เรื่องเกิดเมื่อเมื่อวันเสาร์ครับ นัดรวมรุ่นเพื่อนมัธยมกันที่ร้านแห่งหนึ่ง หลังจากไม่เจอกันนานมากๆ

เรานั่งกินมาสักพักใหญ่ๆ กว่าจะมารวมตัวกันครบในกลุ่มครับประมาณ 7 คน

ก็มีทั้งเพื่อนผู้หญิงและก็ผู้ชายเลยนะ ก็ทักก็แซวกันไปว่าทำงานแก่ไปบ้าง

เราก็แซวพวกผู้หญิงตามประสา ว่า "สวยขึ้นนะ" แล้วก็อื่นๆ เรื่อยเปื่อย

จนคนๆ นึงมา...

ออกตัวก่อนครับว่าเป้นคนที่ผมก็แอบชอบตอนเรียนนะ แต่ก็ไม่ได้อะไรมากกว่านั้น

เธอมาเป็นสองคนสุดท้ายครับ เหมือนว่า เธอเพิ่งกลับมาจากเมืองนอกด้วย
(น่าจะไปเรียนภาษาแล้วก็ดูงานไม่กี่เดือน ไม่แน่ใจว่าอเมริกาหรือออสเตรเลีย)

เธอก็ดูน่ารักขึ้นครับ ดูดีตามวัย

พอคุยๆ ได้สักพัก จังหวะที่เธอได้มีโอกาสพูดก็มาถึง

เธอพูดสำเนียงภาษาอังกฤษดีมาก ... แต่พูดไทยแบบจะเรียกว่าไงดีอะ

เหมือนเธอพยายามจะพูดให้มันไม่ชัดอะ คล้ายๆ พิธีกรเกิดมาคุยพูดน่ะครับเยอะๆ อะไรแบบนั้นเลย

แล้วก็พูดไทยคำอังกฤษคำ ทั้งที่บางทีไม่จำเป็นด้วยซ้ำ

ความรู้สึกผมเลยคือ ผมคิดว่ามันทำลายสเน่ห์ในตัวเธอโดยสิ้นเชิงกับสิ่งที่ทำ และผมได้เจอในวันนั้น

สิ่งที่ผมสงสัยคือคนที่ไปเมืองนอกเขาต้องเป็นแบบนี้ด้วยเหรอ เป็นแบบนี้กันหมดไหมครับ

หรือสิ่งที่เธอทำมันคือความพยายามที่จะทำให้ตัวเองดูดีเหนือคนอื่นก็เท่านั้นครับ