) ซึ่งหลังจากนั้น พ่อแม่ของเธอก็รับทราบเรื่อง ก็เลยโทรมาหาผม ผมก็ยอมรับผิด หลังจากนั้นพ่อแม่ของเธอบอกให้ผมเลิกกับเธอโดยเด็ดขาด ห้ามติดต่อกันอีก และโทรไปบอกพ่อแม่ของผม ห้าให้ลูกชายยุ่งเกี่ยวกับลูกสาวท่านอีก และถ้ายุ่งอีกจะแจ้งความเอาผิดข้อหาทำร้ายร่างกาย ซึ่งพ่อแม่ผมก็ตกปากรับคำ (ขอบอกก่อนนะครับว่า พ่อแม่ของผมชอบเธอมาก เพราะเธอนิสัยดี) หลังจากผมจำเป็นที่จำต้องเลิกกับเธอ ผมก็ไม่รู้จะคบใครอีกเพราะผมรักเธอมาก (เธอเป็นลูกสาวคนเดียว และพ่อแม่หวงลูกสาวมาก) .. ผมเลยขอร้องเธอ ว่า มีข้อตกลงกันคือ เราจะคบกันต่อจนกว่าจะเรียนจบ ซึ่งเธอก็โอเค เธอทำดีกับพ่อแม่ผม และพ่อแม่ผมก็รักและเอ็นดูเธอมากเช่นกัน จนมาถึงวันนี้ ตามข้อตกลงที่คุยกันไว้ ผมต้องเลิกกับเธอหลังเรียนจบ แต่ผมรักเธอมากและตลอด เกือบ 4 ปีที่คบกัน หลังจากวันนั้นผมไม่เคยทำร้ายเธออีกเลย ผมอยากรู้ว่า ผมต้องเลิกกับเธอจิงๆหรอ ? แล้วมีทางไหนให้พ่อแม่เค้ายอมรับบ้าง ?
ผมควรทำอย่างไรดี ? กับบทพิสูน์ความรัก