๙๖ วัน ปั่น(จักรยาน)คนเดียวเที่ยวสองทวีป ตอนที่ห้า

ตอน ๐๑  http://ppantip.com/topic/32455671
ตอน ๐๒  http://ppantip.com/topic/32469070
ตอน ๐๓  http://ppantip.com/topic/32495304
ตอน ๐๔  http://ppantip.com/topic/32571608
ตอน ๐๕  http://ppantip.com/topic/33014766
ตอน ๐๖  http://ppantip.com/topic/33200197
ตอน ๐๗


วันที่ ๒๗ (วันศุกร์ ที่ ๑๖ พฤษภาคม ๒๕๕๗)

๐๖:๐๐ น. ปั่นจักรยานจากที่พักไปสถานีรถโดยสาร มาถึงเร็วไปหน่อย สถานียังไม่เปิดเลยต้องนั่งรอตากลมหนาวหน้าอาคารมีคนมารอเป็นเพื่อนเท่าที่เห็นในรูปเท่านั้นครับ สังเกตุดีๆ จะเห็นจักรยานจอดอยู่ข้างๆ ประตูทางเข้า จนหกโมงเกือบครึ่งประตูสถานีถึงได้เปิด ได้เข้าไปอาศัยนั่งหลบลมหนาวไม่มีรูปภายในมาฝากเพราะกลัวเรื่องความชื้นครับ อุณหภูมิภายนอกประมาณ -๒ องศาส่วนภายในอาคารประมาณ ๑๕ องศา ถ้าเดินเข้ามาด้านขวามือจะเป็นส่วนของร้านขายของ ถ้าจะซื้อตั๋วให้เดินไปทางซ้าย




หกโมงสี่สิบห้ารถที่จะพาไปมองโกเลียเข้ามาจอด ทีแรกก็ไม่ค่อยแน่ใจเอาตั๋วไปยื่นให้คนขับดูเค้าก็ไล่ให้ขึ้นรถ เลยต้องสื่อสารด้วยภาษามือว่าจะต้องเอาจักรยานไปด้วย เค้าก็ไปเปิดที่เก็ยของให้ จัดการจับจักรยานเข้าใต้ท้องรถแบบในรูปครับ เลยเอากระเป๋าใส่จักรยานรองบริเวณตีผีไว้หน่อย ค่าโดยสาร ๑,๓๐๐ รูเบิ้ลเฉพาะคน จักรยานไม่เสีย

รถคันนี้ครับที่จะพาไปอูลันบาตอร์



จักรยานต้องนอนไปแบบนี้ รู้งี้เอาใส่กระเป๋าดีกว่า




ป้ายหน้ารถ เห็นตัวหนังสือแบบนี้ขึ้นได้เลยครับ อูลัน-อูเด - อูลันบาตอร์ - อูลัน-อูเด เที่ยวรัสเซียแค่สิบวัน อ่านภาษารัสเซียออกแล้ว เย้




นี่เป็นตั๋วเดินทาง



รถออกตรงเวลา ๐๗:๓๐ น. ออกจากอูลัน-อูเดก็มุ่งหน้าทางเดียวกับที่ปั่นจักรยานมาเมื่อวานเลย แต่พอเลยทางแยกเข้าสนามบินก็ แยกไปอีกทางหนึ่งไม่ใช่เส้นทางที่ปั่น วิวสองข้างทางก็จะเป็นแบบนี้ครับ





รถจากอูลัน-อูเด ไปอูลันบาตอร์มีแค่วันละหนึ่งเที่ยว ออกจากอูลัน-อูเด ๐๗:๓๐ น. ถึงอูลันบาตอร์ประมาณ ๑๘:๐๐ น. วันนี้ผู้โดยสารไม่เต็มมีประมาณ ๒๗-๓๐ คน พอนั่งกันสบายๆ หลายๆคนนั่งคนเดียว จขกท.ก็เช่นกัน

๑๐:๓๐ น. รถพาผู้โดยสารมาถึงด่านรัสเซีย ก่อนถึงด่านประมาณสิบนาที รถต้องจอดให้ทหารรัสเซียขึ้นมาตรวจหนังสือเดินทางของผู้โดยสารทุกคน เมื่อรถมาถึงด่านต้องจอดรอหน้าประตู ช่วงนี้ห้ามลงจากรถ รอเกือบครึ่งชั่วโมง จนท.ถึงเปิดประตูให้เข้า เมื่อผ่านประตูมาแล้วรถก็จะจอดให้ผู้ดโดยสารลง และขนสัมภาระของตัวเองเข้าไปให้ จนท.สแกน ขออภัยเล่าข้ามไปนิดหน่อย คือระหว่างที่รอด่านเปิดประตูคนรถก็จะแจกใบ Arrival สำหรับเข้ามองโกเลียให้กรอกฆ่าเวลา(เอ บาปหรือเปล่านะ) ตอนสแกนสัมภาระ จนท. ค่อนข้างจะเข้มงวดต้องเข้าแถวยื่นหลังเส้น จนท.จะเรียกเข้าที่ละคน สแกนเสร็จก็เดินต่อไปประทับตราออกจากรัสเซีย จขกท.โชคดีที่ไม่ได้เอาจักรยานใส่กระเป๋า ไม่เช่นนั้นจะต้องแบกกระเป๋าใส่จักรยานลงมาสแกนด้วย แต่ก็ต้องเอายารักษาโรคประจำตัวให้ จนท.ดู วิธีการคือ จขกท. จะต้องหยิบยาออกจากถุงให้ จนท. ดู เค้าจะไม่ถือวิสาสะล้วงมือไปหยิบจากถุงเอง เค้าใจว่าคงเป็นระเบียบปฏิบัติของเค้า เสร็จแล้วก็มารอขึ้นรถบางคนก็แวะเข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัว ห้องน้ำที่นี้ใช้ฟรีครับ ไม่ต้องเสียเงิน จากนั้นก็นำสัมภาระของตนใส่เข้าใต้ท้องรถเหมือนเดิม แล้วก็มุ่งหน้าด่านมองโกเลีย ขั้นตอนก็เหมือนกัน ตอนนอกพ้น ตม.แล้วจะมีธนาคารของมองโกเลีย ๒-๓ ธนาคารมาตั้งโต๊ะรับแลกเงินด้วย อัตราแลกเปลี่ยนในวันนั้นอยู่ที่ ๕๐ ตูกริก(Tugrik)ต่อ ๑ รูเบิ้ล กว่าจะหลุดจากด่านมองโกเลียก็เที่ยงครึ่ง

รถพาผู้โดยสารมาพักรับประทานอาหารกลางวันที่โรงแรมแห่งหนึ่งซึ่งไม่มีอะไรใกล้เคียงกับคำว่าโรงแรมเลย เดินเข้าไปทางเดินขวามือจะมีห้องอาหารอยู่ทางซ้ายมือ เดินไปจนสุดทางเดินจะเจอห้องน้ำอยู่ทางขวา มีห้องน้ำชาย ๑ ห้องที่มีแค่โถปัสสาวะกับอ่างล้างมืออย่างละ ๑ เท่านั้น ส่วนห้องน้ำหญิงมีสองห้องแอบเห็นว่าเป็นชักโครกนั่งราบด้วย ถ้าเดินไปทางด้านซ้ายจะมีซุเปอร์มาร์เก็ต(เล็กกว่าร้านขายของชำเมืองไทย) ที่ขายเครื่องดื่ม ผลไม้และขนม คนขายจะแต่งตัวเหมือนหลุดจากหนังเข้าพ่อทั้งหลาย ใส่หมวก แจ็คเก็ตหนัง แว่นกันแดดทรงเรย์แบน ที่ร้านอาหารเมื่อเข้าไปถึงก็หาโต๊ะนั่งแล้วพนักงานจะมาจดรายการอาหารเอง อยากบอกว่าก๋วยเตี๋ยวเนื้อที่นี่รสดีมาก ขาดแต่พริกป่นเท่านั้น(จขกท.ไม่กินน้ำส้มพริกดองครับ) จขกท.จัดใส่ท้องไปสองชามค่อยหายคิดถึงบ้านหน่อย จริงๆ ไม่ใช่ก๋วยเตี๋ยวเนื้อเค้าเรียกว่า Beef soup แต่มีเส้นใส่มาให้ด้วยถูกใจครับ สองชามไม่ถึงร้อยบาท

โรงแรม Altan Plaza ที่พักรับประทานอาหารกลางวัน



Beef soup แบบนี้เลยครับ แต่ จขกท. ไม่ได้ถ่ายรูปไว้ เอารูปจากอินเตอร์เน็ต





Pictures credit: http://go-trans-siberia.com/photo-journal/mongolia/bus-trip-to-ulaan-baatar/


๑๓:๒๐ น. ออกเดินทางต่อสภาพสองข้างทางแตกต่างจากรัสเซีย จะไม่มีป่าสนมีแต่ท้องทุ่งหญ้ากว้างไกลสุดลูกหูลูกตา สลับกับเนินทราย(หรือดิน)เตี้ยๆ เป็นแนวยาวลดหลั่นกันไป กับฝูงปศุสัตว์ที่เดินแทะเล็มหญ้าเห็นเป็นจุดเล็กๆ อยู่ลิบๆ แถวนี้หิมะยังละลายไม่หมดริมทางที่รถวิ่งผ่านยังมีให้เห็น ที่แปลกตาก็คือคนมองโกลขับรถกันได้ทุกที่ ที่ไม่มีถนน ไม่ว่าจะเป็นกลางทุ่ง เชิงเขา ไต่เขา รถก็รถเก๋งธรรมดา แต่ไม่รู้ว่าเป็นระบบขับเคลื่อนสี่ล้อหรือเปล่า สงสัยจะเคยชินกับการขี่ม้า แต่ท้องทุ่งแบบนี้ให้เดินคงไม่ไหวเหมือนกัน








๑๙:๓๐ น. รถเข้าจอดหน้าสถานีรถไฟอูลันบาตอร์ เอากระเป๋าติดเข้ากับตะแกรงจักรยาน อากาศค่อนข้างเย็น ไม่รู้ว่าเป็นเวลาเลิกงานหรือเปล่ารถพลุกพล่านการจราจรติดขัด เห็นชาวมองโกลขับรถแล้วไม่กล้าปั่น ต้องจูงจักรยานบนทางเท้า เดินมาจากสถานีรถไฟได้หน่อยก็มีผู้ชายชาวมองโกลอายุประมาณยี่สิบกว่า ทักว่ามาจากไหน ก็ตอบไปว่าประเทศไทย เค้าก็ถามต่อว่าจะไปไหน ได้โอกาส จขกท. เลยเอาแผนที่ให้ดูว่าจะไปพักโฮสเต็ลปรากฎว่าคุยกันไม่รู้เรื่อง (เค้าพูดภาษาอังกฤษได้แค่นั้น) เลยต้องเอารูปที่ตั้งโฮสเต็ลให้ดู เค้าดูๆ แผนที่อยู่ครู่หนึ่งก็เข้าไปในร้าน(เดาว่าเป็นร้าน) แล้วเข็นจักรยานออกมาพร้อมทำมือให้ จขกท.ปั่นตาม แล้วก็พาปั่นไปตามถนนบ้าง โดดขึ้นทางเท้าบ้าง(จักรยานเสือภูเขาล้อ ๒๖ นิ้ว) โดดลงถนนบ้าง แต่ของ จขกท.เป็นรถไฮบริดล้อ ๗๐๐ บรรทุกกระเป๋าอีกเกือบ ๒๕ ก.ก. โดดตามไม่ไหวแต่เค้าก็รอและคอยหันมาดู จขกท.ตลอด ปั่นกันมาประมาณ ๒๐ นาทีก็ถึงที่หมาย ที่หมายนี้คืออาคารที่คาดว่าจะเป็นที่ตั้งโฮสเต็ล แต่หากันไม่เจอเพราะไม่มีป้ายบอก เค้าก็เลยขอดูใบจองที่พักอีกทีแล้วก็หยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาโฮสเต็ลให้ช่วยบอกทางให้ ถึงได้หาเจออันที่จริงทางเข้าโฮสเต็ลก็อยู่ด้านหลังตึกนั่นเอง แต่อาจจะเป็นเพราะเลขที่ห้องโดดไปโดดมา เลยหากันไม่เจอ ประทับใจมากไม่รู้จะตอบแทนเค้าอย่างไร นึกได้ว่ามีธงชาติไทยผืนเล็กๆ ที่ซื้อมาจะติดกระเป๋า แต่ยังไม่ได้ติดก็เลยหยิบให้เค้า ตอนแรกก็ไม่ยอมรับท่าเดียว ต้องยัดเยียดอยู่เป็นนาน แล้วก็ร่ำลากัน ก่อนจากยังมีการบอก "สวัสดีครับ" ด้วยเดินทางรอบนี้ได้รับประสบการณ์ดีๆ แบบนี้สองครั้งแล้ว

ที่พักชื่อ MS Central แนะนำสำหรับผู้ที่จะไปเที่ยวอูลันบาตอร์ครับ ทำเลที่ตั้งดีมากอยู่ตรงข้ามไปรษณีย์กลางอูลันบาตอร์ บน Peace Avenue เจ้าของอัธยาศัยดีมาก ให้ความช่วยเหลือทุกอย่าง พอเจอหน้า จขกท. ก็บอกเลยจะย้ายให้ไปนอนห้องสามเตียงแทนห้องเก้าเตียงที่ จขกท.จองมาโดยไม่ต้องจ่ายเงินเพิ่ม เพราะห้องเก้าเตียงมีหนุ่มๆ สาวๆ พักกันอยู่หลายคนกลัว จขกท.จะไปปล้ำสาวๆ เอ๊ย กลัวว่าจะไม่ได้พักผ่อน ค่าที่พักตอนที่ไปตกคืนละประมาณ ๒๗๐ บาท (US$ 9.00) อาบน้ำชำระร่างกายและรับประทานอาหารเย็นแล้วก็นอนครับ ไม่ได้ออกไปเที่ยวเพราะเพลียจากการเดินทางประกอบกับอากาศค่อนข้างเย็น(หนาวเลยล่ะอุณหภูมิอยู่ที ๒ องศา) เอาจักรยานไปจอดไว้ที่ระเบียงเลยได้ถ่ายรูปอูลันบาตอร์ตอนกลางคืนมาหนึ่งรูป

แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่