ผมขอเล่าแบบละเอียดหน่อยนะครับ ผมอธิบายสั้นไม่ค่อยจะเข้าใจครับ มันอาจจะยาวไปหน่อยนะครับ
ถ้าใครประสบการ์ณแบบผมก็แชร์กันได้ครับ เผื่อผมอาจจะทราบข้อมูลมากขึ้น ขอบคุณครับ
ผมเป็นเด็กวัยรุ่นคนนึงครับ คือ เรื่องมันเกิดในเมื่อคืนที่ผ่านมา ตอนนั้นผมอยู่ร้านเหล้าร้านหนึ่งแถวเกษตร-นวมินทร์ ในร้านนั้นมันเหมือนบาร์ที่
ทำเหมือนผับเล็ก ๆ ครับ เวลาประมาณ เที่ยงคืนถึงตีหนึ่ง ผมกำลังจะเดินไปเข้าห้องน้ำ ผมเจอเพื่อนคนนึงที่นั่งอยู่โต๊ะใกล้ ๆ ทางเข้า ผมก็
เข้าไปทักทายตามปกติ แต่ผมหันหลังไปเจอผู้หญิงคนนึงเธออยู่โต๊ะเดียวกันกับเพื่อนของผม ในจังหวะนั้นก็เข้าไปทักแบบอัตโนมัติเลย ผม
เข้าไปทักว่า "
เห้ยย มาได้ไงเนี่ยย" แบบอารมณ์มาทำไม ผมคิดอยู่หัวตอนนั้น แล้วผู้หญิงคนนั้นทักผมกลับมา เหมือนคนรู้จักกันมานาน
และสนิทมาก แต่ยังไม่ทราบว่าสนิทในสถานะอะไร ตอนนั้นที่รู้แน่ชัดคือ ผมคุ้นหน้าเธอคนนี้มาก จนผมไปคุยกับเธอแบบไม่รู้ตัว ทุกคนในโต๊ะ
ทั้งเพื่อนของเธอคนนั้นและเพื่อนของผม ก็ต่างกันงงว่า รู้จักกันด้วยหรอ เพื่อนผมหันมาถามว่า "
รู้จักกับเพื่อนกูด้วยหรอ"
ผมก็ตอบไปว่า "
กูไม่รู้ แต่กูคุ้นหน้ามาก ๆ แต่จำชื่อไม่ได้" แล้วผมก็หันไปคุยกับเธอคนนั้นต่อ
ผมก็สงสัยเลยถามไปว่า "
เธอ ๆ เราเคยเจอกันป่ะ"
เธอก็ตอบกลับว่า "
เคยเจออยู่ แต่จำไม่ได้ว่าที่ไหน"
ตอนนั้นที่ผมสงสัยหรืองง ก็คือทำไมผมถึงดูท่าจะสนิทกับเธอมาก แบบมากเกินไป ผมก็เลยถามชื่อเธอไป สรุปเธอชื่อขวัญ เธอก็ถามชื่อผมมาก็ตอบบอกเธอไป ทั้งผมทั้งเธอตอนนั้นต่างคนต่าง งง กันว่า
สรุปคนที่คุยอยู่มันคือใคร
(ถ้าเอาตามความคิดผมนะครับ) แต่ตอนนั้นทางร้านเปิดเพลงผับมาในจังหวะนั้นก็ไม่ค่อยสนใจอะไร
แต่มันมีอย่างนึงทำให้ผมอยากอยู่ตรงนี้ เธอคนนั้นก็หันมาคุยกับผมแล้วบอกให้ผมเต้น ผมก็เต้นแบบไม่ลังเลเหมือนไม่อายอะครับ ถึงจะเป็นคนเคยเจอหรือรู้จักมาก่อนแต่จำไม่ได้แต่อย่างน้อยก็น่าจะมีอายบ้าง
(
ตอนนั้นผมไม่เมานะครับ เพราะพึ่งมาถึงร้านได้ไม่เกินครึ่งชม.)
พอผมเต้นได้ไม่ถึงนาทีเธอก็เต้นตามแต่เต้นแบบใกล้ ๆ และผมก็จับมือเธอ ในตอนนั้นผมรู้ว่าเธอไม่เมา เพราะเพื่อนผมพึ่งมาถึงร้านได้ไม่เกิน 1 ชม. และเธอพึ่งกินไป 3 แก้ว คือในช่วงเวลาประมาณ 2-3 ชม. ผมไม่คิดจะกลับไปที่โต๊ะของตัวเองเลย
(ผมมากับเพื่อน)
ตอนนั้นผมคิดอยู่อย่างเดียวคือต้องอยู่ตรงนี้ไปนาน ๆ ที่สุดจนกว่าเธอจะกลับบ้าน ผมก็ใช้เวลาไปโต๊ะตัวเองแค่ 5-10 นาที ในการเติมเหล้าในแก้วของตัวเอง ผมก็เดินไปเดินมาอยู่หลายรอบ และมีอยู่รอบนึงผมเกิดเอะใจก็เลยคิดว่าแล้วสรุปตกลงผมกับเธอคนนั้นเคยเจอกันมาก่อนหรือป่าว
แล้วทำไมผมกับเธอคนนั้นถึงดูสนิทกันมากเกินไปเหมือนรู้จักกันดี เหมือนผมเคยอยู่กับเธอคนนั้นมาก่อนจนคุ้นเคยกันเป็นอย่างมาก แต่ตอนนั้นผมก็ได้ทำท่ามึนงง แต่ผมก็ยังอยากไปหาเธออยู่ดี ผมอยู่จนเพื่อนผมทักว่า "
ชอบเพื่อนกูหรอ" ผมก็ตอบเพื่อนผมแบบตามตรงทุกอย่าง
ผมบอกกับมันว่า "
กูไม่รู้ว่ะ ตอนนี้แค่รู้สึกคุ้นมากเกินไป จนแปลก ๆ " เพื่อนผมก็บอกว่ามันเป็นข้ออ้าง แต่ผมก็ไม่ใส่ใจอะไร ผมก็ไปหาเธอ
เหมือนเดิมคุยกันเหมือนคนเจอกันทุกวันอยู่ด้วยกัน เหมือนตอนนั้นมันเป็นเรื่องปกติที่กับเขาเป็นคนสนิทกันมานานตามความรู้สึกที่ผมรู้สึกนะครับ จนเวลาประมาณ ตีสองกว่า ๆ เขาเริ่มปิดร้านและแยกย้ายกันกลับบ้าน ตอนนั้นทั้งผมและเธอไม่เมาทั้งคู่
ผมบอกเธอไปว่า"
เดี๋ยวไปส่งขึ้นรถแท็กซี่" เหมือนเธอจะตอบรับแบบเต็มใจ จากการสังเกตุของผมนะครับ ก่อนกลับผมได้ขอเบอร์เธอไว้
แต่ไม่รู้ว่าผมจะขอไปทำไมตอนนั้นผมไม่คิดเลยจะอยากได้เบอร์เลยสักนิด แต่เธอก็ให้มา
(
ปกติเธอไม่ให้เบอร์คนอื่นมั่ว ๆ ครับ ผมถามจากเพื่อนของเธอมา)
ผมก็จดไม่ทันครับ แต่ตอนนั้นเธอขึ้นรถกลับบ้านแล้ว ในตอนนั้นผมก็คิดขึ้นมาทันทีว่าผมจะติดต่อเธอยังไง
ผมเดินตามเพื่อนผมที่มาโต๊ะเดียวกัน กับเธอคนนั้นเพื่อที่จะขอเบอร์ไว้ พอผมหาเจอผมจะขอเบอร์เธอคนนั้น แต่เพื่อนผมบอกไม่มี ผมก็ถามย้ำไปอีกครั้งแบบถ้าไม่มีเบอร์แล้วมีอะไรที่ติดต่อได้บ้าง เพื่อนผมบอกว่าเป็นเพื่อนกันในเฟสบุ๊คกันอยู่
แต่ผมก็ไม่ได้ขอชื่อ เฟสบุ๊คเธอคนนั้นมา หลังจากนั้นประมาณเกือบชม.ครึ่ง ที่ผมรอเพื่อนกลับบ้านพร้อมกัน พอผมกลับถึงบ้าน
ผมรีบเปิดคอมเหมือนจะพยายามจะหา ชื่อเฟสบุ๊คของเธอ จากข้อมูลเพื่อนในเฟสบุ๊คของเพื่อนผม
ผมกำลังจะหา เฟสบุ๊คเธอแบบดูรูปเอา เพราะผมจำหน้าเธอได้แบบชัดเจน
แต่อยู่ ๆ ผมก็นึก ชื่อเฟสบุ๊ค ของเธอด้วยชื่อเล่นของเธอที่เป็นภาษาอังกฤษ แล้วผมก็ค้นหาตามชื่อที่ผมนึกได้ ระหว่างที่ผมกำลังเลื่อนลงดู เฟสบุ๊คของเธอ เหมือนผมเห็นแว้บเดียวผมก็กด
เข้าไปเลย โดยไม่ได้ดูที่รูปโปรไฟล์เลยว่าใช่หรือป่าว แต่มันก็ใช่ผมก็รู้สึกดีใจขึ้นมา แล้วผมก็เพิ่มเพื่อนเธอไป ผมก็ส่งข้อความไปบอกเธอว่า
ผมเป็นคนเพิ่มมา ในระหว่างนั้นก็พยายามคิดว่าสิ่งที่ผมรู้สึกมีอะไรคาใจบางอย่าง ตั้งแต่ผมคุยกับเธอสนิทมาก ที่ได้เต้นกับเธอ เหมือนผมมี
อะไรบางอย่างแบบนึกถึงเธอตลอด จนเวลาประมาณตีห้ากว่า ๆ ผมก็คิดว่าเธอคงหลับนานแล้ว แต่ประมาณ 5 นาทีผ่านมา เธอก็ตอบข้อความ
ผมที่ผมส่งไป ผมก็คุยกับเธอเหมือนปกติ ผมเริ่มเป็นฝ่ายถามเรื่องที่ผมทักเธอไปแบบทันทีอาจจะทำให้ตกใจ แต่ผมก็บอกกับเธอว่าผมคุ้น ๆ
หน้าเธอมาก คุ้นเกินไปจนแบบเจอหน้าปุ้บทักปั้บเหมือนคนที่ผมแคร์มากเลยเผลอใส่อารมณ์ (
ประมาณโมโหหรือหวง) ตอนที่ทักเธอไป
ตอนแรก แต่ผมก็ยังไม่เข้าใจตัวเองในตอนแรก พอคุยกับเธอได้สักพัก เธอก็บอกมาว่า
"
สรุปเราสองคน เคยเจอกันมาก่อนมั้ย ทำไมตอนอยู่ที่ร้านเราถึงคุ้นหน้าเธอมาก เหมือนเราจะเคยเจอเธอครั้งนึงแต่ไม่รู้ว่าตอนไหน"
ผมก็ตอบกลับว่า "
ไม่รู้อะ จำไม่ได้แต่คุ้นหน้ามากเหมือนกัน นึกยังไงก็นึกไม่ออกว่าเคยเจอหน้ากันที่ไหน แต่รู้สึกเหมือนเคยเจอกันบ่อยเคยคุยกันบ่อยเหมือนคนสนิทกันมาก"
ในตอนนั้นทั้งผมและเธอก็ งง กับพยายามนึกว่าเคยเจอกันที่ไหน
เธอบอกกับผมว่า "
เธอไม่เคยคุยกับใครที่ไม่รู้จักชื่อจำได้แค่หน้าแบบสนิทมากมาก่อน เธอยังเอะใจที่ยอมให้ผมจับมือทั้ง ๆ ที่เธอกับผมอายจะเจอกันวันแรก และอาจจะไม่รู้จักกันเลย เธอบอกเธอไม่เมา แต่ไม่รู้ทำไมถึงยอม แต่เธอเหมือนรู้สึกว่าเคยจับมือผมมาแล้วหลายครั้ง จนกลายเป็นเรื่องปกติ"
ทั้งผมและเธอก็ยังไม่เข้าใจเหตุผลที่รู้สึกว่าทำไมถึงคุ้นหน้ามาก และรู้สึกเหมือนเคยเจอกันบ่อยครั้งและคุยกันทุกวัน จนกลายเป็นปกติ ในตอนนั้นเป็นครั้งแรกที่ผมแทบจะไม่กลับไปที่โต๊ะของตัวเอง
(
ปกติผมมาร้านเหล้ากับเพื่อน ผมไม่เคยไปจากโต๊ะตัวเองเกิน 10 นาทีเลย)
นั้นเป็นครั้งแรกที่ทำให้ผมแปลกใจ จนถึงตอนนี้ 10:19 ในช่วงเช้าผมก็ยังไม่ได้นอน พอนอนหลับตาก็นึกถึงเธอคนนั้นตลอดเลยครับ มันเป็นเพราะอะไรหรอครับ แต่เรื่องนี้ผมเล่าให้เพื่อนผมฟังระหว่างกลับบ้านเมื่อคืน เพื่อนผมบอกว่าอาจจะชอบเธอคนนั้นแบบไม่รู้ตัวครับ ผมก็ไม่แน่ใจเหตุผลของตัวเองที่รู้สึกเลยครับ
ยังก็ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ ผมอธิบายย่อ ๆ หรือ สรุปสั้น ๆ ไม่เข้าใจครับ ก็เลยต้องเล่าเรื่องมาทั้งหมดครับ รบกวนด้วยนะครับ ผมทำให้ง่ายแล้วนะครับ
เคยไหม ? เจอหน้าคน ๆ นึง ทั้ง ๆ ที่เราไม่รู้จักกันมาก่อนแต่เหมือนเรารู้จักเขาดีมากแบบตัวเราเองก็ไม่เข้าใจ
ถ้าใครประสบการ์ณแบบผมก็แชร์กันได้ครับ เผื่อผมอาจจะทราบข้อมูลมากขึ้น ขอบคุณครับ
ผมเป็นเด็กวัยรุ่นคนนึงครับ คือ เรื่องมันเกิดในเมื่อคืนที่ผ่านมา ตอนนั้นผมอยู่ร้านเหล้าร้านหนึ่งแถวเกษตร-นวมินทร์ ในร้านนั้นมันเหมือนบาร์ที่
ทำเหมือนผับเล็ก ๆ ครับ เวลาประมาณ เที่ยงคืนถึงตีหนึ่ง ผมกำลังจะเดินไปเข้าห้องน้ำ ผมเจอเพื่อนคนนึงที่นั่งอยู่โต๊ะใกล้ ๆ ทางเข้า ผมก็
เข้าไปทักทายตามปกติ แต่ผมหันหลังไปเจอผู้หญิงคนนึงเธออยู่โต๊ะเดียวกันกับเพื่อนของผม ในจังหวะนั้นก็เข้าไปทักแบบอัตโนมัติเลย ผม
เข้าไปทักว่า "เห้ยย มาได้ไงเนี่ยย" แบบอารมณ์มาทำไม ผมคิดอยู่หัวตอนนั้น แล้วผู้หญิงคนนั้นทักผมกลับมา เหมือนคนรู้จักกันมานาน
และสนิทมาก แต่ยังไม่ทราบว่าสนิทในสถานะอะไร ตอนนั้นที่รู้แน่ชัดคือ ผมคุ้นหน้าเธอคนนี้มาก จนผมไปคุยกับเธอแบบไม่รู้ตัว ทุกคนในโต๊ะ
ทั้งเพื่อนของเธอคนนั้นและเพื่อนของผม ก็ต่างกันงงว่า รู้จักกันด้วยหรอ เพื่อนผมหันมาถามว่า "รู้จักกับเพื่อนกูด้วยหรอ"
ผมก็ตอบไปว่า "กูไม่รู้ แต่กูคุ้นหน้ามาก ๆ แต่จำชื่อไม่ได้" แล้วผมก็หันไปคุยกับเธอคนนั้นต่อ
ผมก็สงสัยเลยถามไปว่า "เธอ ๆ เราเคยเจอกันป่ะ"
เธอก็ตอบกลับว่า "เคยเจออยู่ แต่จำไม่ได้ว่าที่ไหน"
ตอนนั้นที่ผมสงสัยหรืองง ก็คือทำไมผมถึงดูท่าจะสนิทกับเธอมาก แบบมากเกินไป ผมก็เลยถามชื่อเธอไป สรุปเธอชื่อขวัญ เธอก็ถามชื่อผมมาก็ตอบบอกเธอไป ทั้งผมทั้งเธอตอนนั้นต่างคนต่าง งง กันว่า
สรุปคนที่คุยอยู่มันคือใคร (ถ้าเอาตามความคิดผมนะครับ) แต่ตอนนั้นทางร้านเปิดเพลงผับมาในจังหวะนั้นก็ไม่ค่อยสนใจอะไร
แต่มันมีอย่างนึงทำให้ผมอยากอยู่ตรงนี้ เธอคนนั้นก็หันมาคุยกับผมแล้วบอกให้ผมเต้น ผมก็เต้นแบบไม่ลังเลเหมือนไม่อายอะครับ ถึงจะเป็นคนเคยเจอหรือรู้จักมาก่อนแต่จำไม่ได้แต่อย่างน้อยก็น่าจะมีอายบ้าง
(ตอนนั้นผมไม่เมานะครับ เพราะพึ่งมาถึงร้านได้ไม่เกินครึ่งชม.)
พอผมเต้นได้ไม่ถึงนาทีเธอก็เต้นตามแต่เต้นแบบใกล้ ๆ และผมก็จับมือเธอ ในตอนนั้นผมรู้ว่าเธอไม่เมา เพราะเพื่อนผมพึ่งมาถึงร้านได้ไม่เกิน 1 ชม. และเธอพึ่งกินไป 3 แก้ว คือในช่วงเวลาประมาณ 2-3 ชม. ผมไม่คิดจะกลับไปที่โต๊ะของตัวเองเลย (ผมมากับเพื่อน)
ตอนนั้นผมคิดอยู่อย่างเดียวคือต้องอยู่ตรงนี้ไปนาน ๆ ที่สุดจนกว่าเธอจะกลับบ้าน ผมก็ใช้เวลาไปโต๊ะตัวเองแค่ 5-10 นาที ในการเติมเหล้าในแก้วของตัวเอง ผมก็เดินไปเดินมาอยู่หลายรอบ และมีอยู่รอบนึงผมเกิดเอะใจก็เลยคิดว่าแล้วสรุปตกลงผมกับเธอคนนั้นเคยเจอกันมาก่อนหรือป่าว
แล้วทำไมผมกับเธอคนนั้นถึงดูสนิทกันมากเกินไปเหมือนรู้จักกันดี เหมือนผมเคยอยู่กับเธอคนนั้นมาก่อนจนคุ้นเคยกันเป็นอย่างมาก แต่ตอนนั้นผมก็ได้ทำท่ามึนงง แต่ผมก็ยังอยากไปหาเธออยู่ดี ผมอยู่จนเพื่อนผมทักว่า "ชอบเพื่อนกูหรอ" ผมก็ตอบเพื่อนผมแบบตามตรงทุกอย่าง
ผมบอกกับมันว่า "กูไม่รู้ว่ะ ตอนนี้แค่รู้สึกคุ้นมากเกินไป จนแปลก ๆ " เพื่อนผมก็บอกว่ามันเป็นข้ออ้าง แต่ผมก็ไม่ใส่ใจอะไร ผมก็ไปหาเธอ
เหมือนเดิมคุยกันเหมือนคนเจอกันทุกวันอยู่ด้วยกัน เหมือนตอนนั้นมันเป็นเรื่องปกติที่กับเขาเป็นคนสนิทกันมานานตามความรู้สึกที่ผมรู้สึกนะครับ จนเวลาประมาณ ตีสองกว่า ๆ เขาเริ่มปิดร้านและแยกย้ายกันกลับบ้าน ตอนนั้นทั้งผมและเธอไม่เมาทั้งคู่
ผมบอกเธอไปว่า"เดี๋ยวไปส่งขึ้นรถแท็กซี่" เหมือนเธอจะตอบรับแบบเต็มใจ จากการสังเกตุของผมนะครับ ก่อนกลับผมได้ขอเบอร์เธอไว้
แต่ไม่รู้ว่าผมจะขอไปทำไมตอนนั้นผมไม่คิดเลยจะอยากได้เบอร์เลยสักนิด แต่เธอก็ให้มา
(ปกติเธอไม่ให้เบอร์คนอื่นมั่ว ๆ ครับ ผมถามจากเพื่อนของเธอมา)
ผมก็จดไม่ทันครับ แต่ตอนนั้นเธอขึ้นรถกลับบ้านแล้ว ในตอนนั้นผมก็คิดขึ้นมาทันทีว่าผมจะติดต่อเธอยังไง
ผมเดินตามเพื่อนผมที่มาโต๊ะเดียวกัน กับเธอคนนั้นเพื่อที่จะขอเบอร์ไว้ พอผมหาเจอผมจะขอเบอร์เธอคนนั้น แต่เพื่อนผมบอกไม่มี ผมก็ถามย้ำไปอีกครั้งแบบถ้าไม่มีเบอร์แล้วมีอะไรที่ติดต่อได้บ้าง เพื่อนผมบอกว่าเป็นเพื่อนกันในเฟสบุ๊คกันอยู่
แต่ผมก็ไม่ได้ขอชื่อ เฟสบุ๊คเธอคนนั้นมา หลังจากนั้นประมาณเกือบชม.ครึ่ง ที่ผมรอเพื่อนกลับบ้านพร้อมกัน พอผมกลับถึงบ้าน
ผมรีบเปิดคอมเหมือนจะพยายามจะหา ชื่อเฟสบุ๊คของเธอ จากข้อมูลเพื่อนในเฟสบุ๊คของเพื่อนผม
ผมกำลังจะหา เฟสบุ๊คเธอแบบดูรูปเอา เพราะผมจำหน้าเธอได้แบบชัดเจน
แต่อยู่ ๆ ผมก็นึก ชื่อเฟสบุ๊ค ของเธอด้วยชื่อเล่นของเธอที่เป็นภาษาอังกฤษ แล้วผมก็ค้นหาตามชื่อที่ผมนึกได้ ระหว่างที่ผมกำลังเลื่อนลงดู เฟสบุ๊คของเธอ เหมือนผมเห็นแว้บเดียวผมก็กด
เข้าไปเลย โดยไม่ได้ดูที่รูปโปรไฟล์เลยว่าใช่หรือป่าว แต่มันก็ใช่ผมก็รู้สึกดีใจขึ้นมา แล้วผมก็เพิ่มเพื่อนเธอไป ผมก็ส่งข้อความไปบอกเธอว่า
ผมเป็นคนเพิ่มมา ในระหว่างนั้นก็พยายามคิดว่าสิ่งที่ผมรู้สึกมีอะไรคาใจบางอย่าง ตั้งแต่ผมคุยกับเธอสนิทมาก ที่ได้เต้นกับเธอ เหมือนผมมี
อะไรบางอย่างแบบนึกถึงเธอตลอด จนเวลาประมาณตีห้ากว่า ๆ ผมก็คิดว่าเธอคงหลับนานแล้ว แต่ประมาณ 5 นาทีผ่านมา เธอก็ตอบข้อความ
ผมที่ผมส่งไป ผมก็คุยกับเธอเหมือนปกติ ผมเริ่มเป็นฝ่ายถามเรื่องที่ผมทักเธอไปแบบทันทีอาจจะทำให้ตกใจ แต่ผมก็บอกกับเธอว่าผมคุ้น ๆ
หน้าเธอมาก คุ้นเกินไปจนแบบเจอหน้าปุ้บทักปั้บเหมือนคนที่ผมแคร์มากเลยเผลอใส่อารมณ์ (ประมาณโมโหหรือหวง) ตอนที่ทักเธอไป
ตอนแรก แต่ผมก็ยังไม่เข้าใจตัวเองในตอนแรก พอคุยกับเธอได้สักพัก เธอก็บอกมาว่า
"สรุปเราสองคน เคยเจอกันมาก่อนมั้ย ทำไมตอนอยู่ที่ร้านเราถึงคุ้นหน้าเธอมาก เหมือนเราจะเคยเจอเธอครั้งนึงแต่ไม่รู้ว่าตอนไหน"
ผมก็ตอบกลับว่า "ไม่รู้อะ จำไม่ได้แต่คุ้นหน้ามากเหมือนกัน นึกยังไงก็นึกไม่ออกว่าเคยเจอหน้ากันที่ไหน แต่รู้สึกเหมือนเคยเจอกันบ่อยเคยคุยกันบ่อยเหมือนคนสนิทกันมาก"
ในตอนนั้นทั้งผมและเธอก็ งง กับพยายามนึกว่าเคยเจอกันที่ไหน
เธอบอกกับผมว่า "เธอไม่เคยคุยกับใครที่ไม่รู้จักชื่อจำได้แค่หน้าแบบสนิทมากมาก่อน เธอยังเอะใจที่ยอมให้ผมจับมือทั้ง ๆ ที่เธอกับผมอายจะเจอกันวันแรก และอาจจะไม่รู้จักกันเลย เธอบอกเธอไม่เมา แต่ไม่รู้ทำไมถึงยอม แต่เธอเหมือนรู้สึกว่าเคยจับมือผมมาแล้วหลายครั้ง จนกลายเป็นเรื่องปกติ"
ทั้งผมและเธอก็ยังไม่เข้าใจเหตุผลที่รู้สึกว่าทำไมถึงคุ้นหน้ามาก และรู้สึกเหมือนเคยเจอกันบ่อยครั้งและคุยกันทุกวัน จนกลายเป็นปกติ ในตอนนั้นเป็นครั้งแรกที่ผมแทบจะไม่กลับไปที่โต๊ะของตัวเอง
(ปกติผมมาร้านเหล้ากับเพื่อน ผมไม่เคยไปจากโต๊ะตัวเองเกิน 10 นาทีเลย)
นั้นเป็นครั้งแรกที่ทำให้ผมแปลกใจ จนถึงตอนนี้ 10:19 ในช่วงเช้าผมก็ยังไม่ได้นอน พอนอนหลับตาก็นึกถึงเธอคนนั้นตลอดเลยครับ มันเป็นเพราะอะไรหรอครับ แต่เรื่องนี้ผมเล่าให้เพื่อนผมฟังระหว่างกลับบ้านเมื่อคืน เพื่อนผมบอกว่าอาจจะชอบเธอคนนั้นแบบไม่รู้ตัวครับ ผมก็ไม่แน่ใจเหตุผลของตัวเองที่รู้สึกเลยครับ
ยังก็ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ ผมอธิบายย่อ ๆ หรือ สรุปสั้น ๆ ไม่เข้าใจครับ ก็เลยต้องเล่าเรื่องมาทั้งหมดครับ รบกวนด้วยนะครับ ผมทำให้ง่ายแล้วนะครับ