วันนี้เดินไปซื้อของจุกจิกที่ Lotus ปากซอยตามปกติ เหมือนที่ทำประจำแหละครับ
บังเอิญช่วงนี้เป็นช่วงที่คนรอบๆตัว พี่ๆ ญาติ บางคนก็เพิ่งแต่งงาน บางก็คนก็มีลูกอ่อน บางคนก็กำลังท้อง

แล้วดั๊น ดันครับไปเจอ เด็กน้อยมากับคุณแม่ พอดีช่วงปิดเทอมเด็กๆอีก อะไรจะพอดีขนาดนั้น
เข้าเรื่องสักทีครับร่ายมาย๊าว ยาว

ก็เด็กน้อยที่มากับคุณแม่นี่แหละครับ งอแงกับแม่ว่า
น้อง: หนูจะซื้อขนมมม งาวว แงววว (ใส่ Sound Effect ให้หน่อยนึงนะครับ)
แม่: (จับมือน้องไว้ไม่ให้เดินไปแถวเซล์ฟขายขนม)
น้อง: (งอแงแบบฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง พร้อมกับสะบัดมือออกจากแม่) ฮืออ หนูฮืวว
แม่: ไม่เอาน่าที่บ้านขนมเยอะแยะ ซื้อไปก็เอาไปกองๆไว้ ไม่ได้กินเอาไปทิ้งหมด จะซื้อไปทำไมอีก
น้อง: (ยังงอแงต่อไปครับ แถมขี้มูกไหลด้วย)  ฮือ อาววว (ประมาณว่าจะหนูจะเอาให้ได้)
แม่: เอ๊าๆ ไปก็ไป (อารมณ์เดียวกับ ผช ตอนผญงอนแล้วรำคาญมั้งครับ)
พอน้องเดินไปได้สักพักคุณแม่ก็งัดไม้เด็ดออกมา
แม่: สวัสดีพี่แคชเชียร์(บอกชื่อ)ยังลูก
น้องคนนั้นก็เหมือนลืมทุกอย่างบนโลกหันหลับมาสวัสดีพี่แคชเชียร์แล้วกับจับมือแม่ไว้

ไอ้เราก็คิดในใจ น้องครับบบ ลืมขนมน้องแล้วหรอ!!!!

จากนั้นคุณแม่ก็คุยสัพเพเหระกับแคชเชียร์สักพักนึง พอดีว่าผมจ่ายเงินเสร็จพอดีก็เลยเดินออกมา
ในใจคิดว่า ถ้าน้องคนนั้นเป็น ผญ ละ คุณแม่เป็น ผช นี่สกิลปราบงอแงขั้นเทพเลยนะเนี่ย =[]=!!!
ไอ้เราพวกผช มีแฟนนี่ทำแทบตายคุณแฟนก็ไม่หายงอแง สักที

ครับ สรุปครับ
1. ที่ผญงอแงไร้สาระเนี่ย เป็นกลไกธรรมชาติที่ฝึกคุณผชรับมือกับลูกที่จะเป็นเด็กน้อยแสนงอแงหรือเปล่า
2. (อันนี้ส่วนตัวครับ) ผญเนี่ยเวลาทำตัวงอแงต้องแก้ยังไงให้หายครับ เจอกี่ทีกี่ทีผชก็แพ้ตลอด 555

ปล.ผมเพิ่งหัดตั้งกระทู้ถ้าผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยด้วยนะครับ ^^