วันนี้ตั้งใจกับเพื่อนอีกสองคนจะไปลองกินร้านนี้ เพราะเห็นรีวิว และ อยากลองกินมันกุ้งกับเส้นชาร์ก๋วยเตี๋ยว
ไม่สนใจเรื่องม้า ไม่ม้า อะไรทั้งสิ้น เพราะเราไปกินเอง เงินของเรา อยากกินก็กิน

สาขาใกล้ที่ทำงานคือ สาขาตรง ถนนเกษตรนวมินทร์ โครงการ Festival Walk เพราะร้านมานี มีหม้อ มาแค่สองสาขาที่เป็นของแท้ คือ ที่นี่ กับ ที่ อเวนิว แจ้งวัฒนะ เค้าบอก สาขาอื่น ของปลอม อืม ต้องมาที่ออริจินอลสิ


ไปถึง มีคนนั่งรออยู่หน้าร้านประมาณ 10-15 คน มีเก้าอี้ให้รอหน้าร้าน และให้ไปลงชื่อต่อคิว กับน้องคนดูแลชุดดำ เหมือนเป็นกัปตันร้าน รึรองผู้จัดการ เพราะเด็กเสิร์ฟในร้านจะใส่ชุดเสื้อขาว ผ้ากันเปื้อนสีฟ้าลายทาง พวกเราลงชื่อตอน ทุ่ม 10 มีก่อนเรา 8 คิวค่ะ น้องชุดดำ กะว่า ประมาณครึ่งชั่วโมงให้มาถาม ไม่มีโทรตาม ไม่ต้องโทรมา ไปเดินเล่นก่อนได้เลย ถ้ามาแล้วเลยคิว เดี๋ยวจะแทรกคิวให้เป็นคิวถัดไปทันที อ๊ะ เหมือนจะดี รึเปล่า


เราไปเดินเล่น นั่งรอไกลๆ ประมาณ ครึ่งชั่วโมง ก็มาถาม เค้าบอกเหลืออีก 6 คิว อืม ก็เข้าใจนะ คนเยอะ ตอนเย็น เลยเปลี่ยนมานั่งรอข้างหน้าร้าน เผื่อเค้าเรียก และเราก็รอไปอีก เกือบชั่วโมง ระหว่างนั้น มีคนที่เลยไปแล้วหลายคิว มาขอแทรก อืม และมีคนที่โทรมาจอง แต่ไม่ระบุเวลาก็แทรกได้เลย อืม อืม คนตาดำๆๆ ที่มานั่งรอหน้าร้าน ก็รอไปตามยถากรรม รอไม่ไหว ก็ย้ายไปร้านอื่น

พวกเรารอมานาน ชั่วโมงกว่า จากที่เหลือคิว ก็เหลืออีก 4 คิว โห อย่างงี้ จะได้กินสี่ทุ่มรึเปล่าเนี่ พวกเราเดินไปถาม น้องเสื้อดำก็บอก เค้าเปลี่ยนผู้บริหาร นี่คือนโยบายใหม่ เคยแย้งไปแล้ว ป้าคนนึงบอก นี่รอนานมากแล้วนะ แม่จะเป็นลมแล้ว แกแค่อยากมากินข้าวกับหลาน น้องเค้าก็ช่วยอะไรไม่ได้ และมีคนมาแทรกคิวอีกคน อยากกรี๊ดมาก น้องเสื้อดำบอก ก็ไปเดินเล่นกันก่อนก็ได้ครับ น้องพี่หิวจนจะเป็นลม จะให้ไปเดินเล่น คงไม่ไหวละม้างงงงง น้องยังบอก วันหลังโทรมาจองก็ได้ อยากมาเมื่อไหร่ จะลงคิวให้ เฮ้อ เอาคราวนี้ให้รอดก่อนมั้ยคะน้อง

จะเปลี่ยนร้าน ทำไมไม่เปลี่ยนฟะ (อันนี้ มานั่งบ่นกันตอนหลัง) พวกเราคงยังบ้าอยากลองจริงๆ อ่ะค่ะ อยากลองของ จนในที่สุด สองทุ่มกว่าๆ ไมได้ดูเวลาละ ตอนนั้น ก็ได้ที่นั่ง เฮ้อ พอเดินเข้าไปในร้าน โห กลิ่นมันกุ้งหึ่งมาก ควันลอยขโมง ระบบระบายอากาศ คงทำงานหนักจริงๆ ดีที่อาหารเราสั่งกันไว้ล่วงหน้าแล้ว มาไวทันใจคนหิว ไม่มีอะไรจะติ ไม่มีอะไรจะชม สำหรับอาหารนะ แต่หม้อที่ใช้เบามาก เวลาอาหารในหม้อลดลง รึ น้ำซุปงวดลง เราก็ต้อง คอยจับหม้อไว้ เพราะมันลื่นจะหล่นจากเตาไฟฟ้า เห็นจับกันหลายโต๊ะอยู่ อันนี้เราขำ

การจ่ายตังค์ ต้องเอาถังสังกะสีเล็กๆ บอกชื่อโต๊ะ และบิลไปจ่ายที่เค้าท์เต้อร์ ก็ไปจ่ายตามปกติค่ะ จ่ายเสร็จ เพื่อนเราเอาใบเสร็จพร้อมบัตรจอดรถยื่นขอให้สแตมป์ ถามว่า สแตมปที่จอดรถได้มั้ย น้องแคชเชียร์บอกได้ค่ะ ก้มๆ  แป๊บเดียว ก็เงยหน้าขึ้นมา บอกว่า แสตมป์ไม่มีหาย และไม่สนใจอีกเลย พวกเรายืนค้าง เอิ่ม ง่ายเนาะ เราเลยถามว่า แล้วจะทำไงอ่ะคะ มากินร้านนี้ จอดที่นี่อ่ะ น้องเค้าบอก ก็มันหาย เอ่อ น้องหาสแตมป์ไม่เจอ แล้วลูกค้าผิดรึ ถึงได้ ชักสีหน้า กระชากเสียงใส่

ก็นี่ละประสบการณ์การไปกินข้าวเย็นกับเพื่อนๆ เย็นวันศุกร์ ที่ร้านมานี มีหม้อ สาขา โครงการ Festival Walk คงไม่ต้องถามว่า จะไปอีกมั้ย รึถ้ามีคนถามจะแนะนำว่ายังไงต่อหรอกนะ แต่ละคนที่ออกมา และ เจอกันหน้าร้าน ในห้องน้ำ ก็พูดเป็นเสียงเดียวกันแบบสามัคคีมากกกกก อยากลองของ ก็ได้ลองจ๊ะ

รู้สึกโง่ ที่อยู่รอ เงินเราแท้ๆ และ เค้าก็บอกแล้ว นี่คือระบบการจัดการบริหารคิวของเค้า ที่คงผ่านการคิดวิเคราะห์มาดีแล้ว ถ้ารับได้ก็ไปเถอะจ๊ะ แต่อย่าไปแบบ walk-in และรอแบบเชื่อมั่น ซื่อๆ แบบพวกเรา มันมีเทคนิคในการได้เข้าไปนั่งกินอยู่นะ และ หวังว่า วันที่คุณไป ร้านเค้าจะหาสแตมป์ที่จอดรถเจอสักที

ปล. เรานั่งโต๊ะ X5 อยู่ด้านในสุดติดกระจก บิลนี้ไม่ใช่บิลของเรา บอกไว้ก่อน ที่เอามาโชว์ เพื่อเป็นการยืนยันว่า ไปกินมาจริงๆ ยอดที่กิน คือ 875 ประมาณนั้นนะ เพราะหลังจาก เด็กบอกสแตมป์บัตรจอดรถหาย ก็ทิ้งบิลไว้ตรงเค้าท์เตอร์ พอจะกลับไปเอา เด็กก็ชักสีหน้าใส่ บอกไม่มี ให้ไปแล้ว อันนี้ หาบิลที่ไหนไม่เจอ ถือว่า มันหายไปเพราะทางเราเองละกัน เล่าให้ฟัง ตามเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงทุกอย่างอ่ะ