ถ้าจำความได้ตอนเราเกิดมาแม่บอกว่าพ่อเลิกบุหรี่เพื่อเราค่ะ
ตอนนี้เราอายุ  21 พี่ชายคนโต 40 คนกลาง 36 พ่อมีลูกทั้งหมด 3 คนค่ะ
พ่อเป็นคนดีนะค่ะ รักครอบครัว ตามใจครอบครัว เป็นคนที่ไม่ค่อยพูด  เป็นคนรับฟังไม่ค่อยพูด
แต่สิ่งที่พ่อไม่ดีคือ "พ่อไม่รักตัวเองค่ะ " พ่อรู้ตัวว่าตัวเองเป็น โรค "ไขมัน ความดันสูง " อะค่ะ
แต่พ่อก็ยังกินเบียทุกวัน วันละ 2 ขวดอย่างต่ำ วันไหนพ่อหยุดพ่อจะกิน 4-6 ขวดต่อวัน
บางครั้งพ่อไปหาหมอ หมอตรวจน้ำตาลในเลือดสูงค่ะ ตั้งแต่เราจำความได้ เราขอร้องให้พ่อเลิกค่ะ
เลิกเบียร์เพราะเรารู้ว่าไม่ดี แต่พี่ชายเราบอกกับเราว่า
พ่อบอกจะเลิกกินเบียร์ตั้งแต่พี่อายุ 18 ปี ตอนนี้พี่อายุ 40 แล้วค่ะ
พ่อยังไม่เลิกเลย ตลอดเวลา 15 ปีที่เราต้องทนเห็นพ่อกินเบียทุกวัน มันก็ยังไม่ชินนะค่ะ
พ่อกับแม่ทะเลาะกันเรื่องกินเบียร์บ่อยมากๆค่ะ ทะเลาะกันแรงก็เคยมาแล้ว เราซึ่งเป็นลูกก็เป็นห่วง
เพราะเราก็อยากเลี้ยงดูพ่อกับแม่ ในวันที่ท่านยังอยู่ แต่เหมือนพ่อเราไม่เข้าใจเราค่ะ
เราก็พยายามเข้าใจพ่อแล้วนะค่ะแต่ตลอดเวลา 12 ปี พ่อไม่เปนไรมากค่ะ แต่อาการของโรคต่างๆ
กำเริดตอนเมื่อ 3 ปีก่อน พ่อเป็นคนแข็งแรงมาตลอดแต่ 3 ปี ที่ผ่านมาพ่อแย่มากค่ะ
จากคนที่หนัก 65 กก. ตอนนี้พ่อเหลือแค่ 50 กก. น้ำหนักนี้ลดเพียงเวลาแค่ไม่ถึง 4 เดือนนะค่ะ
พ่อไม่ค่อยได้นอนค่ะ พ่อชอบกินเบียร์พ่อบอกว่ามันทำให้พ่อนอนหลับ แต่เราว่ามันไม่ใช่อะค่ะ มันคือการแก้ปัญหาที่ไร้สาระ
หลังๆ พ่อกินเบียร์จนบางทีต้องลางาน หยุดงาน เราเป็นห่วงตลอดเวลา 15 ปีเราขอร้องอ้อนวอนพ่อให้พ่อหยุด
พ่อก็ไม่หยุดทั้งๆที่ก็มีตัวอย่างให้เห็น คือน้าเราป่วยเป็นโรคเบาหวาน ความดัน ไขมันสูง เพราะกินเบียทุกวันค่ะ
กินทีเยอะ เป็นหลายๆลังจนผ่านไปเค้าโรคกำเริบค่ะ เป็นอัมพาดครึ่งซีกค่ะ เบาหวานขึ้นตามองไม่เห็น
สารพัดรุมเล้าเข้ามา จนเป็นได้ประมานณ 2 ปีค้ะ น้าเราก็จากไป เราก็บอกพ่อว่าถ้าพ่อดื่มหนักพ่อจะเป็นแบบน้าเรา
พ่อก็ไม่เชื่อค่ะ ยังคงดื่มต่อไปเรื่อยๆ จนเมื่อสิงหาปีที่แล้วพ่อมีอาการ ลิ้นคับปากค่ะ พูดไม่ชัดดด ปากเบี้ยว
แม่จึงขอร้องให้พ่อไปหาหมอค่ะ พอไปหาหมอหมอบอกว่าถ้ามาช้าอีกนิดนึง อาจจะช้อคได้เนื่องจากน้ำตาลในเลือดดดต่ำมากกก
สรุปแล้วพ่อเป็นเบาหวานด้วยค่ะ แต่พ่อไม่ยอมรับว่าเพราะเป็น แต่เราว่าน่าจะเป็นเพราะกรรมพันธุ์ฺ  
เพราะปู่กับย่าเราก็เป็น พ่อถึงเป็น แต่เราว่ามันไม่น่าเกี่ยวถ้าพ่อไม่กินเหล้ากินเบียร์ไม่ดูแลรักษาสุขภาพ
เมื่อก่อนพ่อเราเป็นนักบอลของรร.ค่ะ เตะทีมชาติด้วยเหมือนกัน แต่นานมาแล้วค่ะ
พ่อต้องนอนรพ. อยู่ 3 วัน แล้ววันก่อนออกจากรพ. ก็เป็นวันเกิดเรา ตอนนั้นเราเครียดมากเลยค่ะ
ไม่รู้จะทำยังไงดีเป็นห่วง แต่ตอนนี้เป็นห่วงยิ่งกว่าค่ะ พ่อไม่รู้ว่าเค้าเครียดอะไร เพราะเป็นคนไม่พูด
ช่วงนี้ดื่มหนักมาก ถ้าหยุดงานก็จะกินเยอะกว่าปกติค่ะ ตอนนี้พ่อเริ่มมีอาการแย่ลงอีกแล้วค่ะ
พูดไม่ชัด ลิ้นคับปาก ปากเริ่มเบี้ยว แล้วที่เรารับไม่ได้ที่สุด เวลาพ่อเมาเมาชอบหลับคาเก้าอี้
นอนสภาพแบบรับไม่ได้อะค่ะ พ่อต้องกินให้เมา พ่อเป็นประเภทกินๆอยู่ก็หลับคาทั้งๆที่ยังกินไม่หมดอะค่ะ
เป็นแบบนี้จนเรารับสภาพไม่ไหว เราเป็นลูกสาวคนเดียวของบ้าน ตอนนี้แม่ก็ไม่อยู่ไปต่างประเทศเป็นเราค่ะที่ต้องดูแลพ่อ
แต่เราก็ทำงานไม่มีเวลา ไหนจะงานบ้าน งานอื่นๆอีก
เหนื่อยค่ะรู้สึกชีวิตเหนื่อย แอบร้องไห้คนเดียวบ่อยมากไม่รู้จะทำยังไง เครียดค่ะยอมรับเพราะเราเป็นห่วงพ่อมาก


มีครั้งนึงค่ะพ่อกินเบียร์ แล้วกินยานอนหลับเข้าไปตื่นเช้ามาเบลอค่ะ ขนาดตอนไปซื้อของขับมอไซไป ตอนกลับเดินกลับมา
แล้วมาบอกเราว่ารถหาย ทั้งๆที่เค้าเอาไปจอดน่าเซเว่น แล้วบางทีขับรถมึนไปหมดค่ะ จำทางไม่ได้ เรากลัวพ่อเราขับรถไปทำงาน
แล้วมึนหัวรถล้มลงไป หัวฟาดขึ้นมามันจะเกิดอะไรขึ้นนน ไม่รู้จะทำไงยังไงละค่ะ ห่วงพ่อแต่ทำอะไรไม่ได้เลย

เมื่อกี๊เราถามพ่อค่ะ ว่า "พ่อจะกินเบียร์ไปถึง " พ่อตอบกลับมาว่า "กินจนกว่าจะตาย ตายเมื่อไหร่ก็จะหยุดกิน" เรานี้ร้องไห้เลยค่ะ ไม่รู้จะทำยังไง
พ่อติดถึงขั้นเข้ากระแสเลือดแล้วมั้งค่ะ

พ่อชอบฟังเพลงนี้ค่ะ พอเราฟังแล้วเราร้องไห้เลยค่ะ เพราะบางตอนในเพลงมันตรงกับชีวิตพ่อมากๆๆ






ปล. เด็กวัยรุ่นที่ติดเหล้าติดเบียร์อยู่เลิกเถอะนะค่ะ ตอนนี้อาจจะสนุกมีความสุข แต่เชื่อเถอะค่ะแก่ตัวไปคุณต้องกินแต่ยา
แถมร่างกายไม่ดีแน่นอนค่ะ โรคภัยถามหาแน่นอนค่ะ