คือเมื่อก่อนเป็นคนที่มีอะไรก็ชอบโพส ชอบระบาย แต่ก็ออกแนวเพ้อๆเป็นคำคมไม่ได้เฉพาะเจาะจงจะว่าใคร
ถึงแม้จะมีบางครั้งเราก็รู้ด้วยตัวเราเองแหละว่ามีคนมาร้อนตัวกับสเตตัสเรา ก็เลยไม่อยากจะสร้างศัตรูสักเท่าไหร่

แล้วพอเริ่มโตขึ้นมันก็เริ่มคิดได้ว่าเราไม่ต้องโพสทุกสิ่งที่เราคิดก็ได้ แต่ควรจะคิดทุกสิ่งก่อนจะโพส
ที่นี้พอเริ่มทำงานมันก็มีปัญหาบ้าง เครียดบ้าง บางครั้งก็อยากจะโพสระบายให้คนอื่นได้รับรู้ (ถึงแม้ว่าเค้าจะไม่อยากรู้ก็ตาม)
เพราะจะไปเล่าให้เพื่อนฟังทุกคนมันก็ไม่ไหว แค่ได้ระบายออกมาบ้างมันก็ทำให้รู้สึกดีขึ้นจริงๆนะ

สุดท้ายก็อยากจะรู้ว่าคนอื่นเคยเป็นแบบเราบ้างรึป่าว เผื่อจะได้มีกำลังใจเพิ่มขึ้น ไม่ต้องทนอึดอัดอยู่คนเดียว
ระบายให้เพื่อนฟังหลายคนแล้วก็ยังอึดอัดอยู่ดี มันเป็นอาการที่บอกไม่ถูก นี่ก็ยังคิดว่าตัวเองใจเย็นแล้วนะ
ยังตั้งสติก่อนที่จะโพสอะไรไป เพราะคิดถึงผลที่จะตามมาแล้วมันไม่คุ้ม
แต่คือสุดท้ายก็อยากโพสอยู่ดี  55555